φωτογραφίες: Hajo Mueller
Καλησπέρα Steven, πού σε πετυχαίνουμε;
Βρίσκομαι στη Χιλή και σε 2 ώρες θα πρέπει να αναχωρήσω για το σόου!
Έχουμε δει δεκάδες φορές σε video ότι το κοινό της Νότιας Αμερικής είναι ιδιαίτερα παθιασμένο. Συμβαίνει το ίδιο και σε εσένα, που παίζεις μια μουσική ας την πούμε πιο «ιδιαίτερη»;
Όντως, το κοινό της Νότιας Αμερικής είναι όπως το περιγράφεις –και ακόμα περισσότερο. Ξέρουν όλα τα κομμάτια, τραγουδάνε τους στίχους και δημιουργείται έτσι μια θερμή σχέση ανάμεσα στον καλλιτέχνη και στον κόσμο. Ξέρεις κάτι; Γενικά η περιοδεία πηγαίνει καλά εισπρακτικά, όλα τα σόου βγαίνουν sold-out μέχρι στιγμής. Έχει όμως τεράστια διαφορά να παίζεις σε έναν sold-out χώρο στην Κεντρική Ευρώπη, όπου οι θεατές απλά χειροκροτούν στο τέλος των τραγουδιών και να δίνεις ένα σόου στη Χιλή: εδώ οι παρευρισκόμενοι ζουν κάθε στιγμή της συναυλίας. Επιπλέον, στην Κεντρική Ευρώπη ο μέσος όρος ηλικίας είναι περίπου στα 40 με 50, ενώ στην Νότια Αμερική συνεχώς έρχονται και αρκετά νεότεροι fans, μπορεί και 18 ετών. Κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα καθώς βλέπω να γεννιέται μια καινούρια γενιά οπαδών.
Μιλώντας για οπαδούς, διάβασα ότι ένας ταξίδεψε από την Ισπανία στην Αγγλία για να σε βρει και να σου πει ότι ...δεν του άρεσε το τελευταίο σου άλμπουμ!
Ναι, είναι αλήθεια. Βασικά δεν ήταν οπαδός, αλλά δημοσιογράφος –και μου είπε ότι δεν του άρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ το To The Bone. Ξέρεις κάτι, το παίρνω ως κομπλιμέντο. Δεν κάνω το ίδιο άλμπουμ δύο φορές. Οι οπαδοί μου περιμένουν πάντα τις αλλαγές. Σκέψου καλλιτέχνες όπως David Bowie, Prince, Frank Zappa: κάθε δίσκος τους ήταν διαφορετικός και στην αρχή πάντα «ξένιζε» μερικούς οπαδούς. Στο τέλος όμως άρεσε σε όλους. Πολλές φορές, μερικές κυκλοφορίες θέλουν τον χρόνο τους. Είμαι σίγουρος ότι, τώρα που έχει περάσει καιρός, στον συγκεκριμένο οπαδό θα αρέσει το άλμπουμ. Εάν όχι, δεν πειράζει· δεν μπορώ να τους κερδίζω όλους.
Σχετικά με το To The Bone που κυκλοφόρησες το 2017, ήταν μια συνειδητή σου προσπάθεια να προσεγγίσεις το mainstream κοινό; Ήδη πριν την κυκλοφορία του δίσκου, το τραγούδι “Permanating” προκάλεσε αναστάτωση στους οπαδούς –ήταν αρκετά pop και σίγουρα έξω από τα συνηθισμένα σου...
