Φωτογραφίες: Evan Μαραγκουδάκης (2,3), Ντιάνα Καλημέρη (4)
Ο νέος σας δίσκος πετυχαίνει και να ακούγεται γνώριμος, αλλά και να εκπλήσσει. Υπάρχει δηλαδή μια αλλαγή στον ήχο, πολύ διακριτή σε κομμάτια σαν π.χ. το "Devil Calls My Name". Την αποφασίσατε πριν γράψετε το υλικό ή βγήκε στην πορεία;
Πάντα στο συγκρότημα γράφουμε παρορμητικά. Το να σχεδιάσεις να γράψεις υλικό με κάποιον στόχο ή σκοπό, είναι ανειλικρινές. Η μουσική και γενικότερα οι Τέχνες είναι εξωτερίκευση του ψυχισμού κάποιου μια δεδομένη στιγμή, οπότε οτιδήποτε στήμμενο θα ήταν θλιβερό. Απλά έτσι αποφασίσαμε να παίξουμε τη δεδομένη στιγμή. Τίποτα δεν είναι προσχεδιασμένο. Μετά απο όλα αυτά τα χρόνια που υπάρχουμε σαν μπάντα, έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε έναν εύκολα διακριτό, προσωπικό ήχο, που μας χαρακτηρίζει. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως από δίσκο σε δίσκο δεν θα τον εμπλουτίζουμε με νέα στοιχεία.
Είναι μάλιστα κάτι που οι άνθρωποι που ακούνε τη μουσική μας σε βάθος όλα αυτά τα χρόνια το ξέρουν –και, ως ένα σημείο, το περιμένουν. Για παράδειγμα, στο κομμάτι που αναφέρεις, τα κουπλέ είναι εντελώς γνώριμα για κάποιον που ξέρει τη μουσική μας. Τα γνωστά grooves στα τύμπανα και στη φωνή είναι ακόμα εκεί, απλά το αποτέλεσμα ακούγεται διαφορετικό λόγω άλλης προσέγγισης. Αυτή τη φορά αφήσαμε τα τραγούδια να μας οδηγήσουν και νομίζω ότι πήραμε το σωστό μονοπάτι.
Πώς δουλεύετε αλήθεια ως συγκρότημα; Υπάρχει δηλαδή ένας «Planet Of Zeus» τρόπος με τον οποίον μαζεύετε μουσικές και στίχους και ύστερα ηχογραφείτε;
Νέα μουσική γράφεται συνεχώς. Είτε βρισκόμαστε στο στούντιο για πρόβες, είτε βρισκόμαστε σε περιοδεία, είτε σπίτια μας. Όλες οι ιδέες έρχονται στο στούντιο και, μέσα απο τζαμαρίσματα, τα τραγούδια παίρνουν σιγά-σιγά μια πρώτη μορφή. Αυτή η πρώτη ύλη συνεχώς δουλεύεται μέχρι να φτάσει στο επίπεδο που μας ικανοποιεί και μετά αρχίζω να δουλεύω στις φωνητικές γραμμές. Οι στίχοι γράφονται λίγες μέρες μέχρι και λίγες ώρες πριν ηχογραφηθούν. Είναι κάτι που με βολεύει αρκετά όταν ηχογραφώ τις φωνές μου, γιατί μπορώ να βρίσκομαι στην ίδια ψυχική κατάσταση που ήμουν όταν τους έγραφα.
Στο Loyal To The Pack σας ακούμε να μιλάτε και κάπως πιο πολιτικά απ' ότι στο παρελθόν –ή, πιο σωστά, κοινωνικά. Το θέλετε ή είναι απλά αδύνατον να διαχωρίσεις το προσωπικό από το πιο συλλογικό, στην Ελλάδα των τελευταίων χρόνων;
Πάντα είχαμε κομμάτια που μιλούσαν για κοινωνικά φαινόμενα, ίσως όχι με τόσο ευδιάκριτο τρόπο. Ας πούμε, το "Dawn Of The Dead" δεν μιλάει για ζόμπι και νεκραναστημένους, αλλά για την κοινωνική επανάσταση. Προφανώς η κατάσταση δε μπορεί να σε αφήσει αμέτοχο. Θέλοντας και μη, υποσυνείδητα και μη, επηρεάζεσαι. Και αυτό βγαίνει και στη μουσική μας.
Αυτό το Loyal To The Pack, έχει επίσης ενδιαφέρουσα σημειολογία. Όμως, πώς ορίζεται πλέον το «pack» για μια μπάντα με τη δική σας απήχηση; Πού μπαίνουν οι (όποιες) διαχωριστικές γραμμές;
Το Loyal Τo Τhe Pack συμβολίζει την πίστη μας στο μουσικό όραμά μας και την αδερφικότητα μεταξύ των μελών της μπάντας και των ανθρώπων που συνεργάζονται μαζί μας. Επίσης έχει να κάνει με τον ιδιαίτερο δεσμό τον οποίον έχουμε με τους οπαδούς που μας στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια. Δεν υπάρχει καμία διαχωριστική γραμμή. Όποιος νιώθει ότι είναι μέλος της οικογένειας των Planet, αποτελεί μέλος της αγέλης.
