Περιοδεύετε με αφορμή τη 10η επέτειο του Night Is The New Day (2009). Γιατί είναι τόσο σημαντικός αυτός ο δίσκος, για τους Katatonia;
Το live στην Αθήνα θα είναι ο τελευταίος εορτασμός του άλμπουμ, καθώς στην ουσία τα 10 χρόνια του Night Is The New Day πέρασαν πέρυσι. Ωστόσο αυτή η συναυλία κλείστηκε πολύ καιρό πριν συνειδητοποιήσουμε ότι θα πραγματοποιηθεί μετά την «ημερομηνία λήξης» της επετείου. Η Αθήνα θα είναι πάντως ένα καλό μέρος για να ολοκληρωθεί η γιορτή!
Κοιτάζοντας τώρα πίσω στο 2019, η εκ νέου επίσκεψή μας στο άλμπουμ ήταν μία ξεχωριστή εμπειρία. Καταλήξαμε να έχουμε μερικές νέες και όμορφες αναμνήσεις στο τέλος αυτού του tour. Στην ουσία, είναι το 4ο άλμουμ που καταφέραμε επιτυχώς να ξαναμάθουμε, να προβάρουμε και να παίξουμε live, από την αρχή ως το τέλος. Δεν νομίζω πως αυτό είναι δεδομένο ή δυνατό να συμβεί με κάθε δίσκο, αλλά ποιος ξέρει τι ακολουθεί; Εν τέλει, το ενδιαφέρον και τα θέλω του κοινού, κόντρα στην έμπνευση και στον χρόνο μας, καθορίζουν και το πώς και το εάν θα λειτουργήσουν στην πράξη όλες αυτές οι ιδέες.
Είχατε δηλώσει ότι, πριν την κυκλοφορία του Night Is The New Day, περνούσατε μία στείρα περίοδο, δημιουργικά. Γιατί συνέβη αυτό; Και πώς καταφέρετε να το ξεπεράσετε;
Νομίζω ότι σε μεγάλο βαθμό «ευθύνεται» η περιοδεία για τον δίσκο The Great Cold Distance (2006) γι' αυτήν τη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε τότε. Το συγκεκριμένο άλμπουμ μας πήγε βλέπεις σε νέα ύψη και, μετά από κάτι τέτοιο, η αυτο-αμφίσβητηση γίνεται συνήθως πιο έντονη, καθώς πλησιάζει η ώρα για ένα επόμενο βήμα. Και φυσικά δεν θέλαμε να επαναληφθούμε και φτιάξουμε το ίδιο άλμπουμ ξανά.
Τελικά στο Night Is The New Day ο ήχος μας άνοιξε· και θα συνεχίσει έτσι, καθώς είμαστε όλοι μουσικόφιλοι, οπότε η έμπνευση μπορεί να μας οδηγήσει σε νέες γωνίες θέασης των πραγμάτων.
Ποια είναι αλήθεια η πιο έντονη ανάμνηση που έχετε από εκείνη την περίοδο του γκρουπ;
Ήταν μια περίοδος αλλαγών για τη μπάντα, όχι μόνο σε μουσικό επίπεδο, αλλά και σε προσωπικό. Λίγο μετά τις ηχογραφήσεις, αποχώρησαν οι Fredrik & Mattias Norrman, οι οποίοι ήταν για καιρό μαζί μας –ο πρώτος 15 χρόνια στην κιθάρα και ο δεύτερος 10 χρόνια στο μπάσο. Έφυγαν βέβαια σε πολύ καλό κλίμα και παραμένουμε φίλοι έκτοτε, όμως χρειάστηκε να γίνει μια εσωτερική αναπροσαρμογή.
Μπορέσαμε ωστόσο και κάναμε τότε μία από τις μεγαλύτερες και καλύτερες περιοδείες στην καριέρα μας, παίξαμε μάλιστα και σε μερικά νέα μέρη, για πρώτη φορά. Οπότε στο τέλος ήμασταν χαρούμενοι που αντέξαμε και απλά συνεχίσαμε.
Το “Idle Blood” είναι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια σε εκείνον τον δίσκο, δεν ήξερα όμως ότι αρχικά σκοπεύατε να το τιτλοφορήσετε “Kozelek”, από τον Mark Kozelek! Παρακολουθείτε ακόμα τις κυκλοφορίες του;
Α, μα και βέβαια! Και εγώ, αλλά και ο Jonas Renkse, είμαστε μεγάλοι fans του Mark Kozelek. Η κάποτε μπάντα του, μάλιστα, οι Red House Painters, αποτέλεσαν μεγάλη επιρροή για τους πρώιμους Katatonia.
