Μας πήρε λίγο χρόνο παραπάνω για να καταλάβουμε πόση ψυχεδέλεια, πόση υπέρβαση και πόσο ροκ κρύβονται στην ελληνική παραδοσιακή μουσική. Οι πρώτες γενιές μετά την μεταπολίτευση, θεώρησαν ως μίασμα κάθε τι ελληνικό και το ανεχόντουσαν μόνο ως μία «γραφική» νότα σε ένα σόλο του Γιάννη Σπάθα των Socrates. Ακόμη και η ελληνική γλώσσα δεν μπορούσε να είναι ροκ. Ευτυχώς που ποιητές όπως ο Σαββόπουλος, ο Σιδηρόπουλος κι ο Αγγελάκας είχαν άλλη άποψη...

Οι επόμενες γενιές απομακρύνθηκαν γρήγορα από τα στεγανά, τις διαχωριστικές γραμμές και τις προκαταλήψεις και άρχισαν να ψάχνουν τον θησαυρό που λέγεται ελληνική μουσική παράδοση. Να εμπνέονται από αυτήν, να την ερευνούν, να την μεταμορφώνουν, να την εκσυγχρονίζουν και να την πειράζουν. Τα ικαριώτικα (και όχι μόνο) πανηγύρια, τα κλαρίνα και τα μοιρολόγια της Ηπείρου (και μάλιστα από την Third Man Records, την εταιρεία του Jack White) κι η μουσική παράδοση της Θράκης είναι, πλέον, μουσικά υλικά που δείχνουν την δύναμη τους και την διαχρονικότητα τους.

Μουσικές και ήχοι με ιστορία αιώνων, δημιουργημένες για να φέρνουν τους ανθρώπους σε έκσταση και επικοινωνία με το σύμπαν και με το Θείο. Με άλλα λόγια, κανονική ψυχεδέλεια πριν απ' την ψυχεδέλεια.

Η Εβρίτικη Ζυγιά είναι ένα συγκρότημα που βασίζει τον ήχο της στην μεγάλη, σκοτεινή, μεταφυσική, παγανιστική μουσική παράδοση της Θράκης. Στο καινούργιο της άλμπουμ, Ορμένιον (η περιοχή που συναντιέται η Ελλάδα με την Τουρκία και την Βουλγαρία), η θρακιώτικη παράδοση (γκάιντα, καβάλι, λύρα και νταούλι) μπλέκεται με τους ηλεκτρονικούς ήχους του CRB Diamond 800 και του Moog, για έναν δίσκο που κοιτάζει το παρελθόν με σεβασμό, αλλά δεν «ντρέπεται» και να το φέρει στο παρόν. Διαιωνίζοντας έναν ήχο που είναι διαχρονικός, ακριβώς γιατί, έχει να κάνει με την μεταφυσική διάσταση του ανθρώπου. Το Ορμένιον είναι φτιαγμένο από την προαιώνια ψυχεδέλεια, από το progressive των 70s κι από τους ηλεκτρονικούς ήχους του σήμερα. Όλα αυτά, συναρμολογημένα με έναν δημιουργικό τρόπο, στον οποίο, τίποτα δεν είναι παράταιρο και τίποτα δεν χάσκει και δεν περισσεύει. Ένα θαυμάσιο άλμπουμ από κάθε άποψη.

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Featured