Τέτοια αποθέωση και τόσο ενθουσιασμό καιρό είχαμε να δούμε σε τελετή απονομής Όσκαρ. Ίσως η βράβευση μιας νοτιοκορεάτικης ταινίας δεν ήταν απλώς μια έκπληξη, αλλά ο φρέσκος, αναζωογονητικός άνεμος που το Χόλιγουντ και το παγκόσμιο σινεμά είχαν ανάγκη
Ναι, η ποιότητα νίκησε την ποσότητα: ανάμεσα σε ταινίες-μεγαθήρια, με 10 και 11 υποψηφιότητες, τα «Παράσιτα» κέρδισαν σε λάμψη και ουσία, αφού κατέκτησαν τα 4 από τα 6 Όσκαρ για τα οποία διαγωνίζονταν και μάλιστα σε πολύ δυνατές κατηγορίες- Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Πρωτότυπου Σεναρίου- επιβεβαιώνοντας εκείνους που πίστευαν ότι είχε έρθει ο καιρός για τα Όσκαρ να μιλήσουν και μια άλλη γλώσσα, πέρα από την αγγλική.
Είναι η πρώτη ξένη παραγωγή που σαρώνει στην κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας (και η πρώτη, προφανώς, που κερδίζει ταυτόχρονα στην κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης), γεγονός που αντανακλά την ανάγκη του Χόλιγουντ να αποδείξει σε όσους το κατηγορούν για ακαμψία και εσωστρέφεια ότι έχει τεντώσει τα αυτιά για να αφουγκραστεί την πολυπολιτισμική μας εποχή που, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί πλέον να οχυρώνεται πίσω από σύνορα.
Ο δημιουργός που συναγωνίστηκε με το είδωλό του
«Νομίζω ότι θα ξυπνήσω και θα ανακαλύψω ότι όλα ήταν ένα όνειρο», δήλωσε εν μέσω αποθέωσης ο νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης, Μπονγκ Τζουν Χο, ο οποίος παρέλαβε τα βαρύτιμα αγαλματίδια μιλώντας κυρίως στη γλώσσα του. Ίσως, τελικά, το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας για την κοινωνική σάτιρα που έφερε κοντά δύο οικογένειες αντίθετων κοινωνικών τάξεων στη Σεούλ να μην ήταν, ειδικά όσο πλησίαζε η μεγάλη βραδιά και το buzz υπέρ των «Παρασίτων» δυνάμωνε, ακριβώς έκπληξη μεγατόνων. Όμως το Όσκαρ Σκηνοθεσίας είναι σίγουρα το πιο βαρύτιμο (αν όχι και σουρεαλιστικό) για τον 50χρονο δημιουργό, που συναγωνίστηκε με το είδωλό του. «Όταν σπούδαζα σινεμά, άκουσα μια φράση την οποία έβαλα βαθιά μέσα στην καρδιά μου», είπε μόλις το παρέλαβε. «Ότι “το πιο προσωπικό είναι και το πιο δημιουργικό”. Αυτή η φράση προήλθε από τον μεγάλο μας Μάρτιν Σκορσέζε», συμπλήρωσε και όλο το Dolby Theater (πρώην Kodak Theater) σηκώθηκε όρθιο για να χειροκροτήσει τον νικητή, αλλά και τον κατασυγκινημένο του «δάσκαλο». Ο Μπονγκ Τζουν Χο δεν παρέλειψε να χαιρετήσει τον Κουέντιν Ταραντίνο αλλά και τους δύο άλλους συναγωνιστές του, Τοντ Φίλιπς και Σαμ Μέντες, και να αστειευτεί ότι αν είχε το πριόνι του σχιζοφρενούς δολοφόνου της ταινίας θα έκοβε το αγαλματίδιο στα πέντε, για να το μοιραστεί μαζί τους. Δεν είναι δύσκολο να υποθέσει κανείς ότι αυτή πρέπει να ήταν η σημαντικότερη στιγμή στη ζωή του συμπαθέστατου σκηνοθέτη.
