Ύστερα από τη βροχή έρχεται το ουράνιο τόξο και μετά από ένα δίσκο χωρισμού (Out In The Storm), είναι καιρός να πάμε παρακάτω. Στην πέμπτη της δουλειά, η Katie Crutchfield αφήνει στην άκρη το αλκοόλ και την φαγούρα για την indie, για να αφεθεί αναπολογητικά σε americana δρόμους που της βγαίνουν σε καλό. Είναι ο τρόπος της για να μας δείξει ότι μεγάλωσε. Μην νομίζετε, όμως, πως ξεχνάει ποιο είναι το κοινό της: millennials των οποίων χρυσώνει τις ευαισθησίες για να τους πλασάρει επιτυχώς της αμερικάνικη φλέβα της. Ευτυχώς, βέβαια, που για κάθε ξεθωριασμένο slow-tempo κομμάτι που δεν έχει να μας πει και πάρα πολλά (υπάρχουν κάμποσα τέτοια εδώ, αρκετά για να τα παραβλέψεις), η Crutchfield γράφει ένα “Can’t Do Much” ή ένα “Lilac” και γλυκά anthems σαν το “War” για να δικαιώσει την ηχητική στροφή της. Γιατί, μπορείς να βγάλεις το κορίτσι από την Αλαμπάμα, αλλά δεν μπορείς να βγάλεις την Αλαμπάμα από το κορίτσι. Και για καλό όλων μας, ούτε τον Dylan.
Άκου κι αυτό: Mitski - Puberty 2 (2016), Carsie Blanton - Buck Up (2018), Pistol Annies - Interstate Gospel (2018).
{youtube}OaA7I7B1pOk{/youtube}
Ακούτε ολόκληρο τον δίσκο εδώ.
