Συγκινητικές ομιλίες, αστεία και όμορφα video, είναι μερικές από τις στιγμές που έζησαν οι θεατές στην φετινή τελετή απονομή Όσκαρ.
Όταν το κλίμα στο Χόλιγουντ είναι τεταμένο και η επικαιρότητα είναι ευαίσθητη, οι δρόμοι είναι δυο: είτε ρισκάρεις με αμφιλεγόμενη και καυστική προσέγγιση είτε συντηρητικοποιείσαι και προσφέρεις ασφαλές θέαμα. Η τετράωρη τελετή των φετινών Όσκαρ σαφώς επέλεξε τον δεύτερο δρόμο, καθώς το κίνημα του #metoo και αυτό του #timesup επέτρεψαν μόνο προσεκτικές αναφορές. Ενδεικτικά ο Τζίμι Κίμελ, στο πιο πετυχημένο αστείο του εναρκτήριου μονολόγου του, είπε ότι ο θείος Όσκαρ είναι ο ιδανικός άντρας για το Χόλιγουντ καθώς «βλέπεις που έχει τα χέρια του και κυρίως δεν έχει πέος». Πνεύμα και συντήρηση στην καλύτερη μορφή τους για τον Κίμελ που προσπάθησε να επαναλάβει την περσινή συνταγή με προσεκτικά αστεία και απουσία προσβλητικών αναφορών. Το στυλ που επέλεξε ήταν χαριτωμένο αλλά όχι στ' αλήθεια ανατρεπτικό ή ουσιαστικά έξυπνο, κάνοντάς μας να αναπολούμε τα χρόνια που παρουσίαζε ο καυστικός Μπίλι Κρίσταλ και να φαντασιονώμαστε με τι θα μπορούσε έκανε ένας Ρίκι Τζερβές στη θέση του.
Η γκάφα της περσινής λανθασμένης βράβευσης του La La Land είναι ακόμα νωπή στη μνήμη οπότε ο Κίμελ στην παρουσίασή του όφειλε να απευθυνθεί στον ελέφαντα στο δωμάτιο με την ατάκα «φέτος, αν ακούσετε το όνομά σας, μη σηκωθείτε αμέσως, δώστε μας λίγο χρόνο να σιγουρευτούμε». Για όσους θα ήταν σύντομοι στο λόγο τους, ο Τζίμι Κίμελ είχε να προσφέρει ένα τζετ-σκι. Αυτό το αστείο διήρκεσε όσο ολόκληρη η τελετή, με αποκωρύφωμα το άγαρμπο και αγενές φινάλε με την διακοπή του παραγωγού της νικήτριας ταινίας.
 |
| «Τζίμι Κίμελ» |
Η φετινή τελετή έμοιαζε με μια ατελείωτη συρραφή inspirational ομιλιών για το δίκαιο και για την εκπροσώπηση μικρότερων κοινωνικών ομάδων στο σύγχρονο σινεμά. Η τριάδα των Ασλεϊ Τζαντ, Αναμπέλα Σιόρα και Σάλμα Χάγιεκ, εκπροσώπησε τις γυναίκες που δέχτηκαν σεξουαλική κακοποίηση από τον Χάρβεϊ Γουάινστιν, ενώ έστρεψαν την προσοχή στην ανάγκη μεγαλύτερης εκπροσώπησης των γυναικών στο σινεμά, αλλά και στο κοινωνικό αίτημα ανοχής στη διαφορετικότητα.
Είναι γεγονός ότι πέρα από τα «correct» αιτήματα για περισσότερες γυναίκες και περισσότερους εκπροσώπους μειονοτήτων στο Χόλιγουντ, από τη σκηνή του Dolby Theater δεν ειπώθηκε τίποτα πραγματικά σπουδαίο ή εμπνευστικό. Όλες οι ομιλίες κατακλύζονταν από λίστες ονομάτων σε σκονάκια, που έπρεπε να δεχτούν τις ευχαριστίες των βραβευμένων και από απλοικά μηνύματα.
Στις πιο ωραίες στιγμές θα τοποθετούσαμε τα αναπάντεχα όμορφα video με τους παλιούς νικητές σε κάθε κατηγορία. Το μοντάζ σε κάθε ένα από αυτά ήταν εξαιρετικό και όλο αυτό το ταχύτατο σλάλομ σε κλασικές και μοντέρνες ταινίες ήταν χορταστικό για την καρδιά, ενώ ταυτόχρονα ξεσκόνιζε τη μνήμη μας.
 |
| «Εβα Μαρί Σεντ» |
Όσον αφορά τους παρουσιαστές, συγκινητική ήταν η γεμάτη ενέργεια και γοητεία της Εβα Μαρί Σεντ που έδωσε το Όσκαρ Κοστουμιών («Το Λιμάνι Της Αγωνίας») η οποία ανέφερε: «μόλις συνειδητοποίησα, είμαι πέντε μήνες πιο μεγάλη από την Ακαδημία».
