Το να βλέπεις thrash metal συγκροτήματα σε χώρους όπως το AN Club, είναι ολίγον τι ρίσκο. Λίγο να γίνει ο κακός χαμός που προκαλούν τα thrash riffs, λίγο ο ήχος να μην είναι καλός και λίγο το συγκρότημα να μην έχει την πρέπουσα απόδοση, τότε πολύ εύκολα η συναυλία μπορεί να καταστραφεί και να μην σου μείνει τίποτα, παρά μία απογοήτευση. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε βιώσει το παραπάνω συναίσθημα σε ανάλογους συναυλιακούς χώρους. Αυτός ακριβώς ήταν και ο μεγαλύτερος φόβος μου γι’ αυτό εδώ το live των SODOM στη χώρα μας. Σε αυτό συνηγορούσε και η παρουσία των support groups και κυρίως αυτή των ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ, που τα γεμάτα μηνύματα κομμάτια τους, είναι ικανά να προκαλέσουν πρόβλημα, αν στο κοινό υπάρχουν και μερικοί που τους τρώει ο κώλος τους για φασαρία.
Η έναρξη με τους δικούς μας thrashers EXARSIS ήταν πολύ δυνατή και εμφατική. Τα, νεαρής κυρίως ηλικίας, άτομα από το κοινό φάνηκαν να γουστάρουν το σαματά και τα circle pits έδιναν και έπαιρναν. Δεν γνωρίζω τα κομμάτια τους, αλλά λίγο κεφαλάκι το κούνησα στη διασκευή Violator στο τελείωμα. Τη σκυτάλη στη συνέχεια πήραν οι Κύπριοι BLYND, οι οποίοι δεν μπορώ να πω πως πλησιάζουν καθόλου τα μουσικά μου γούστα. Πειραματικά thrash-death πράγματα και όσο και να τους παρακολουθούσα δεν μπόρεσα να βρω κοινές τομές με τα ‘’θέλω’’ μου, παρά μόνο κάποια riffs που θα ταίριαζαν και σε heavy metal group. Και πάμε τώρα στους ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ. Από την πρώτη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στη σκηνή του ΑΝ, μέχρι και το σημείο που κατέβηκαν από αυτή, τα συνθήματα (ξέρετε τι είδους) είχαν την τιμητική τους. Δεν θύμισαν και πολλά από το παλιό συγκρότημα που είχε εμπνεύσει αρκετό κόσμο, όμως έπαιξαν τα περισσότερα από τα γνωστά κομμάτια τους. Ευτυχώς τα ευτράπελα έλειπαν και δεν είχαμε παρατράγουδα από εκείνα που φοβόντουσαν πολλοί. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν παίρνω θέση μαζί ή αντίθετα με αυτό που εκφράζει το συγκρότημα, αλλά θεωρώ πως, πέρα από όλα τα άλλα, παίζουν μουσική που είτε σου αρέσει, είτε όχι. Και ευτυχώς έτσι το είδαν οι περισσότεροι. Έκλεισαν με το ομώνυμο κομμάτι τους, το ‘’Αντίδραση, Αντίδραση’’ καταχειροκροτούμενοι και άφησαν τη σκηνή για τους headliners της βραδιάς.
Το υπερβολικά σχολαστικό sound check και η προετοιμασία της σκηνής, με προϊδέαζε για ένα πολύ καλό αποτέλεσμα και δεν έπεσα έξω. Με εξαίρεση τα πρώτα 1-2 κομμάτια, ο ήχος στους SODOM ήταν πάρα πολύ καλός και χαίρομαι ιδιαίτερα που δεν θα το σχολιάσω αρνητικά το θέμα αυτή τη φορά. Με μπροστάρη έναν κεφάτο Tom Angelripper, οι Γερμανοί ξεκίνησαν να πετούν τις κομματάρες τη μία μετά την άλλη χωρίς ανάσα. Ανάσα ήταν δύσκολο να πάρουμε και εμείς, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Ξεκινώντας με το πολύ καλό ‘’In War And Pieces’’, από το τελευταίο ομότιτλο album τους, έθεσαν το έναυσμα για μια σειρά από κλασικά και δυνατά κομμάτια του ένδοξου παρελθόντος. Άξιοι πρεσβευτές αυτής της εποχής ήταν τα ‘’Sodomy & Lust’’, ‘’Outbreak Of Evil’’, ‘’The Saw Is The Law’’ και πολλά άλλα. Φυσικά δεν έλειψαν και νεότερες συνθέσεις, όπως τα άκρως πορωτικά ‘’Μ-16’’ και ‘’City Of God’’.
