Ο Αντρέας και η Στέλλα, δύο νέα παιδιά παίζουν το παιχνίδι της ζωής και της επιβίωσης, στη σύγχρονη Ελλάδα της ανεργίας, των λαθρομεταναστών και των κλειστών οριζόντων. Θα μάθουν και θα πάθουν. Προ πάντων θα πάθουν, διασχίζοντας μία Ελλάδα που αλλάζει μένοντας ίδια και όλα τα ναρκοθετημένα τοπία της Ανάγκης, του Έρωτα και της Επιθυμίας. Ένας πολύμορφος κόσμος θα παρελάσει. Από τις ΕΒΓΕΣ και τις ταράτσες της Αθήνας, στα χιονισμένα βουνά και τα σκυλάδικα της επαρχίας. Τρένα, λεωφορεία, σταθμοί, παγωμένα δωμάτια ξενοδοχείων, νύχτες αμαρτωλές με αλκοόλ και μουσικές μπουζουκιών, με μποξέρ-συγγραφείς και γαλατάδες-φιλόσοφους αλλά και με αληθινούς δολοφόνους και πραγματικά όπλα. Στο τέρμα της περιπλάνησης, μπροστά στη γυμνή απειλή της βίας, ο φόβος θα τους δείξει το πρόσωπό του κι ενώ το χιόνι θα πέφτει βουβό, μια φωνή μέσα τους θα φωνάξει: ΟΜΟΡΦΑ ΠΑΙΔΙΑ! Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΠΕΘΑΝΕ!
