Αν έχουμε μία ελπίδα, την οφείλουμε σ’ αυτούς που δεν έχουν καμία.
Αυτό τον καιρό ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι δύσκολα θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι ο κόσμος μας προοδεύει Ο συνεχής ευτελισμός της ανθρώπινης ζωής και η διογκούμενη διεθνώς βαρβαρότητα συνθέτουν ένα ζοφερό σκηνικό.
Ο πόλεμος, με προεξάρχοντα αυτόν της Συρίας, έχει γίνει τμήμα της καθημερινότητας σε τέτοιο βαθμό που δεν προκαλεί πλέον εντύπωση. Οι συγκρούσεις πληθαίνουν και οξύνονται, με τα μέτωπά τους να είναι πολλές φορές απροσδιόριστα. Ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, τοπικοί δικτάτορες και ιδιωτικοί στρατοί βυθίζουν τον πλανήτη στο αίμα.
Μαζί με την επέκταση των συγκρούσεων και την όξυνση της φτώχειας, έρχεται η αύξηση των προσφυγικών κυμάτων. Αυτό που πριν τρία χρόνια ονομάστηκε «προσφυγική κρίση», αποτελεί μια μονιμοποιημένη κατάσταση, όπου εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε κίνηση, προσπαθώντας να επιβιώσουν. Στην προσπάθεια τους βρίσκονται αντιμέτωποι με τα κλειστά σύνορα, τα περίπολα της Frontex, τη συμφωνία της ντροπής ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας, τα στρατόπεδα της αθλιότητας στα ελληνικά νησιά. Η Μεσόγειος δεν είναι πλέον θάλασσα που ενώνει λαούς και πολιτισμούς, αλλά θάλασσα-νεκροταφείο.
Αλλά και μέσα στην Ευρώπη, η εμπέδωση του καθεστώτος της διαρκούς λιτότητας (με ή άνευ Μνημονίου) δεν παγιώνει μόνο τη φτώχεια των πολλών για να διατηρηθεί η ευημερία των λίγων. Προκαλεί επίσης την αναβίωση όλων των τεράτων του σκοτεινού παρελθόντος. Ο φασισμός, ο εθνικισμός και ο ρατσισμός δεν αποτελούν απλώς απειλές για το μέλλον· βυθίζουν ήδη το παρόν στο σκότος. Παντού στην Ευρώπη στήνεται το δίπολο «διεθνοποιημένη νεοφιλελεύθερη εξουσία εναντίον εθνικιστικών ρατσιστικών ρευμάτων». Δίπολο που πνίγει την εναλλακτική για μια διαφορετική πορεία προς όφελος των πολλών.
Το σκηνικό είναι ζοφερό, ας μην βαυκαλιζόμαστε. Όσο όμως πυκνώνει το σκότος, τόσο πιο λαμπερές φαίνονται οι εστίες τους φωτός. Είναι οι εστίες της αντίστασης, της δημιουργίας, της συναδέλφωσης, της χειραφέτησης. Είναι οι εκατομμύρια μικρές φωτιές των ανθρώπων, «ντόπιων» και «ξένων», που αγωνίζονται παθιασμένα για να ζήσουν, που οργανώνουν την πάλη ενάντια στη βαρβαρότητα, που αρνούνται τον «πόλεμο όλων εναντίον όλων», που καθοδηγούνται από την πεποίθηση ότι μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς, ότι αυτό το «αλλιώς» σημαίνει «μαζί» και το «μαζί σημαίνει «καλύτερα».
Πριν 170 χρόνια ο γέρο Μαρξ έλεγε ότι αυτοί που δεν έχουν να χάσουν τίποτα άλλο εκτός από τις αλυσίδες τους, μπορούν να δημιουργήσουν έναν κόσμο. Είχε δίκιο! Αν έχουμε μια ελπίδα, την οφείλουμε σε αυτούς που δεν έχουν καμία.
Το 21ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στις 29, 30 Ιουνίου και 1 Ιουλίου, στο πάρκο Γουδή, είναι τρεις μέρες γιορτή για τις εστίες του φωτός στην εποχή του σκότους.