Στα βραβεία τώρα, τα λογικά φαβορί που είχαμε προβλέψει επικράτησαν, εκτός απ’ το Πρωτότυπο Σενάριο που κατέληξε στον Τζόρνταν Πιλ και για λίγο μας έβαλε σε υποψίες ότι το «Τρέξε!» θα μπορούσε να αποτελέσει τη μεγάλη ανατροπή της βραδιάς. Η Ακαδημία είδε την «Πιο Σκοτεινή Ώρα» σαν ταινία Μακιγιάζ και Ανδρικού Ρεσιτάλ, την «Αόρατη Κλωστή» σαν ταινία ωραίων κουστουμιών, την Δουνκέρκη» σαν καλομονταρισμένη αναπαράσταση με εξαιρετικό ήχο, το «Blade Runner» σαν θρίαμβο των εφέ και της φωτογραφίας.
Το Οσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου πήγε στον Σαμ Ρόκγουελ για το «Οι Τρεις Πινακίδες Εξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι» ενώ το Οσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου στην Αλισον Τζάνεϊ για το «Εγώ, η Τόνια». Όλοι περιμέναμε και τα δύο. Η Άλισον μάλιστα ξεκίνησε τον λόγο της με το πανέξυπνα ειρωνικό «Τα έκανα όλα μόνη μου». Μακάρι η οξύνοια των νικητήριων λόγων να συνέχιζε έτσι...
Για κάποιο λόγο, Τζίμι Κίμελ επανέλαβε το περσινό, αμφιβόλου γούστου gag, με ανυποψίαστους «κανονικούς ανθρώπους». Πέρσι έβαλε ένα γκρουπ ανυποψίαστων τουριστών με σελφοκόνταρα στην τελετή και φέτος πήγε μαζί με τη Γκαλ Γκαντότ, τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, τη Μάργκο Ρόμπι και άλλους να κάνουν επίσκεψη-έκπληξη μέσα σε διπλανή αίθουσα που έπαιζε ταινία. Μάλλον ο Κίμελ βρίσκει κάτι ξεκαρδιστικό σε αυτό το candid camera αποτέλεσμα του πειράματος “star συναντούν ανθρώπους”.
 |
| «Τζέιμς Αϊβορι» |
Σημαντική ήταν η βράβευση του Τζέιμς Αϊβορι, στα 89 του χρόνια. Ο παλαίμαχος σκηνοθέτης έχει υπάρξει υποψήφιος άλλες τρεις φορές, για τα «Δωμάτιο με Θέα» (1985), «Howards End» (1992) και «Τα Απομεινάρια μιας Μέρας» (1993). Όμως φέτος σήκωσε όρθια την αίθουσα για το διασκευασμένο σενάριο του «Να Με Φωνάζεις Με το Όνομά Σου». Ως αληθινός κύριος, ευχαρίστησε τους συντρόφους του που δεν είναι πια στη ζωή, την Ρουθ Πράουερ Τζαμπβάλα και τον Ισμαήλ Μέρτσαντ.
Η πιο ανόητη και ανεπίκαιρη στιγμή ήταν το tribute (πραγματικά, γιατι; ) στους στρατιώτες που πολεμούν σ' όλο τον κόσμο. Ο ηθοποιός Γουες Στούντι (?) βγήκε να μας πει ότι υπήρξε εθελοντής στο Βιετνάμ και πως η Ακαδημία τιμάει τους Αμερικάνους πεζοναύτες. Το αψυχολόγητο του πράγματος χειροτερεύει το γεγονός ότι αφορμή για αυτό είναι η «Δουνκέρκη» (η «Δουνκέρκη» για Αμερικανούς στρατιώτες;)
Όμορφη έκπληξη ήταν ο Κρίστοφερ Γουόκεν – που αν και ελαφρώς καταπονημένος, παρουσίασε την κατηγορία της μουσικής όπου θριάμβευσε ανάμεσα σε σκληρό ανταγωνισμό ο Αλεξάντερ Ντεσπλά για τη «Μορφή του Νερού».
 |
| «Αλεξάντερ Ντεσπλά» |
Κάθε χρόνο είναι συγκηνιτικό το βίντεο του «In Memoriam», για να τιμηθούν όλοι όσοι έφυγαν από τη ζωή μέσα στο χρόνο. Φέτος όμως είχε το κάτι παραπάνω καθώς τραγούδησε ζωντανά ο Εντι Βέντερ και μάλιστα το τραγούδι «Room at the Top» του Τομ Πέτι, που επίσης χάθηκε, κάνοντας έτσι και ένα δικό του, παράλληλο φόρο τιμής σε έναν μουσικό ήρωά του.
