Ξεκίνησα σχετικά νωρίς με την ηλεκτρονική μουσική, στην ηλικία των 16, αλλά με τον καιρό με κέρδιζε όλο και περισσότερο η ζωγραφική. Έτσι ξεκίνησα τέτοιες σπουδές στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, κάνοντας παράλληλα αιτήσεις για σχολές καλών τεχνών στο Βερολίνο και στο Ντίσελντορφ. Ωστόσο, όσο περνούσε ο καιρός, ένιωθα ότι είχα ένα πολύ δυνατό και στέρεο εικαστικό όραμα και ότι ίσως να μη χρειαζόταν να μπω στη διαδικασία ενός ακόμα πτυχίου. Τότε ήταν που ξαναγύρισα στη μουσική και ξεκίνησα να δουλεύω πάνω σε ένα νέο project, με το πραγματικό μου όνομα.
Δεν είμαι ιδιαίτερα καλός στην ομαδική εργασία. Το να τα έχω όλα στη διάθεσή μου και να μπορώ να δουλέψω μόνος μου τις ιδέες μου, γρήγορα και ανεξάρτητα, αυτό είναι το σπουδαίο με την ηλεκτρονική μουσική –και αυτό που με ελκύει σε εκείνη. Από τη σύνθεση μέχρι την παραγωγή και τη μίξη, τα κάνεις όλα ο ίδιος. Είσαι αυτάρκης κι ελεύθερος ν’ ακολουθήσεις εντελώς το όραμά σου.
Αν και είσαι αυτοδίδακτος μουσικός, τα μελωδικά μέρη είναι ιδιαίτερα δυνατά στα τραγούδια σου. Πώς αντιμετωπίζεις τη διαδικασία της σύνθεσης και πώς ισορροπείς μεταξύ της μελωδίας που έχεις στο μυαλό σου και των δυνατοτήτων που σου προσφέρει η τεχνολογία;
Όλα είναι θέμα στρατηγικής. Γι’ αυτό και ασχολήθηκα εξαρχής με την ηλεκτρονική μουσική, γιατί ήθελα μεν να κάνω τη δικιά μου μουσική, αλλά δεν ήθελα να μπω και στη διαδικασία να μάθω κάποιο όργανο. Και ο υπολογιστής μου έδωσε αυτή τη δυνατότητα.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις μελωδίες. Πάντα τις αγαπούσα, από όποιο είδος μουσικής κι αν προέρχονταν. Εξασκήθηκα λοιπόν πολύ στον σχετικό προγραμματισμό και ξεκίνησα να τις αναπαράγω σε ένα μικρό keybord. Γινόμουν όλο και καλύτερος κι έφτασα σε ένα σημείο που το όλο πράγμα δουλεύει μια χαρά γι' αυτό στο οποίο στοχεύω και θέλω να επιτύχω.
Με τι εξοπλισμό προτιμάς να συνθέτεις; Και ποιο είναι το αγαπημένο σου set-up για τις ζωντανές σου εμφανίσεις;
Ο αγαπημένος μου μουσικός εξοπλισμός είναι ένα drum computer, το Elektron Rytm. Το χρησιμοποιώ πολύ και στα σόου μου. Εκεί έχω τους ήχους από όλα μου τα τραγούδια, αλλά μπορώ να συνθέτω και νέους ζωντανά, καθώς παίζω. Οι πιθανοί συνδυασμοί είναι άπειροι. Για τα μελωδικά μέρη χρησιμοποιώ ένα Nord Lead 2x, με το οποίο παίζω και live, ενώ στον υπολογιστή μου τρέχω το Ableton Live, με δύο Faderfox midi controllers.
Ένα ιδιαίτερο στοιχείο του live set-up μου είναι ένα κομμάτι ξύλου από το παράκτιο δάσος της νότιας Γερμανίας, όπου ζω. Το χρησιμοποιώ ως κρουστό και ηχογραφώ τους ήχους που βγάζω από αυτό με ένα μικρόφωνο αφής. Η ηχογράφηση διοχετεύεται απευθείας στο Ableton, απ' όπου μπορώ έπειτα να προσθέσω ζωντανά διάφορα εφέ και φίλτρα. Είναι μια ηχογράφηση πεδίου σε πραγματικό χρόνο και προσδίδει μια πολύ όμορφη φυσική υφή στη μουσική μου.