Πώς διαχειρίζεστε το hype που υπάρχει γύρω από τους Planet Of Zeus; Σας ενοχλεί; Σας ωφελεί; Νιώθετε την ανάγκη να κρατήσετε αποστάσεις από έναν κόσμο που περισσότερο αρέσκεται να λέει ότι ακούει τη μπάντα, παρά την ακούει πραγματικά;
Το να ακούγεται η μουσική σου σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο, μόνο θετικό μπορεί να είναι. Ακόμα κι αν φτάσει στα αυτιά κάποιου που δεν είναι εξοικειωμένος με αυτόν τον ήχο, όλοι κάτι έχουν να κερδίσουν. Μπορεί να τον κερδίσει ο σκληρότερος ήχος και να μπει στη διαδικασία να ψάξει περισσότερες σκληρές μπάντες. Μπορεί να δει ότι κάτι γίνεται και στην Ελλάδα μουσικά και να ψάξει περισσότερες ελληνικές μπάντες. Κάποιοι ξεκινάνε να ακούνε πράγματα απλά για τη φάση. Κάποιοι μένουν και κάποιοι φεύγουν. Πάντα έτσι ήταν και πάντα έτσι θα είναι. Εντελώς φυσιολογικό και θεμιτό. Με αυτόν το δίσκο θα φανεί ποιος πραγματικά ακούει τη μουσική μας σε βάθος και ποιος ήταν απλά περαστικός. Δεν θέλουμε να κρατήσουμε αποστάσεις απο κανέναν. Εμείς συνεχίζουμε να κάνουμε εκείνο που ξέρουμε: τίμια, ειλικρινή τραγούδια.
Πώς αντιδράτε όταν ακούτε ότι εσείς και δυο-τρεις ακόμα έχετε φτιάξει «σκηνή»; Θέλω να πω, είναι εύκολο (και πιασάρικο) να το λένε οι δημοσιογράφοι, όμως κατά πόσο έχετε φτάσει να βιοπορίζεστε από τη μουσική, πράγμα θεμελιώδες στο εξωτερικό, όταν μιλάμε για «σκηνή»;
Η μόνη μας πληρωμή όλα αυτά τα χρόνια από τη μουσική, είναι ότι έχουμε την ευτυχία και την ευλογία να έχουμε αφήσει το αποτύπωμα μας στον χρόνο. Το συγκρότημα δεν ήρθε για να περάσει και να ξεχαστεί, έχει ήδη κερδίσει τη θέση του στην ιστορία του σκληρού ήχου της χώρας μας. Αυτό είναι τεράστιο στις καρδιές μας και δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε.
Πέρα από τη μόδα, πάντως, το «Σεξ και Βία στον Πλανήτη Δία» είναι το δυνατότερο και πιο αυθεντικό μουσικό σύνθημα που βγήκε στην εγχώρια μουσική επικαιρότητα των τελευταίων χρόνων. Τι ξέρετε για τις καταβολές του και τη διάδοσή του; Πώς έχετε παρακολουθήσει δηλαδή εσείς την εξέλιξή του, μέσω της σχέσης σας με τους fans;
Είμαστε τόσο τυχεροί γι' αυτό. Ακόμα κι αν δεν είμαι στην καλύτερή μου μέρα κάποια φορά, αν το ακούσω σε live μας, τα ξεχνάω όλα. Το σύνθημα δεν λέει ακριβώς αυτό που ακούγεται. Είναι το ουρλιαχτό της αγέλης μας. Στα αυτιά μου το νόημά του ακούγεται τόσο τεράστιο. Μέσα σε αυτές τις λέξεις περιέχεται ο λόγος για τον οποίον συνεχίζω να παίζω μουσική, πέρα απο το να εκφράζομαι. Το σύνθημα ακούστηκε πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη θαρρώ. Και, για κάποιον λόγο, αγκαλιάστηκε απο όλους.
Πώς θα κυλήσει η θερινή περίοδος για σας, μετά τη μεγάλη συναυλία της 13ης του Μάη στο Piraeus 117 Academy;
Θα συνεχίσουμε με μερικά ακόμα live ακόμα στην Ελλάδα και στην Κύπρο και μετά θα περάσουμε το καλοκαίρι μας σε διάφορες σκηνές ευρωπαϊκών φεστιβάλ. Η ευρωπαϊκή μας περιοδεία θα ξεκινήσει μετά το τέλος του καλοκαιριού, γύρω στα τέλη Οκτώβρη.
{youtube}u1qWl0Rkm-U{/youtube}
