Ναι, αυτή θα είναι η πρώτη μου εμφάνιση στη χώρα σας και είμαι πολύ ενθουσιασμένος!
Έχεις πει ότι πήρες το όνομά σου από ένα ιαπωνικό βιβλίο με μόδα για γάτες. Στον τελευταίο σου δίσκο χρησιμοποίησες το λογισμικό Hatsune Miku με εικονικούς καλλιτέχνες από την Ιαπωνία, ενώ, με ένα σκρολάρισμα στο Instagram, σε μερικές φωτογραφίες θα μπορούσες να είσαι μοντέλο του Νobuyoshi Araki. Ποια ακριβώς είναι λοιπόν η σχέση σου με την Ιαπωνία;
Από τότε που μπορώ να με θυμηθώ, ασχολούμαι πολύ με την Ιαπωνία. Υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία εκτιμώ στην κουλτούρα της, αλλά φοβάμαι ότι θα είμαστε εδώ για ώρες αν το πήγαινα αναλυτικά. Μπορώ να πω, πάντως, ότι αυτό που με ελκύει σε εκείνη είναι η προσοχή στη λεπτομέρεια και στην αποτελεσματικότητα, κάτι που τίθεται στην τέχνη τους γενικότερα, ειδικότερα στη μουσική και στην αρχιτεκτονική.
Απολαμβάνω επίσης τη γλώσσα, γραπτή και προφορική. Έχουν και πολλά υπερφυσικά τέρατα, που ονομάζονται yokai, τα οποία μου αρέσουν πολύ.
Ακούγοντας το όνομά σου για πρώτη φορά, σκέφτηκα κάτι μεταξύ του χαρακτήρα κινούμενων σχεδίων Hello Kitty και των Γάτων της Ulthar από το διήγημα του Η.P Lovecraft –κάτι χαριτωμένο δηλαδή και ταυτόχρονα σκοτεινό. Εσύ πώς θα όριζες τον χαρακτήρα του Μr. Kitty;
Η καλλιτεχνική περσόνα του Μr. Kitty είναι η πιο ακραία έκδοση του εαυτού μου. Μια εκδήλωση του σκοταδιού, το οποίο κρύβεται πίσω από τη μάσκα που φοράω στην πραγματικότητα. Η αληθινή μου μορφή.
Στο εξώφυλλο του νέου άλμπουμ Ephemeral, μοιάζει σαν να αγκαλιάζεις τον Θάνατο. Είναι μια δήλωση συμφιλίωσης μαζί του; Ή το θέτεις σαν μια κατάσταση που μας περιβάλλει συχνά;
Συμφιλίωση! Μια απαλή υπενθύμιση ότι όλα θα είναι εντάξει στο τέλος!
Και τι θεωρείς αλήθεια Εφήμερο;
Όλα αυτά που υπάρχουν σήμερα, θα πάψουν να υπάρχουν. Όλη μας η πραγματικότητα δεν είναι για πάντα. Σκέφτομαι την εφήμερη άποψη σε ό,τι συμβαίνει στις μέρες μας.
Στις περφόρμανς σου, υπάρχει ιδιαίτερα έντονη κινησιολογία. Τι τραγούδια χορεύεις, όταν δεν είναι τα δικά σου;
Όσον αφορά τον φυσικό χορό, δεν το κάνω πολύ. Σε αντίθεση με το μυαλό μου, το οποίο χορεύει πάντα καθώς οι ήχοι περνούν μέσα από τα αυτιά μου. Τον τελευταίο καιρό, πάντως, ακούω πολύ Enya.
Ο όρος «queer» είναι δύσκολο να οριστεί με ακρίβεια. Ιστορικά, ωστόσο, έχει τόσο πολιτικό, όσο και ακτιβιστικό τόνο. Σε ενδιαφέρουν καθόλου αυτές οι πλευρές του;
Έχω περάσει και από τις δύο πλευρές. Στην πατρίδα μου, με έλεγαν «queer» ως προσβολή, επειδή δεν έδειχνα αρκετά αρρενωπός ή ενδιαφερόμουν για δημιουργικές δραστηριότητες που έρχονταν σε αντίθεση με τον αθλητισμό. Υπήρχε πάντα λοιπόν αυτή η «γκρίζα περιοχή», στην οποία αισθάνθηκα ότι είχα υπάρξει για λίγο.
Αλλά χαίρομαι που υπάρχει τώρα μια κοινότητα στην οποία οι άνθρωποι μπορούν να ορίσουν ανοιχτά τον εαυτό τους ως queer, χωρίς κάτι τέτοιο να είναι προσβολή. Είναι ισχυρό πράγμα να έχεις μια ταυτότητα!
«The worst part about having mental illness is people expect you to behave as if you don't». Είναι ένα απόσπασμα από την πρόσφατη ταινία του Τοντ Φίλιπς Joker. Τραγουδάς για την αγάπη και τη φιλία, αλλά και για τις αρνητικές σκέψεις, τους φόβους, τον πόνο, τις εμμονές, την κατάθλιψη. Πιστεύεις ότι η ψυχική ασθένεια και η έκφραση κακών σκέψεων/συναισθημάτων είναι ακόμα ταμπού; Και τι θα έλεγες σε όσους δυσκολεύονται να μιλήσουν γι' αυτά;
Δεν νομίζω ότι είναι ταμπού, συνήθως οι περισσότεροι εκφράζονται με τρόπο που είναι συγκαλυμμένος πίσω από ελκυστικές μελωδίες, στίχους και εικόνες. Μια άμεση προσέγγιση της ψυχικής ασθένειας είναι σίγουρα κάτι το οποίο φαντάζει προκλητικό γι' αυτούς, αλλά, εάν εκφραστεί με τον σωστό τρόπο, μπορεί να γίνει και πιο εύκολο να το χωνέψεις.
Για κάποιον τώρα που δυσκολεύεται να μιλήσει για τις αρνητικές του σκέψεις, θα πρότεινα ένα δημιουργικό μέσο, ώστε να απελευθερώσει τα αρνητικά του συναισθήματα. Αν όμως αυτό δεν αποτελεί επιλογή, θα πρέπει να ξέρει ότι υπάρχει πάντα κάποιος να βοηθήσει, στον οποίον μπορεί να απευθυνθεί. Για τις Η.Π.Α., ας πούμε, είναι η Εθνική Γραμμή Πρόληψης Αυτοκτονίας (τηλ. 1-800-273-8255).
{youtube}zZQgmM_ZhEc{/youtube}