Στις ερμηνείες δεν έγινε καμία έκπληξη. Ο Χόακιν Φίνιξ παρέλαβε σοβαρός το Όσκαρ Α΄Ανδρικού Ρόλου για το «Joker» λέγοντας, μεταξύ άλλων: «Το μεγαλύτερο δώρο που μου δόθηκε, όπως και σε πολλούς σε αυτή την αίθουσα, ήταν το ότι δώσαμε φωνή σε εκείνους που δεν μπορούν να μιλήσουν». Η αστραφτερή και, όπως πάντα, καλοντυμένη Ρενέ Ζελβέγκερ, που κέρδισε το Όσκαρ Α΄Γυναικείου για το «Judy», δεν παρέλειψε να αποδώσει τιμές στη Τζούντι Γκάρλαντ, την οποία ερμήνευσε. Ο λόγος του Μπραντ Πιτ, που πήρε το Όσκαρ Β΄ Ανδρικού για το «Κάποτε στο...Χόλιγουντ», περιείχε και πολιτικό σχόλιο (σχετικό με τις διαδικασίες στην υπόθεση παραπομπής Τραμπ), και συναίσθημα και την κλασσική, πλέον, αναφορά στον φίλο του και συμπρωταγωνιστή του, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, ενώ η κατασυγκινημένη Λόρα Ντερν (Όσκαρ Β΄Γυναικείου για την «Ιστορία γάμου») μοιράστηκε το βραβείο της με τα είδωλα της, Νταϊάν Λαντ και Μπρους Ντερν-τους γονείς της.
Το Όσκαρ Φωτογραφίας ήταν επίσης αναμενόμενο: κατευθύνθηκε στον βετεράνο Ρότζερ Ντίκινς, στον οποίο το «1917» οφείλει παρά πολλά. Αν μπορούμε να μιλήσουμε για μεγάλους χαμένους της βραδιάς, το «βραβείο» θα πήγαινε στο «1917», που έχασε σε όλες τις υπόλοιπες μεγάλες κατηγορίες, παρά τον πρόσφατο θόρυβο που είχε ξεσηκώσει και παρά τις 10 υποψηφιότητες που είχε συγκεντρώσει. Η ταινία του Μέντες, ο οποίος σίγουρα έφυγε απογοητευμένος από τη βραδιά, κέρδισε στις τεχνικές κατηγορίες-Μιξη Ήχου και Οπτικά Εφέ.
Το «Joker» μάλλον «κάηκε» νωρίς
Παρά τους επαίνους του Μπραντ Πιτ από το βάθρο του νικητή, ούτε ο Κουέντιν Ταραντίνο πρέπει να το ευχαριστήθηκε πολύ, αφού το «Κάποτε στο...Χόλιγουντ» με επίσης 10 υποψηφιότητες, κέρδισε μόλις ένα ακόμα αγαλματίδιο, για την Καλλιτεχνική Διεύθυνση. Το ίδιο ισχύει και για το «Joker» του Τοντ Φίλιπς, η μεγάλη στιγμή του οποίου ήταν, βέβαια, η αναμενόμενη βράβευση του Φίνιξ. Το «Joker» των 11 υποψηφιοτήτων, που μάλλον «κάηκε» νωρίς, έφυγε από την τελετή με ένα ακόμα Όσκαρ, της Μουσικής, για την Ισλανδή Χίλντουρ Γκουαναντότιρ.
Το Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου κατευθύνθηκε στο «Τζότζο», ενώ το «Κόντρα σε όλα» κατέκτησε τα Όσκαρ Μοντάζ και Ήχου.
Αφού στις μεγάλες στιγμές της βραδιάς καταχωρίσουμε τον εκπληκτικό Eminem, ο οποίος πυροδότησε τρελό ενθουσιασμό από τη σκηνή του Dolby Theater ερμηνεύοντας το οσκαρικό «Lose Yourself» (από το «8 Mile»), να παραθέσουμε και τα υπόλοιπα Όσκαρ: Μικρού Μήκους στο «The Neighbors’ Window», Animation στο «Toy Story 4», Animation μικρού μήκους στο «Hair Love», Ντοκιμαντέρ στο «American Factory», Nτοκιμαντέρ μικρού μήκους στο «Learning to Skateboard in a Warzone», Τραγουδιού στο «Rocketman» (Έλτον Τζον, «I’m Gonna Love Me Again»), Μέικ απ και Κομμώσεων στο «Bombshell» και Κοστουμιών στις «Μικρές Κυρίες».
Τα υπέροχα κοστούμια της ταινίας «Μικρές Κυρίες», τον σπαρακτικό Χόακιν Φίνιξ στο «Joker», την ανδροπρεπή, ασταφτερή αύρα του Μπραντ Πιτ στο «Κάποτε στο...Χόλιγουντ», τη συγκινητική Ρενέ Ζελβέγκερ στο «Judy», την εντυπωσιακή μάχη της Φορντ με τη Φεράρι στο «Κόντρα σε όλα» και την εκπληκτική φωτογραφία του Ρότζερ Ντίκινς στο «1917», καθώς και πολλές ακόμα διακεκριμένες ταινίες της φετινής κινηματογραφικής σεζόν, θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν οι συνδρομητές της Nova, χωρίς καμία επιπλέον χρέωση, σε Α΄τηλεοπτική Προβολή.