Πώς είναι αλήθεια να ζεις και να κάνεις μουσική σε μια απομονωμένη επαρχία; Σε ποιον βαθμό επηρεάζει αυτό τον ήχο σου και την καλλιτεχνική σου οπτική;
Χρειάζομαι ένα ήσυχο μέρος να είναι το σπίτι μου και η βάση μου, προκειμένου να συγκεντρωθώ στην τέχνη μου χωρίς να με αποσπά το οτιδήποτε. Ταξιδεύω και τόσο πολύ, σε τόσες πόλεις σε όλον τον κόσμο· κι αυτό με κάνει να συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο πόσο σημαντικό είναι ένα ησυχαστήριο. Μου αρέσει να πηγαίνω βόλτα ή να τρέχω στην ακτή μπροστά απ' το σπίτι. Περπατώντας στην παραλία, καθαρίζει το μυαλό μου.
Όπως είπαμε, είσαι επίσης εικαστικός καλλιτέχνης και ασχολείσαι πολύ με τη visual art. Τι ρόλο παίζουν οι εικόνες και τα οπτικά αισθητικά στοιχεία στη μουσική σου και στη ζωή σου;
Όταν δημιουργώ κάτι, έχω πάντα ένα καθαρό όραμα για το πώς θα πρέπει να φαίνεται. Γι’ αυτό ξεκίνησα και τη δικιά μου δισκογραφική: μου αρέσει να περνάνε όλα από τα χέρια μου. Δουλεύω εντωμεταξύ και ως φωτογράφος και ως ζωγράφος, ως εκ τούτου η οπτική αισθητική έχει ξαναγίνει μεγάλο και αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μου.
Μετά από πολλά χρόνια αποκλειστικής ενασχόλησης με τη μουσική και δύο γεμάτες χρονιές με βαριές περιοδείες το 2016 και το 2017, καταπιάστηκα εκ νέου και με τη ζωγραφική. Ήταν πολύ αναζωογονητικό και μου ήρθαν μάλιστα πολλές μουσικές ιδέες βολτάροντας σε γκαλερί και μουσεία με πίνακες των αγαπημένων μου ζωγράφων ή και ζωγραφίζοντας ο ίδιος. Το να ξαναδουλεύω χειρωνακτικά, αποδείχτηκε μεγάλη πηγή έμπνευσης. Το να στήνω τους καμβάδες και να αναμιγνύω τα χρώματα είναι ένα τελετουργικό, το οποίο με βοηθάει να πάρω μια απαραίτητη απόσταση από τις οθόνες και τους υπολογιστές. Είναι ένας εντελώς διαφορετικός τρόπος δουλειάς, αν και πηγάζει από την κοινή επιθυμία της δημιουργίας.
Μίλησέ μας λίγο και για την περσινή σου κυκλοφορία, το Graal (2019). Ποια είναι η έμπνευση πίσω από το όνομα και τον ήχο του;
Λοιπόν το Graal βασίστηκε σε σκαριφήματα που έγραψα κατά τη διάρκεια της περιοδείας. Είναι σαν ένα πρόχειρο τετράδιο, όπου εξέφρασα με γρήγορο και ωμό τρόπο τις μουσικές μου ιδέες. Είναι μόνο 6 τραγούδια, βέβαια, οπότε δεν μπορεί να εκληφθεί ως πλήρες άλμπουμ, αλλά περισσότερο ως ένα ΕΡ-εισαγωγή στον επερχόμενο φετινό μου δίσκο Lys.
To Graal φτιάχτηκε κυρίως στον δρόμο –κάτι φυσικά πολύ διαφορετικό από το να γράφεις στο στούντιο– στα διαλείμματα χρόνου μεταξύ πτήσεων, ακόμα και στα ταξί. Η κεντρική ιδέα ας πούμε για το ομώνυμο τραγούδι γεννήθηκε μέσα στο ταξί που με πήγαινε από ένα φεστιβάλ στην Ουαλία, στο αεροδρόμιο. Αν υπάρχει κάτι που πραγματικά θες να ειπωθεί, πρέπει να το αποτυπώσεις γρήγορα, πριν προλάβει να σου διαφύγει. Σαν ένα γνήσιο σκίτσο.
Μας είπες μόλις ότι το Graal ήταν ουσιαστικά ο προάγγελος του Lys. Για την ακρίβεια έχουν ήδη κυκλοφορήσει μερικά singles, όπως το “Versailles (Hold)”. Ποια θα είναι λοιπόν η κεντρική ιδέα αυτού του άλμπουμ; Να το περιμένουμε πριν ή μετά την επικείμενή σου εμφάνιση στην Αθήνα;
Το Lys θα κυκλοφορήσει στις 20 Μαρτίου. Είναι ένα άλμπουμ εμπνευσμένο από το φως του γερμανικού βορρά καθώς και από τη Σκανδιναβία, όπου έχω ταξιδέψει αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια. Όταν ξανάρχισα να ζωγραφίζω και να φωτογραφίζω, συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό είναι το φως για τη δουλειά μου. Ακολουθώ ένα concept, δίνοντας στους δίσκους μου ονόματα από μέρη τα οποία με βοηθούν να συγκεντρωθώ και μου επιτρέπουν να είμαι παραγωγικός ως καλλιτέχνης.