Πόσο έχουν αλλάξει λοιπόν οι Katatonia, από τα χρόνια του Night Is The New Day; Έχετε πετύχει τους στόχους που βάλατε σαν συγκρότημα;
Θέλαμε πάντα να φτιάξουμε δίσκους που να ποικίλουν μουσικά, ανακατεύοντας σε αυτούς ό,τι μας άρεσε. Θα έλεγα ότι πλέον έχουμε γίνει πιο progressive, με διάφορους τρόπους –όχι απλά για να γίνει, αλλά γιατί τόσο οι επιρροές μας, όσο και τα γούστα μας έχουν ανοίξει με τον καιρό. Το σκοτάδι, ωστόσο, εξακολουθεί και παραμένει εκεί. Νιώθω λοιπόν ότι έχουμε κάμποσα ακόμα άλμπουμ μέσα μας, οπότε βάζουμε μπροστά για ακόμα ψηλότερους στόχους!
Πίσω στο 2017, θέλησες πάντως να απομακρυνθείς λίγο από τους Katatonia, για να «επανεκτιμήσεις το τι φέρνει το μέλλον για τη μπάντα», όπως δήλωσες. Πώς εξελίχθηκε αυτό; Τι συμπεράσματα βγήκαν;
Έχουμε πολλά χρόνια ως συγκρότημα και ίσως είναι δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά μερικές φορές χρειάζεται να κάνεις ένα τέτοιο βήμα προς τα πίσω, ώστε να αναλογιστείς τι σημαίνει για σένα κάτι που πλέον κάνεις για πολύ καιρό. Χρειάζεται επίσης να θυμηθείς γιατί το αγαπάς και γιατί άρχισες κάποτε να το κάνεις.
Αυτός ο καιρός μακριά από τα πράγματα αποδείχθηκε σπουδαίος για όλους μας στη μπάντα. Με τον Jonas εστιάσαμε τότε στους Bloodbath, οι οποίοι βρίσκονται στο αντίθετο άκρο του μουσικού φάσματος. Και τώρα επιστρέφουμε με τους Katatonia: έχουμε ένα νέο άλμπουμ που λέγεται City Burials και θα βγει τον Απρίλιο.
Πώς βλέπεις το metal όλα αυτά τα χρόνια; Έχει εξελιχθεί ή έχει επέλθει κορεσμός;
Θα έλεγα ότι, σαν σύνολο, το metal έχει εξελιχθεί και μάλιστα με πολλούς τρόπους. Υπάρχουν πλέον κάμποσα καινούρια υπο-είδη, καθώς και κινήματα, με αποτέλεσμα οι fans αυτής της μουσικής να έχουν περισσότερες επιλογές από ποτέ. Φυσικά σε κάτι τέτοιο υπάρχουν και τα πισωγυρίσματα, αλλά έτσι κινείται πάντα και η βιομηχανία, ούτως ή άλλως.
Τελευταία είδαμε επίσης το metal να αποκτά τη δική του εκδοχή του #MeToo κινήματος. Πώς το εκτιμάς, όντας από μέσα; Υποφέρει και η μεταλλική κοινότητα από τέτοια ζητήματα;
Νομίζω ότι κάθε κοινότητα υποφέρει, όταν υπάρχουν ζητήματα τέτοιας φύσης. Είναι πολύ δυσάρεστο, αλλά όσο κάποιοι άνθρωποι καλούνται να πληρώσουν για τις πράξεις τους και όσο η κοινωνία πορεύεται προς την ισότητα, τόσο καλύτερα είναι και για το πώς μπορεί να προοδεύει το πράγμα και για μας.
Προέρχεστε από τη Σουηδία, την πατρίδα της Greta Thunberg. Τι γνώμη έχεις γι' αυτήν και για το θέμα της κλιματικής αλλαγής ή της γενικότερης ασέβειας του ανθρώπου προς τη φύση;
Η Σουηδία είναι μια χώρα που πάντα είχε τεράστιο σεβασμό για το περιβάλλον. Και προσπαθώ κι εγώ να ζω κάθε μέρα με αυτόν τον τρόπο –θεωρώ ότι όλοι μας θα έπρεπε. Όσον αφορά την Thunberg, θεωρώ ότι είναι μια πολύ καλή εκπρόσωπος για όλο αυτό.
Τέλος, τι να περιμένει από σας το ακροατήριο στην Ελλάδα, από την αυριανή συναυλία στο Gagarin;
Θα παίξουμε ολόκληρο το Night Is The New Day και έπειτα θα προσθέσουμε και μερικά ακόμα τραγούδια στο set μας. Πιστεύουμε ότι θα είναι μια βραδιά για να τη θυμόμαστε, τόσο εμείς, όσο (ελπίζουμε) και όσοι δώσετε το παρών!
{youtube}q4IJS0Ici3k{/youtube}
