Τα ντεμπούτα γενικώς χρησιμεύουν πολύ για να δώσουν ένα σαφές καλλιτεχνικό στίγμα. Έναν χρόνο λοιπόν μετά την κυκλοφορία του Σtella κι αφού έχει κάπως ωριμάσει μέσα σου, ποια είναι τα συναισθήματά σου γι' αυτό;
Ταλαιπωρήθηκα πολύ για να βγάλω αυτό το άλμπουμ, γιατί πέρασα διάφορες καταστάσεις με συνεργάτες, οι οποίες με φθείρανε ψυχολογικά. Ωστόσο, βγήκε σε μεγάλο ποσοστό όπως το φανταζόμουν –μπορεί μάλιστα και περισσότερο απ’ ό,τι περίμενα. Κάποια κομμάτια έχουν καταλήξει δηλαδή να φαντάζουν ιδανικά. Για μένα λοιπόν, για πρώτο άλμπουμ και σαν πρώτη τοποθέτηση, έχει πετύχει.
Παρατήρησα πολλούς συνεντευξιαστές και μουσικογραφιάδες να προσπαθούν να χωρέσουν τη μουσική σου σε κουτάκια και πλαίσια, ώστε να την περιγράψουν. Αν και συχνά χρήσιμο, είναι κάτι που σε ενοχλεί;
Τελευταία με ρωτάνε συχνά γι' αυτό. Εμένα πάντως δεν μου αρέσουν γενικά οι ταμπέλες, σ’ οτιδήποτε: είναι απλά ανθρώπινες επινοήσεις στην προσπάθεια να περιγράψεις κάτι –μερικές φορές άτοπα. Μπορείς σίγουρα να πεις κάποια πράγματα, όπως για παράδειγμα ότι δεν είμαι λαϊκή τραγουδίστρια. Εγώ πάλι λέω ότι κάνω ποπ, γιατί έτσι πιστεύω. Τώρα αν η ποπ που κάνω έχει στοιχεία disco ή indie, δεν με ενδιαφέρει και πολύ. Μου θυμίζει αγώνα ποδοσφαίρου που μπορεί να μην έχει τόσο ενδιαφέρον, μα υπάρχουν εκπομπές που τον αναλύουν για 3 ώρες. Εγώ, όταν υπεραναλύω κάτι, χάνω το νόημα.
Δεν κινείσαι δηλαδή σε συγκεκριμένους άξονες, όταν φτιάχνεις μουσική;
Όχι, δεν κινούμαι. Μου αρέσουν ας πούμε τα synths και οι ήχοι που είναι 1980s/1990s, γιατί σ' εκείνες τις δεκαετίες μεγάλωσα, οπότε είναι λογικό να έχω τέτοιες αναφορές. Μάλλον υπάρχουν φάσεις τις οποίες περνάω. Με τους Fever Kids κάναμε ορισμένα πράγματα που ήταν αρκετά ηλεκτρονικά και ίσως εκφράστηκε αυτό, οπότε το 2ο άλμπουμ θα είναι λιγότερο ηλεκτρονικό και περισσότερο τύπου Fleetwood Mac.
Σε τι στάδιο βρίσκεται το καινούριο άλμπουμ;
Είμαι σχεδόν στο τέλος. Έχω κλείσει με 9 κομμάτια κι έχω ηχογραφήσει μερικά επιπλέον –σκέφτομαι να βάλω ένα ή δύο ακόμα. Μεγάλο μέρος έχει ηχογραφηθεί σπίτι μου και έχω κρατήσει τις ηχογραφήσεις πολλών κομματιών. Το ότι είναι χρησιμοποιήσιμο αυτό το υλικό το έχω ευχαριστηθεί πολύ, είναι κάτι που δεν περίμενα.
Με την τωρινή κατάσταση της βιομηχανίας είναι πολύ δύσκολο να δοθεί βήμα σε νέους καλλιτέχνες, οπότε υπάρχει μεγάλη άνοδος της DIY φιλοσοφίας. Πιστεύεις σε αυτήν ή θεωρείς ότι κινδυνεύει η ποιότητα;
Ίσα-ίσα, πιστεύω ότι εκεί τη βρίσκεις την ποιότητα. Βλέπω καλλιτέχνες που έχουν έναν αριθμό συνεργατών γύρω τους, οι οποίοι τους φτιάχνουν, και στο τέλος δεν καταλαβαίνω ποιος είναι ο άνθρωπος που καταλήγω να βλέπω. Δεν μ’ αρέσει αυτή η επιμελημένη περσόνα. Και πάλι εξαρτάται, βέβαια. Αν δηλαδή αυτή η περσόνα είναι π.χ. η Grace Jones, προφανώς και μ’ αρέσει. Από την άλλη, η Grace Jones έφτιαχνε η ίδια την περσόνα. Και κάπως πάντα φαίνεται αν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι πίσω σου. Εγώ ας πούμε αποφεύγω τις φωτογραφήσεις, γιατί το αποτέλεσμα που βλέπω συνήθως δεν μου ταιριάζει –καθόλου. Θέλω έτσι να είναι κάπως προστατευμένο όλο αυτό, θέλω να εμπνέω μία εμπιστοσύνη. Να υπάρχει μία συνέπεια.