Με έχουν χαρακτηρίσει ως «τον πιο πετυχημένο Άγγλο καλλιτέχνη που δεν έχεις ακούσει» και μπορώ να πω ότι συμφωνώ, σε γενικές γραμμές. Από τη μία πλευρά δεν έχω παράπονο: οι περιοδείες μου είναι sold-out, το To The Bone έφτασε νούμερο 3 στην Αγγλία και νούμερο 2 στη Γερμανία, όμως για τα mainstream media είναι σαν να μην υπάρχω! Δεν θα με παίξουν στο ραδιόφωνο, δεν θα με δεις σε κάποια εκπομπή στην τηλεόραση και, πέρα από τον μουσικό Τύπο, δεν θα δεις άλλη αναφορά για εμένα στις εφημερίδες. Οπότε ναι, ήθελα με κάποιον τρόπο να προσεγγίσω ένα ευρύτερο κοινό. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι pop έχω παίξει ξανά, με τους Blackfield. Όπως έχω παίξει και ambient με τους Bass Communion και φυσικά metal, με τους Opeth. Για τους οπαδούς που με παρακολουθούνε, λοιπόν, δεν νομίζω ότι ήταν σοκ να με ακούσουν στην πιο Abba στιγμή μου με το “Permanating”. Και όταν το παίζω στα live, θα δεις τον κόσμο να χορεύει μ' αυτό.
Είχες μάλιστα δηλώσει παλιότερα ότι τα mainstream media σε εμποδίζουν να φτάσεις σε μεγαλύτερο κοινό. Τι ακριβώς ήθελες να πεις;
Θα σου φέρω ένα παράδειγμα. Δες το φεστιβάλ Coachella. Δες τα ροκ ονόματα που έπαιζαν στο παρελθόν και δες το φετινό: The Weeknd, Beyoncé, Eminem. Δεν αμφιβάλλω ότι είναι τεράστια ονόματα, όμως δεν νομίζω ότι μπορούν να παίζουν headliners σε ένα φεστιβάλ σαν το Coachella. Είναι επίσης καλλιτέχνες που κυριαρχούν στα mainstream media –δεν υπάρχει στιγμή λ.χ. που να μην ακούσεις Beyoncé στο ράδιο, ενώ κάθε ημέρα σχεδόν θα διαβάσεις κάτι για εκείνη. Αυτήν την περίοδο το R'nB και το χιπ χοπ έχουν κυριεύσει τα πάντα και δεν υπάρχει κάλυψη για το ροκ στα media.
Να σου πω και κάτι που ίσως θα φανεί «κάπως»; Πιστεύω ότι οι Metallica είναι το μεγαλύτερο underground συγκρότημα. Γιατί μπορεί να κάνουν sold-out σε στάδια, μπορεί να έχουν ακόμα μεγάλες πωλήσεις, αλλά βρίσκουν απήχηση στα mainstream media; Δεν το νομίζω... Δες το και από άλλη σκοπιά, δες ας πούμε τους «ροκ» ραδιοφωνικούς σταθμούς: θα παίξουν με τη σειρά τα “Comfortably Numb”, “Sultans Of Swing”, “Nothing Else Matters” κτλ., λες και δεν υπάρχει μουσική που βγαίνει τώρα ή έστω ροκ μουσική που βγήκε τα τελευταία 15 χρόνια. Οι Metallica, από το 1991 μέχρι και σήμερα, έχουν βγάλει 5 άλμπουμ. Έχεις ακούσει κανένα τραγούδι από αυτά στο ράδιο;
Έχεις απόλυτο δίκιο για το ροκ ραδιόφωνο. Τα τραγούδια μάλιστα που ανέφερες ακούγονται και στους δύο ροκ σταθμούς της Αθήνας. Παίζουν πάντως κι ένα δικό σου, και μάλιστα αρκετά!
