40 χρόνια μας χωρίζουν πλέον από όταν ο Βαγγέλης Παπαθανασίου είδε το 3ο του προσωπικό άλμπουμ (6ο, αν βάλουμε και τα soundtracks της εποχής) Heaven And Hell να του χαρίζει την πρώτη του διεθνή επιτυχία, σκαρφαλώνοντας στο #18 των βρετανικών charts και μπαίνοντας στο #204 των Η.Π.Α.
Έκτοτε, ο σπουδαίος αυτός μουσικός γνώρισε φυσικά πολλές εμπορικές και καλλιτεχνικές διακρίσεις και έγινε παγκόσμιο μέγεθος τέτοιας εμβέλειας, ώστε διάφοροι εγχώριοι δημοσιογράφοι συχνά τον ξεχνάνε (όταν δεν τον αγνοούν) κάθε που συζητούν για τους «μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες».
Κι αν τα χρόνια που πέρασαν είναι πολλά, ο Παπαθανασίου παραμένει αγαπητός στη Βρετανία, όπως και σε πολλές ακόμα χώρες. Το έδειξε η πρόσφατη κυκλοφορία του Rosetta (περισσότερα μ' ένα κλικ εδώ), η οποία κατάφερε να μπει στο top-40 του Νησιού (ακριβώς στο #40), αλλά και στο #31 της Γαλλίας και στο #55 της Γερμανίας.
«Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά μέρος του Σύμπαντος. Αλλά και μέλος του Σύμπαντος», δήλωσε πρόσφατα ο Παπαθανασίου, μιλώντας στον Παύλο Παπαδόπουλο για το ΒΗΜΑγκαζίνο. Και συνέχισε: «Κι εδώ θα ήθελα να σας αναφέρω ένα συνήθειο που είχα όταν ήμουν μικρός: όταν συναντούσα για πρώτη φορά ανθρώπους, ανεξαρτήτως ηλικίας, τους έλεγα "Ξέρεις κάτι; Ξέρω τη μελωδία σου", και όταν τους το έλεγα αυτό, οι περισσότεροι, χωρίς να καταλαβαίνουν, γελώντας μού χάιδευαν τα μαλλιά. Είναι εντυπωσιακό πως όταν προσεκτικά παρατηρείς και ακούς τη φύση, εκείνη σου τα λέει όλα. Αρα, για να μη μακρηγορώ, αυτό που έχω αποκομίσει για αυτό που με ρωτάτε είναι πως μουσική και Σύμπαν είναι ταυτόσημα και αν θέλετε η μουσική είναι ο συμπαντικός κώδικας που διέπει τα πάντα».
{youtube}WSa3kkMQ574{/youtube}