Είχαμε φυσικά την τύχη να δούμε δυο Θεές στη σκηνή: την Τζέιν Φόντα και την Ελεν Μίρεν χέρι-χέρι, για να παρουσιάσουν μαζί τον Α' Ανδρικό ρόλο που κέρδισε ο Όλντμαν. Αξίζει να πούμε ότι η Τζέιν Φόντα που έχει περάσει πια τα 80 ήταν η πιο όμορφη και sexy παρουσία της τελετής.
Όσο για τον Ά Γυναικείο ρόλο; Τον παρουσίασαν η Τζόντι Φόστερ (με πατερίτσες) και η Τζένιφερ Λόρενς καθώς το κίνημα του #metoo δεν επέτρεψε στον Κέισι Άφλεκ να δώσει το βραβείο καθώς έχει κατηγορηθεί για παρενόχληση. Βέβαια το κίνημα δεν είναι καλά ενημερωμένο ή δεν έχει καλή μνήμη καθώς χειροκρότησε μια χαρά τον μπασκετμπολίστα Kobe Bryant που ανέβηκε για το βραβείο του μικρού μήκους “Dear Basketball.
Στα τραγούδια, ξεχώρισε η Μέρι Τζέι Μπλάιτζ με κόκκινο φόρεμα έδωσε soul και gospel χρώμα, τραγουδώντας το «Mighty River» από το Mudbound και ο πάντα υπέροχος Σούφγιαν Στίβενς φορώντας σακάκι ριγέ σε ροζ και μαύρο για την ερμηνεία του «Mystery of Love» από το «Να Με Φωνάζεις Με Τ' Ονομά Σου».
Η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ όπως ήταν αναμενόμενο, έδωσε τον πιο ηλεκτρισμένο λόγο της βραδιάς. Τα δικά της λόγια θα αρκούσαν ως πολιτική δήλωση και θα μας έκαναν να ξεχάσουμε όλη την κοινοτοπία και τη φλυαρία της υπόλοιπης τελετής. Η Φράνσις κάλεσε όλες τις γυναίκες που ήταν υποψήφιες σε κάθε κατηγορία, να σηκωθούν. «Μη μας μιλάτε απόψε στο πάρτι, καλέστε μας στα γραφεία σας να μιλήσουμε για τα σχέδιά μας». Εξαιρετικά έξυπνο και ουσιαστικά φεμινιστικό σχόλιο, μακρία από τις girl power ανοησίες που έχουμε συνηθίσει.
 |
| «Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο» |
Η Φέι Ντάναγουεϊ και ο Γουόρεν Μπίτι επέστρεψαν στην τελετή για να εξιλεωθούν για το περσινό φιάσκο και απένειμαν, σωστά αυτή τη φορά, το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας στην «Μορφή Του Νερού» που ήταν ο θριαμβευτής της βραδιάς με 4 Οσκαρ και που θα δούμε σύντομα στη Nova σε Α’ τηλεοπτική προβολή. Ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο ήταν αξιαγάπητος και όταν παρέλαβε το Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Μας είπε πως όταν ήταν παιδί, έβλεπε ταινίες του κλασικού σινεμά και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ του είπε να νιώσει μέρος αυτής της κληρονομιάς και να είναι περήφανος. Αφιέρωσε το βραβείο στους νέους όλες τις χώρες του κόσμου και τους ώθησε να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους για να μιλήσουν καλλιτεχνικά. «Είμαι μετανάστης, σαν τον Αλεχάντρο, τον Αλφόνσο, τον Γκαέλ, τη Σάλμα και τα τελευταία 30 χρόνια ζω σ' ένα κόσμο που είναι παντού. Νομίζω το ωραιότερο πράγμα είναι να διαγράφουμε τα όρια» είπε χαρακτηριστικά στη βράβευσή του με το Όσκαρ ταινίας.
Μετά τα συγκινητικά λόγια του Ντελ Τόρο στο φινάλε, η μουσική ανάγκασε τον παραγωγό της ταινίας να σταματήσει να μιλά, για να... μπει μέσα το τζετ-σκι και να ολοκληρώσει το αστείο του ο Τζίμι Κίμελ. Αντί να ακούσουμε έναν παραγωγό να μιλάει για ένα passion project, είδαμε ένα αστείο επιπέδου τηλεπαιχνιδιού. Είπαμε, η συντήρηση και η ατολμία αφαίρεσαν την λάμψη από τα φετινά Οσκαρ.
Θέλεις βραβευμένες ταινίες; Δες Nova!
Απόλαυσε ταινίες που σάρωσαν τα βραβεία σε Αμερική και Ευρώπη. Και ταινίες που ήδη κλέβουν την παράσταση στο χορό των φετινών βραβείων σε Α’ προβολή: Τρεις Πινακίδες έξω από το Εντινγκ, έξω από το Μιζούρι, Wonder, Το Σχήμα του Νερού, The Disaster Artist, The Greatest Showman.