Αλήθεια;! Ποιο τραγούδι;
Το “Blackfield”, από το ομώνυμο άλμπουμ. Με την ευκαιρία, να σε ρωτήσω και για την τελευταία σου συνεργασία με τον Aviv Geffen, για το Blackfield V (2017). Πώς ήταν που δουλέψατε και πάλι μαζί;
Πάντα είναι καλό να ακούς τον εαυτό σου στο ράδιο! Με τον Aviv ήταν καθαρά θέμα timing στο πόσο μπορώ να εμπλέκομαι στους Blackfield. Για τις δύο πρώτες κυκλοφορίες, ήμουν παρών σε όλη τη διαδικασία· μετά, όμως, λόγω χρόνου και επειδή ήθελα να επικεντρωθώ στα προσωπικό μου άλμπουμ, οι Blackfield μπήκαν από τη μεριά μου στον πάγο με τον Aviv να συνεχίζει να βγάζει άλμπουμ. Για το τελευταίο, είχα πάλι χρόνο για να συνεργαστώ πιο ενεργά μαζί του. Και ευχαριστήθηκα την όλη διαδικασία, νομίζω μάλιστα ότι το Blackfield V είναι το καλύτερο άλμπουμ των Blackfield.
Στην Ελλάδα έχουμε ένα μεγάλο ροκ φεστιβάλ και φέτος headliners θα είναι οι Iron Maiden, οι Judas Priest και οι Arctic Monkeys. Σε ένα ισπανικό φεστιβάλ που θα πάω, αντίστοιχα είναι ο Ozzy, πάλι οι Judas Priest, οι Guns N’ Roses και ένα νεότερο γκρουπ, οι Avenged Sevenfold. Bλέπεις αλήθεια να υπάρχει κάποιο άλλο συγκρότημα, που να μπορέσει να πάρει τη θέση αυτών των μεγαθηρίων, όταν αποσυρθούν;
Καταρχήν και μέχρι τα βαθιά τους γεράματα, τέτοια συγκροτήματα θα είναι πάντα headliners. Αυτό είναι σίγουρο. Τους Avenged Sevenfold δεν τους έχω ακούσει τόσο προσεκτικά ώστε να σου εκφέρω γνώμη. Πραγματικά δεν ξέρω, υπάρχουν δεκάδες συγκροτήματα. Αλλά υπάρχει κάποιο που θα κάνει το breakthrough, όπως είχαν κάνει τα παραπάνω στο παρελθόν; Δύσκολο να πω κάποιο... Θα ήθελα πάντως να δω τον εαυτό μου και τους Opeth να φτάνουν να γίνουν headliners. Είναι όμως αρκετά δύσκολο.
Και οι Ghost; Ποια είναι η γνώμη σου γι' αυτούς;
Χμμ, τώρα που το λες, έχεις ένα δίκιο. Δεν έχω ακούσει το φετινό τους άλμπουμ, αλλά από τα προηγούμενα όντως φαίνονται προορισμένοι για κάτι «μεγάλο». Έχουν pop αναφορές στο τελευταίο τους; Είναι από τη Σουηδία, όποτε το βρίσκω φυσικό.
Τι να περιμένουμε από τη δική σου εμφάνιση στην Αθήνα; Ακολουθείς μία σταθερή setlist ή σου αρέσει να την αλλάζεις;
Βρίσκομαι σε περιοδεία για το To Τhe Bone οπότε θα ακούσετε τραγούδια από αυτό. Επίσης ετοιμάζω επανεκδόσεις για τα In Absentia και Deadwing των Porcupine Tree, οπότε θα ακούσετε και υλικό από εκείνα. Έχω έναν βασικό κορμό με τα τραγούδια που παίζω στην περιοδεία και 2-3 που τα εναλλάσσω, αναλόγως τη διάθεση. Θα πρέπει να καταλάβεις ότι τα κομμάτια είναι στρατηγικά τοποθετημένα καθώς ταιριάζουν και με τη ροή της συναυλίας, αλλά και με τα διάφορα visual effects που έχουμε. Πραγματικά, εάν αλλάξεις τη σειρά, κάποια κομμάτια θα φαίνονται πλέον ξεκομμένα και εκτός ροής. Θα είναι πάντως ένα σόου που εγγυώμαι ότι θα σας αρέσει.
{youtube}K0gryiltJo0{/youtube}
