Νέος χώρος το ILION Plus, εκεί Πατησίων & Κοδριγκτώνος γωνία, δίπλα από το σινεμά Τριανόν. Γειτονιές και πεζοδρόμια οικεία για τους παλαιότερους, γνώριμα για τους συνομήλικους και πρόσφορα για εξερεύνηση και περιπέτεια για τους νεότερους. Μια περίεργη διάθεση με κυρίευε καθώς προσέγγιζα το μαγαζί, Σάββατο βράδυ, σε μια Αθήνα και σε μια περιοχή που είναι ίδια, αλλά και τόσο διαφορετική από τότε που τη βάδιζα στα χρόνια των φροντιστηρίων και αργότερα στα φοιτητικά: κάτι σαν νοσταλγία, ανησυχία και ανυπομονησία μαζί. Την πρώτη ενίσχυσαν τα τραγούδια και τα συναισθήματα της βραδιάς, τη δεύτερη εξάλειψε το περπάτημα σε γνώριμα δρομάκια –με μια ανεξήγητη αίσθηση ασφάλειας– και την τελευταία εκτρέφει ήδη η απόφαση της εκ νέου επίσκεψης. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, όμως.
Κάθε Σάββατο (από τις 20/11) και για μερικά Σάββατα ακόμη, στον καινούργιο αυτόν συναυλιακό χώρο, εμφανίζεται ένα τρίο· δοκιμασμένο όλη την προηγούμενη χρονιά σε συναυλίες εκτός Αθηνών, αλλά και καταξιωμένο γενικότερα. Ξεκινώντας από την κυρία της παρέας, μιλάω για τους Ρίτα Αντωνοπούλου (φωνή), Θάνο Μικρούτσικο (πιάνο) & Θύμιο Παπαδόπουλο (πνευστά όλων των λογιών, αλλά και κιθάρα). Βρέθηκα λοιπόν εκεί το Σάββατο, στο μπαρ, να παρακολουθώ ένα πρόγραμμα που κύλησε αρμονικά, περιλαμβάνοντας όλα εκείνα τα συστατικά που χαρακτηρίζουν μια βραδιά ως ψυχαγωγική: συναίσθημα (δυνατό), τραγούδισμα (πάνω και κάτω από τη σκηνή, σχεδόν ασταμάτητο), ιστορίες (χιουμοριστικές και συγκινητικές), ερμηνείες (πηγαίες, αλλά και μελετημένες), τραγούδια (σπουδαία και αγαπημένα –είτε πασίγνωστα, είτε «ψαγμένα») και παιξίματα (δεξιοτεχνικά και λαμπερά). Ούτε που κατάλαβα πώς κύλησε ο χρόνος, κι ας στεκόμουν όρθιος 3 ώρες και κάτι.
Οπωσδήποτε, όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο, το πρόγραμμα χρωματίζεται κυρίως από τα τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου, αλλά όχι μόνο. Γιατί ανάμεσα στα αγαπημένα του, θέση βρίσκουν και τραγούδια άλλων σπουδαίων συνθετών, τους οποίους πάντοτε αναφέρει και αναγνωρίζει πριν από την παρουσίασή τους: Μάνος Χατζιδάκις, Μίκης Θεοδωράκης, Σταύρος Ξαρχάκος, Μάνος Λοΐζος, Βασίλης Τσιτσάνης, αλλά και Γιώργος Ανδρέου, Βασίλης και Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Και από κοντά οι ποιητές (και οι) στιχουργοί: Γιάννης Ρίτσος, Berthold Brecht, Άλκης Αλκαίος, Νίκος Καββαδίας (φυσικά), Νίκος Γκάτσος, Γιάννης Θεοδωράκης, Μανώλης Αναγνωστάκης, Wolf Bierman, Μανώλης Ρασούλης, Κώστας Τριπολίτης, Μπάμπης Τσικληρόπουλος, Κώστας Φέρρης, Οδυσσέας Ιωάννου.
Οι δεξιοτεχνικές αρετές του Μικρούτσικου ως πιανίστα συναντούν την ευρηματικότητα, την αισθητική και τη σεμνότητα του σπάνιου αυτού μουσικάνθρωπου, του Θύμιου Παπαδόπουλου· και το μείγμα προκύπτει εκρηκτικό. Αν προσθέσετε τώρα και τη Ρίτα Αντωνοπούλου, μια ερμηνεύτρια ξεχωριστή, διαβασμένη και ικανότατη –την πιο ολοκληρωμένη κατ’ εμέ της γενιάς της– το αποτέλεσμα αυτής της ιδιαίτερης «μεθόδου των τριών» κρίνεται απολύτως επιτυχημένο.
Ξεχωριστές στιγμές της παράστασης ο "Μικρόκοσμος" (με την Αντωνοπούλου να το έχει πια κάνει «δικό της» –δεν μπορώ να φανταστώ άλλη τραγουδίστρια να το ερμηνεύει με πιο ταιριαστό τρόπο), η "Μπαλάντα Του Έμπορα" (που μας πρωτοσυστήθηκε με τη φωνή του Σάκη Μπουλά), η "Ελένη" (αυτό το σημαντικό τραγούδι, ένα από τα ελάχιστα στιχουργήματα του Μπάμπη Τσικληρόπουλου) και η καταπληκτική εκτέλεση των "Εφτά Νάνων Στο S/S Cyrenia", με έναν «σεληνιασμένο» Μικρούτσικο στο πιάνο: από τις πρώτες νότες της εκτεταμένης εισαγωγής, μέχρι την κάθαρση και τα δάκρυά του, τα οποία και συνοδεύτηκαν/επιβραβεύτηκαν από ένα δίλεπτο standing ovation από πλευράς κοινού.
Όπως σας τα γράφω, έγιναν. Κι αν με ρωτάτε, το ΙΛΙΟΝ Plus αλλάζει διεύθυνση κάθε Σάββατο βράδυ. Δεν βρίσκεται πια Πατησίων & Κοδριγκτώνος, δηλαδή, αλλά Πατησίων και Παραμυθιού. Γωνία. Όπως ακριβώς το έγραφε ο Άλκης Αλκαίος, πριν σχεδόν 20 χρόνια (1996, στον δίσκο Στου Αιώνα Την Παράγκα).
{youtube}1FLcLq-u-NA{/youtube}