Συναυλίες: Τρεις μέρες, τρία stages, τρεις μοναδικές live εμπειρίες
Η μουσική είναι μία και ταυτόχρονα πολλές. Με αυτήν την αφετηρία στήσαμε το μουσικό πρόγραμμα του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ. Live για όλα τα γούστα, αλλά που διαμορφώνονται με τέτοιον τρόπο ώστε η κάθε μέρα να είναι μια συνεκτική μουσική πρόταση. Σημειώστε ότι τα live θα τρέχουν παράλληλα σε τρία stages.
Πάμε να το δούμε αναλυτικά.
Παρασκευή 29 Ιουνίου
Το hiphop στην Ελλάδα γίνεται όλο και πιο δυνατό, κάτι που εκφράζεται και στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ. Οργισμένοι στίχοι και μητροπολιτική ευαισθησία στο soundtrack μιας γενιάς που μεγάλωσε στο Μνημόνιο.
Στην Κεντρική σκηνή μαζί μας οι;
Βέβηλος
Άγνωστος Χειμώνας
Fer De Lance
Rationalistas
On decks: Dj Magnum
Στη σκηνή του χώρο των μεταναστευτικών κοινοτήτων:
Χορός και τραγούδια από το Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν
Αφγανική Παραδοσιακή Μουσική
Κabeiria Percussion– Αφρικάνικα Κρουστά
Finger Family
Yovel
Στη λαϊκή σκηνή:
Λαλητάδες (ηπειρώτικο γλέντι)
Σάββατο 30 Ιουνίου
Το Σάββατο είναι μια ηλεκτρονική περιπλάνηση στα χνάρια που άφησε η φάλαινα σε εκείνο τα μαγικό ταξίδι που άλλαξε τις ζωές μας
Στην Κεντρική σκηνή μαζί μας οι:
Κ.ΒΗΤΑ & MIKAEL DELTA / dj set (Στέρεο Νόβα)
Cayetano (dj set)
SWORR.
MENTA
Στη σκηνή του χώρο των μεταναστευτικών κοινοτήτων
Samy fuego – Latin
Las Galoperas de Atenas
Plaza Girls, Loyal & Payman (Afghan hip hop)
Daisy Chain + ΜαύρηΠαλίρροια
Brak (Χναρια)
Lyrical punshiment
Στέλιος (Νιο. Στε)
Στη λαϊκή σκηνή:
«Ρεμπέτικα και Λαϊκά Τραγούδια»
Μανώλης Πάππος – μπουζούκι , τραγούδι
Ιουλία Καραπατάκη – τραγούδι
Μιχάλης Δάρμας – κοντραμπάσσο
Φώτης Σιώτας – βιολί , τραγούδι
Γιώργος Φουντούκος – κιθάρα
Και το γλέντι μας θα συνεχιστεί με
Νικόλα Μαύρο και Βάϊο Πράπα
Κυριακή 1 Ιουλίου
Είναι τα τραγούδια που σου κολλάνε χωρίς να το καταλάβεις… Είναι κι εκείνα που τα έχει συνδέσει με ορισμένες φάσεις της ζωή σου…. Κι είναι η Ικαρία για την οποία έχουμε μια αγάπη είναι αλήθεια.
Στην Κεντρική σκηνή μαζί μας οι:
Νατάσα Μποφίλιου
Imam Baildi
Angelika Dusk
Παντελής Κυραμαργιός & Πλέγμα
Στη σκηνή του χώρο των μεταναστευτικών κοινοτήτων
Mandela Girls
Νότια Αφρική Roze Wood – Μαδαγασκάρη
Ubuntu Drum and Dance
Martha Moreleon & Los del Sure
Momentum
Στη λαϊκή σκηνή:
Ικαριώτικο γλέντι με τον Νίκο Φάκαρο
Είσοδος ενίσχυσης: 5€ ανά ημέρα | 10€ για όλο το τριήμερο | Δωρεάν για πρόσφυγες και μετανάστες/τριες
Ώρα έναρξης γενική: 6.00 μ.μ.
Ώρα έναρξης συζητήσεων: 7.00 μ.μ.
Ώρα έναρξης συναυλιών: 9.30 μ.μ.
Περισσότερα στο www.antiracistfestival.gr
{youtube}Ff80_ap-oho{/youtube}