Έχοντας λοιπόν περάσει μερικές εβδομάδες στη Σουηδία και στη Δανία, κυνηγώντας το υπέροχο φως του βορρά με τη φωτογραφική μου μηχανή –και ζωγραφίζοντας παράλληλα πολύ– αποφάσισα να ονομάσω το καινούριο έργο Lys, που σημαίνει φως στα δανέζικα.
Τι να περιμένουμε λοιπόν από το επερχόμενο σόου στην Ελλάδα, το Σάββατο 7 Μαρτίου στο Fuzz; Θα βασίζεται στο Graal, στο Lys –και στα δύο;
Θα παίξω φυσικά το Lys, αλλά θα ακούσετε και κομμάτια τόσο απ’ το Graal, όσο και από τις προηγούμενες κυκλοφορίες μου Mare (2016) και A Forest (2012). Στη σκηνή θα με συνοδεύσει η Mohna· έχουμε επίσης σχεδιάσει κι ένα όμορφο, νέο light show, ενώ τη μουσική θα συνοδεύει video υλικό το οποίο έχω φιλμάρει ο ίδιος. Γενικά προσπαθώ να πω μια ιστορία, ανοίγοντας τον κόσμο του ήχου μου λίγο-λίγο και παίρνοντας τον χρόνο μου, ώστε να χτίσω μια σύνδεση με τους ανθρώπους που θα έρθουν να ακούσουν.
Συνηθίζεις να λες ότι προσπαθείς να συνδυάσεις τη μελαγχολία με την ευφορία, όταν συνθέτεις. Τι ρόλο έχουν παίξει αυτές οι αντιφατικές καταστάσεις στην καριέρα σου και στη ζωή σου;
Όταν πρόκειται για τη μουσική, αυτός ο συνδυασμός προκύπτει πολύ φυσικά. Παλιότερα έπαιζα και έγραφα μουσική από πολλά και διαφορετικά είδη –π.χ. σόλο πιάνο κομμάτια, ακόμα και indie pop/rock τραγούδια. Όλα υπαγορεύονταν από έναν ελαφρώς μελαγχολικό τόνο. Όταν λοιπόν ξεκίνησα τα ηλεκτρονικά με το όνομά μου, ανάμιξα αυτόν τον ήχο με τα βασικά συστατικά της χορευτικής μουσικής, η οποία σαφώς διαπνέεται από ανάταση και χαρά. Και, κάπως έτσι, οι δύο αντιφατικοί αυτοί κόσμοι έρχονται κοντά και συνδυάζονται αρμονικά, με φυσικό τρόπο.
Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή γκρουπ εκτός της ηλεκτρονικής σκηνής με τον/ο οποίο θα ήθελες πολύ να συνεργαστείς;
Έχω πολλά μουσικά είδωλα, αλλά ποτέ δεν έχω σκεφτεί πραγματικά τον ιδανικό συνεργάτη. Νομίζω ότι χρειάζομαι ακόμα χρόνο δουλειάς με τον εαυτό μου. Αν παρ' όλα αυτά έπρεπε να δώσω ένα όνομα για το μέλλον, θα ήταν αυτό του Eli Kreszler ή των This Will Destroy You.
Ποια πιστεύεις θα είναι η επόμενη μέρα της ηλεκτρονικής μουσικής;
Νιώθω έναν αφηρημένο ενθουσιασμό για το μέλλον της μουσικής, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν το σκέφτομαι πραγματικά. Η τέχνη πάντα εξελίσσεται και για εμένα δεν έχει να κάνει τόσο με τα είδη αυτά καθ' αυτά. Άκουγα πάντοτε τόσο πολλή και διαφορετική μουσική, ώστε ποτέ δεν ένιωσα να ακολουθώ πράγματι μια συγκεκριμένη σκηνή. Δεν με βλέπω επίσης σαν ηλεκτρονικό μουσικό. Με τις δυνατότητες της παραγωγής να τείνουν στο άπειρο, είμαι σίγουρος ότι θα ακούσουμε σπουδαία, νέα πράγματα στο μέλλον. Γίνεται όλο και πιο εύκολο να δημιουργήσεις κάτι πραγματικά εκπληκτικό.
{youtube}wWb7H5AAhQ{/youtube}