Γενικά οι SODOM δεν έκαναν τσιγκουνιές στη διάρκεια του set τους. Το τελευταίο άγγιξε τις 2 ώρες και περιείχε στιγμές από, σχεδόν όλη, την δισκογραφία τους. Αν αυτό συνδυαστεί με το γεγονός ότι αλλάζουν συχνά το set list τους, τότε γίνεται κατανοητό πως γίναμε μάρτυρες πολλών ευχάριστων μουσικών εκπλήξεων. Από την διασκευή στο ‘’Iron Fist’’ των Motorhead μέχρι τα, σπάνια να τα ακούσεις ζωντανά ‘’Proselytism Real’’ και ‘’Burst Command Til War’’, η τριάδα από το Gelsenkirchen ικανοποίησε τις περισσότερες από τις παραγγελιές που ακούγονταν από τον κόσμο. Ή μάλλον σχεδόν όλες. Μόνο ως άτυχος μπορεί να χαρακτηρισθεί ο γράφων, αφού όσες φορές έχει παρακολουθήσει το συγκρότημα ζωντανά, δεν έχει καταφέρει να ακούσει το αγαπημένο του κομμάτι, που ακούει στο όνομα ‘’Napalm In The Morning’’. Και φυσικά δεν το κατάφερε ούτε αυτή τη φορά. Τι να πεις, till next time!
Κάτι που μου έκανε εντύπωση σε αυτό το live των SODOM ήταν το γεγονός ότι στη σκηνή, μαζί με τους τρεις του συγκροτήματος, βρίσκονταν και οι τεχνικοί τους, καθώς και ο επίσημος φωτογράφος τους, ο οποίος είχε και γενέθλια εκείνη την ημέρα. Ο τύπος ήταν μορφή από τις λίγες (όσοι ήταν εκεί καταλαβαίνουν!!) και πήρε και ένα ‘’Happy Birthday’’ από όλο το ΑΝ. Τι έλεγα; Α ναι, για την παρουσία πολλών ατόμων στη σκηνή. Αυτό το γεγονός δυσκόλευε πολύ τις κινήσεις των μελών στο ήδη πολύ μικρό stage του AN Club και, αν σε αυτό συνυπολογίσουμε τους (υπερβολικά πολλούς) stage divers και τους security για την φύλαξη αυτών, τότε έχουμε ένα μπούγιο πάνω στη σκηνή που μόνο δεν διευκολύνει την εξέλιξη του live. Δεν τολμώ να φανταστώ τι θα γινόταν αν οι SODOM είχαν πάνω από τρία μέλη. Πατείς με, πατώ σε! Ακόμα όμως και αυτή η μάζωξη, δεν εμπόδισε το group να αποδώσει τα μέγιστα και να βγάλει ένα δυναμικό συναίσθημα στο κοινό, ικανό να προκαλέσει πολλές εκρήξεις αδρεναλίνης.
Το κλείσιμο με τα ‘’Remember The Fallen’’ και ‘’Bombenhagel’’ δεν ήταν παρά η ολοκλήρωση ενός εκρηκτικού live, που πολλοί θα το θυμούνται για καιρό. Ήταν από τις καλύτερες, αν όχι η καλύτερη, συναυλία των Γερμανών στη χώρα μας και νομίζω πως πραγματικά όσοι δεν ήρθαν, έχασαν. Θεωρώ αρκετά υποτιμητικό να παίζουν οι SODOM στο ΑΝ, αλλά οφείλω να παραδεχτώ πως η δημοτικότητα τους είναι σε πτωτική πορεία τα τελευταία χρόνια. Δεν ξέρω αν φαίνονται ή είναι παλιομοδίτικοι, ξέρω όμως πως πολλά από τα κομμάτια τους έχουν συνοδεύσει εφηβικές αντιδράσεις πολλών ατόμων, συμπεριλαμβανομένου και εμού. Ήταν φιλικοί, ήταν άκρως επικοινωνιακοί και έδειξαν να εκπλήσσονται για μία ακόμη φορά με τις αντιδράσεις του κοινού. Τι 300, τι 3000 άτομα, όσοι τους είδαν το ευχαριστήθηκαν και εκείνοι ανταπέδωσαν με ένα δυνατό, δυναμικό και αξιομνημόνευτο live. Νομίζω πως τα χρειαζόμαστε κάτι τέτοια που και που!
