Αφορμή για τη συγκεκριμένη συναυλία στάθηκαν οι νέες κυκλοφορίες των MARAUDER και DREAM WEAVER, καθώς και ο εορτασμός των 20 χρόνων ζωής των τελευταίων. Ή μήπως εξαιτίας της συναυλίας βρήκαν αφορμή για να γιορτάσουν επετείους και νέες κυκλοφορίες;!; Όπως και να χει το ζητούμενο ήταν να περάσουμε καλά και αφού ο στόχος επετεύχθη, όλα τα άλλα περιττεύουν.
Τους CRUSADE OF STEEL που άνοιξαν τη συναυλία τους πρόλαβα προς το τέλος, οπότε δεν έχω πολλά να πω, πέραν από την αλλαγή τραγουδιστή (ο νέος τραγουδάει επίσης στους ACCELERATOR), αν και δεν είμαι σίγουρος αν πρόκειται για μόνιμη ή προσωρινή αντικατάσταση. Περιμένω πάντως να κυκλοφορήσουν κάτι μιας και βαριέμαι να ακούω τα (καλά κατά τ’ άλλα) κομμάτια από myspace.Συνέχεια με RAGENHEART τους οποίους τους είχα αφήσει στο demo τους “In The Name Of God” το οποίο μου είχε αφήσει θετικότατες εντυπώσεις. Έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει και full-length δίσκο, και ότι άκουσα live μου δημιούργησε την επιθυμία να τον αναζητήσω, θυμίζοντάς μου συχνά KAMELOT, με κοινό παρανομαστή εκτός των άλλων και την πολύ καλή φωνή του τραγουδιστή. Ιδανικότατο τελείωμα με “Spartan”.
Οι Ιταλοί MARTIRIA εξέφρασαν οι ίδιοι την επιθυμία να παίξουν live στη χώρα μας, με δικά τους μάλιστα έξοδα, γεγονός που από μόνο του χρήζει σεβασμού. Επί της ουσίας όμως, και εννοώντας τη μουσική, με αφήνουν αδιάφορο. Συνειδητά δεν έχω ασχοληθεί με ολόκληρη τη δισκογραφία τους από τη στιγμή που δεν κατάφεραν να με κερδίσουν, παρ’ ότι μια περιγραφή του ήχου τους θα μου τράβαγε σίγουρα το ενδιαφέρον: αισθητικά και σε ατμόσφαιρα κοντά σε LORDIAN GUARD (!!!) με τη μουσική να ακολουθεί κατά πόδας και με τον μέχρι πρότινος τραγουδιστή Damien King III (WARLORD ντε) να τραβάει βλέμματα επάνω του. Το αποτέλεσμα όμως είναι άνευρες και μέτριας ποιότητας συνθέσεις, κάτι που βγήκε ακόμα περισσότερο στην επιφάνεια στο live, εξαιτίας κυρίως λόγω του νέου (φιλότιμου)τραγουδιστή (που έμοιαζε να έχει βγει κατ’ ευθείαν από το μπλε στρείδι) ο οποίος αλλού υπερβολικός και αλλού ανεπαρκής δεν ήταν η καλύτερη δυνατή προσθήκη. Ίσως με το παρόν κείμενο να έδωσα την λανθασμένη εντύπωση ότι πρόκειται για ένα κακό group, ενώ απλά προσπαθούν να αναδυθούν από τη μετριότητα. Οι θιασώτες πάντως του LORDIAN GUARD ήχου ας τους δώσουν μια ευκαιρία και μπορεί να βρουν κάτι που εμένα μου διέφυγε. Οι εμφανίσεις των DREAM WEAVER τα τελευταία χρόνια (όσες τουλάχιστον είχα παρακολουθήσει) δεν μου είχαν αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις… Με νέο δίσκο μετά από 9 χρόνια περίπου, ήρθε μια εμφάνιση που ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου, βασισμένη στα καλύτερα κομμάτια τους σε καθηλωτικές εκτελέσεις, καθώς και με ότι νέο κομμάτι ακούσαμε να εντυπωσιάζει, κάτι που οφείλω να ομολογήσω πως δεν το περίμενα. Ο εορτασμός 20 χρόνων ύπαρξης επισφραγίστηκε με μια εμφάνιση ανάλογη της ιστορίας τους, και δημιούργησε τους καλύτερους προπομπούς για το νέο δίσκο.
Ο εορτασμός για το νέο δίσκο των MARAUDER “Elegy of Blood” ήρθε να σπάσει και μια απουσία από τα συναυλιακά δρώμενα για το συγκρότημα άνω του ενός έτους (αν δεν κάνω λάθος). Από τις σταθερότερες αξίες στην ελληνική σκηνή, και με line-up που επιτέλους μένει σταθερό τα τελευταία μπόλικα χρόνια έδωσαν μια εμφάνιση που στάθηκε στα σταθερά υψηλά επίπεδα που μας έχουν συνηθίσει. Ακούσαμε πολλά κομμάτια από το νέο δίσκο, στα οποία η ανταπόκριση δεν υπήρξε εξίσου θερμή με αυτή στους παλιότερους ύμνους, κάτι απολύτως φυσικό βέβαια από τη στιγμή που ελάχιστοι είχαν προλάβει να ακούσουν το νέο δίσκο. Ιδανικό τελείωμα με το λαοφιλές (και δυστυχώς επίκαιρο με έναν άρρωστα διαστρεβλωμένο τρόπο) “The Greek Revolution Begins”, και μετά από επίμονες απαιτήσεις ήρθε και το απροβάριστο μεν, μες στη κάβλα δε, “Sense of Metal” για την επισφράγιση μιας τιμιότατης συναυλίας, με σχετικά ικανοποιητική προσέλευση και τιμή εισιτηρίου να μένει σταθερά χαμηλά, αν και δεν χρειάζονται οι δύσκολες εποχές που ζούμε για να στηρίξεις τέτοιες κινήσεις, σίγουρα σε βοηθούν να τις εκτιμήσεις.