Ως γέννημα-θρέμμα της Αθήνας, τα ερεθίσματα της πόλης περνάνε στα τραγούδια σου;
Μεγάλωσα στην Άνω Γλυφάδα, όπου όλα ήταν πολύ ήσυχα, οπότε δεν έχω διαμορφωθεί και τόσο στο κέντρο της Αθήνας. Έχω 5 χρόνια που έχω μετακομίσει πιο κεντρικά και τυχαίνει αυτά τα χρόνια να μου συμβαίνουν πολύ έντονα πράγματα, τα οποία και περνάνε στη μουσική –οπότε ναι, ίσως να με έχει επηρεάσει κι αυτό. Πιο πολύ, πάντως, περνάνε οι χαρακτήρες και όχι η πόλη σαν πόλη.
Μιλάς συχνά για ιστορίες ατόμων, σε συνάρτηση με τα κομμάτια σου. Θεωρείς τον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίζεις τη δημιουργία ανθρωποκεντρικό;
Ναι, συνήθως γράφω για όσα μου συμβαίνουν, όσα βλέπω σε άλλους ανθρώπους ή όσα συμβαίνουν δίπλα μου. Ή και τον τρόπο με τον οποίον φέρονται οι γύρω μου και πώς επηρεάζει κάτι τέτοιο εμένα. Έχω γράψει λίγα κομμάτια με διαφορετικό θέμα. Έγραψα λ.χ. ένα τραγούδι τελευταία που είναι κάπως queer: μιλάει για ένα αγόρι που φοράει ρούχα κοριτσιού κι ένα κορίτσι που φοράει αγορίστικα ρούχα· και όλο αυτό είναι ένα θέμα άλλο, κοινωνικά.
Φαντάζομαι πως έχεις σιχαθεί να μιλάς γι’ αυτό, αλλά οι σπουδές σου στην Καλών Τεχνών έχουν ενημερώσει τον τρόπο με τον οποίον φτιάχνεις μουσική; Πώς ξεκίνησες αλήθεια να παίζεις μουσική;
Νομίζω ο μόνος τρόπος με τον οποίον επηρεάζει το ένα το άλλο, είναι ότι, όταν φτιάχνω κομμάτια, δημιουργώ εικόνες από ιστορίες που στο μυαλό μου γίνονται μεγαλύτερες. Και ίσως να έχει σχέση με το ότι ζωγραφίζω αυτό. Δεν τα αισθάνομαι όμως σαν να είναι συνδεδεμένα. Από νωρίς τα είχα σαν δύο πράγματα που αγαπούσα, μα ήταν ξεχωριστά. Και ήταν ξεκάθαρο ότι αγαπούσα τη μουσική περισσότερο. Από μικρή έβλεπα επίσης τα παιχνίδια στα περίπτερα, αλλά οι δικοί μου λένε ότι την προσοχή μού τραβούσαν τελικά τα μουσικά όργανα. Κι έτσι ο πατέρας αποφάσισε να μου πάρει ένα πιάνο, ξεκίνησα έπειτα και μαθήματα, αλλά δεν τα πήγαινα καλά με τις νότες. Στην εφηβεία άρχισα ύστερα κιθάρα και ήταν λίγο σαν να βρήκα επιτέλους το όργανο της επιλογής μου. Έκανα και φωνητική στο ωδείο, όμως δεν μ’ άρεσε. Μάλλον είχα ανάγκη να τραγουδάω κι επειδή δεν έβρισκα άλλον τρόπο, πήγα εκεί.
Συχνά οι γυναίκες αναγκάζονται να χωράνε σε στερεότυπα για να υπάρξουν στη μουσική βιομηχανία. Εσύ πάντως, από το υλικό και την παρουσία σου, φαίνεται οτι έχεις βρει χώρο για να αναπτύξεις μία πολύπλευρη εικόνα. Είναι κάτι που χρειάστηκε να διεκδικήσεις;
Αυτή είναι μία πολύ μεγάλη κουβέντα και οι απαντήσεις που θα έδινα θα φαίνονταν ίσως πικρές, γιατί το έχω όντως νιώσει να θέλει κάποιος να σε «καπελώσει» ή να σε βγάλει στην άκρη, επειδή είσαι γυναίκα. Πρόκειται για μία συνθήκη που υπάρχει σε πάρα πολλούς χώρους, πέραν της μουσικής. Στη μουσική απλά φαίνεται περισσότερο, γιατί είναι πιο δημόσια τα πράγματα. Εννοείται βέβαια πως με έχουν βοηθήσει πολύ και άντρες κι έχω συνεργαστεί ισότιμα μαζί τους, όντως όμως, αισθάνομαι να δίνω αγώνα για να διεκδικήσω τον χώρο μου. Είναι λίγο σαν το σχολείο, τα πράγματα δεν αλλάζουν και τόσο απ’ το δημοτικό.
Το Σαββατο 7 Μάη εμφανίζεσαι με τον Larry Gus στο Gagarin. Τι να περιμένουμε να ακούσουμε απο σένα;
Τα τραγούδια που παίζω, αλλά και αρκετά από τα καινούρια. Και μπορεί να πούμε και μερικά από τα κομμάτια που έχω κάνει στις συνεργασίες με τον ΝΤΕΙΒΙΝΤ.
{youtube}i748C-7vCDY{/youtube}
