φωτογραφίες: Alix Spence (1,4) Diane Deschenaux (2), Lisa Wassmann (3)
Καλώς να μας έρθετε και πάλι –το ελληνικό κοινό σας περιμένει με πολύ ενδιαφέρον, αφού το μαγνητίσατε στην τελευταία εμφάνισή σας εδώ, το 2014, στο Plisskën Festival. Εσείς πώς νιώθετε γι' αυτήν την επιστροφή;
Η Ελλάδα είναι πολλά ωραία πράγματα μαζί –όμορφοι άνθρωποι, όμορφη θάλασσα, καλό φαγητό και καλό κρασί. Άρα νιώθουμε απλά υπέροχα που θα ξαναπαίξουμε για εσάς.
Ήταν μονόδρομος η μουσική για σένα ή υπήρχαν κι άλλα σχέδια στο τραπέζι;
Το μόνο που μπορώ να πω ως προς αυτό, είναι ότι κάνω μουσική γιατί είναι κάτι που με κάνει να προσπαθώ να παραμένω ευέλικτος.
Ας πάμε λίγο πίσω: το όνομα Son Lux έχτισε την πρώτη του φήμη ως σόλο εγχείρημα. Τώρα είστε πλέον τρεις και εξελίσσετε από κοινού τον ήχο σας. Τι σας έφερε κοντά και πόσο δύσκολη ήταν η μετάβαση στην πραγματικότητα μιας μπάντας;
Η μετατροπή του σόλο project σε μπάντα δεν ήταν κάτι που είχα σχεδιάσει. Η αρχική μου πρόθεση ήταν περισσότερο προς την κατεύθυνση σχηματισμού μιας live σύνθεσης, να έχω δηλαδή μια παρέα μουσικών για να παίζουμε μαζί στις συναυλίες του project. Με τον Rafiq Bhatia είχαμε συνεργαστεί για ένα soundtrack και δουλέψαμε μαζί και για το τραγούδι "Easy" στο άλμπουμ Lanterns (2013) –οπότε ήταν ο πρώτος στον οποίον στράφηκα για βοήθεια.
Ξεκινώντας ωστόσο να παίζουμε και να δημιουργούμε μαζί, φτάσαμε γρήγορα στη φιλία, ανακαλύπτοντας παράλληλα μια μυστηριώδη καλλιτεχνική συγγένεια. Έτσι, η εξέλιξη ήρθε πολύ φυσικά. Παραμένω βέβαια ο ηγέτης των Son Lux, όμως κάθε δημιουργικό ζήτημα φιλτράρεται από όλους και οποιοδήποτε μέλος μπορεί να τροποποιήσει μια ιδέα με μια άλλη δική του, ανά πάσα στιγμή.
Αν μια δουλειά εντύπωσε στο μουσικό μας αισθητήριο τον Son Lux ήχο, ήταν πράγματι το Lanterns. Έκανε μάλιστα και μια σημαντική μερίδα του μουσικού Τύπου να μιλήσει ενθουσιωδώς γι' αυτό. Σήμερα, 5 χρόνια μετά, έχουμε το Brighter Wounds, μια δουλειά με την οποία ωριμάζει ο κοινός σας ήχος, όπως τον γνωρίσαμε στο Bones (2015). Ποια είναι η γέφυρα μεταξύ αυτών των τριών δίσκων;
Αυτή ανήκει στις ερωτήσεις που είναι πολύ δύσκολο να απαντήσει κανείς, εφόσον βρίσκεται ο ίδιος κάτω από το μικροσκόπιο, τόσο δίπλα, όσο και μέσα στη δημιουργική διαδικασία. Όταν μιλάμε για τη δισκογραφία των Son Lux νιώθω σαν να βλέπω τηλεόραση σε απόσταση χιλιοστού από την οθόνη: δεν μπορώ να δω τη μεγάλη εικόνα με τη μύτη κολλημένη στο γυαλί. Μέσα στο μυαλό μου έχει παίξει και ξαναπαίξει εκατοντάδες φορές και η παραμικρή λεπτομέρεια αυτών των δίσκων –σε τέτοιον βαθμό, ώστε όλα μου μοιάζουν ίδια κατά κάποιον τρόπο. Είναι όλα τους ζώα που έχουν βγει από μέσα μου, αλλά το κάθε ένα είναι παράλληλα και μοναδικό, με μια ταυτότητα ξεχωριστή από τη δικιά μου.
Πώς θα περιέγραφες τον Son Lux ήχο συνολικά, δεδομένου ότι αντλεί επιρροές από τόσα πολλά και διαφορετικά μουσικά είδη;
Η μουσική μας δεν ορίζεται τόσο τυπολογικά, όσο από συγκεκριμένες αρχές, τις οποίες ακολουθούμε κατά τη δημιουργική διαδικασία. Δεν φτιάχνουμε μουσική για να την εντάξουμε σε ένα ή περισσότερα είδη. Θα πάρουμε την τυπολογία και θα τη διαλύσουμε για να βρούμε τον ήχο μας, όχι το αντίστροφο. Εξερευνούμε και περιμένουμε πάντα την έκπληξη στη γωνία. Προσπαθούμε να βγάζουμε ειλικρίνεια και να δίνουμε μουσική που συγκινεί τις καρδιές μας, που προκαλεί το μυαλό και το σώμα μας.
Επηρεάζεστε από άλλες μορφές τέχνης;
Προσωπικά με εμπνέει πολύ ο χορός –το μοντέρνο μπαλέτο, ο σύγχρονος χορός και άλλες πιο άναρχες και πειραματικές μορφές κινησιολογίας.
Η μουσική σας ακούγεται τόσο λεπτοδουλεμένη, τόσο προσεγμένη στη λεπτομέρειά της, τόσο ακριβής –η μουσική ενός τελειομανή. Είναι αυτός ένας τρόπος να κάνετε τη διαφορά;
Υπάρχουν τόσοι πολλοί και διαφορετικοί τρόποι να κάνει κάποιος μουσική και να κάνει και τη διαφορά σε αυτήν. To πρωταρχικό μας υλικό το παράγουμε γρήγορα, πολλές φορές σχεδόν τυχαία· μετά όμως γινόμαστε λεπτολόγοι καθώς το εξελίσσουμε. Θέλουμε να είναι όλα επεξεργασμένα, με δομημένη σκέψη από πίσω, αλλά ταυτόχρονα γεμάτα με τον αυθορμητισμό του μουσικού μας DNA.
Έχετε πολλές αξιοσημείωτες συνεργασίες στο ενεργητικό σας. Υπάρχει κάποια που να ξεχωρίζει για οποιονδήποτε λόγο;
Πριν μερικά χρόνια παίξαμε με τον Woodkid σε ένα σπέσιαλ σόου στο πλαίσιο του Montreux Jazz Festival. Ήταν πολύ γενναιόδωρο εκ μέρους του να μας συμπεριλάβει. Στάθηκε μια πολύ σημαντική συνεργασία για εμάς, αβίαστη και ιδιαίτερη.
Πώς οραματίζεται το μέλλον του αυτό το τρέχον σχήμα των Son Lux;
Είμαστε ανοιχτοί σε κάθε πιθανότητα. Έχουμε και οι τρεις μας βέβαια προσωπικά projects και άλλες συνεργασίες, και όλα αυτά μοιραία μπαινοβγαίνουν στο κάδρο της κοινής μας πορείας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είμαστε γεμάτοι ενέργεια για πειραματισμούς, νέα μουσική και δημιουργία –αυτό μένει αδιαπραγμάτευτο.
{youtube}lsu_7keyiUc{/youtube}