Αcid, απρόβλεπτος, πρωτοπόρος, πειραματιστής και η λίστα χαρακτηρισμών που μπορούν να συνοδεύσουν το όνομα Squarepusher συνεχίζεται. Ένα από τα πρώτα ονόματα που έκαναν γνωστό το όνομα της Warp Records, ο Tom Jenkinson δεν σταμάτησε ποτέ να παλεύει με τον ήχο, να κάμπτει τα όρια της μουσικής και να παίζει με τους κανόνες. Στο καινούριο του album λέει Hello Everything και καλεί ένα ακόμα ευρύτερο κοινό να αφουγκραστεί μια μουσική που δε γνωρίζει κανόνες.
Θα μπορούσες να μας πεις μερικά πράγματα για τον τίτλο του νέου σου album, Hello Everything. Συμβολίζει μήπως ένα είδος οπτιμιστικής αντιμετώπισης του κόσμου που σε περιβάλλει;
Ίσως έχει να κάνει με την διαμονή μου στην επαρχία του Essex το τελευταίο διάστημα. Νιώθω πιο άνετος και χαλαρός πλέον μέσα στο περιβάλλον μου, γιατί έχω αρκετό ελεύθερο χώρο. Κατά αυτήν την έννοια, ο τίτλος αντικατοπτρίζει την πρόσφατη ανάγκη μου να ανοίξω τα μάτια μου σε αντίθεση με το να χρειάζεται μονίμως να τα κλείσω.
Από όλες τις κυκλοφορίες σου μέχρι σήμερα, υπάρχει κάποια την οποία θεωρείς αγαπημένη;
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των albums μου είναι ότι προσπαθώ πάντα να διαφέρουν το ένα από το άλλο. Επομένως μια αντικειμενική σύγκριση είναι δύσκολη. Οι προτιμήσεις μου εξαρτώνται από τη διάθεση και το περιεχόμενο, οπότε αλλάζουν συνέχεια.
Ποιες ήταν οι πηγές έμπνευσης σου για το νέο σου album;
Ευτυχώς η έμπνευση δεν είναι ποτέ κάτι δύσκολο να βρω, καθώς τα περισσότερα γεγονότα μεταφράζονται εύκολα για μένα σε μια μουσική ενέργεια ή σε έναν ήχο. Είναι χαρακτηριστικό του πως αντιλαμβάνομαι προσωπικά τα πράγματα. Είτε πρόκειται για ανθρώπους, είτε για χρώματα, αποφάσεις ή δεδομένα, τα πάντα έχουν για μένα μια ηχητική αναλογία. Ο κόσμος γύρω μου είναι μια μεταφορά του ήχου. Πάντα βρίσκω ιδέες, αν και υπάρχουν μερικά θέματα και συσχετίσεις οι οποίες είναι αναμενόμενες και οικείες, όπως ο τόπος διαμονής και οι εικόνες που συναντάω στην καθημερινότητα μου.
Mερικοί ισχυρίζονται ότι είναι σχεδόν αδύνατο να κατηγοριοποιήσει κανείς την μουσική σου και να την κατατάξει σε ένα είδος. Συμφωνείς με αυτήν την παρατήρηση;
Η κάθε κατηγορία αναπαριστά μια συγκεκριμένη περιοχή γνώσης. Η κατηγοριοποίηση γενικά, είναι μια προβληματική διάσταση του κόσμου της μουσικής με όλες τις κοινωνικές της προεκτάσεις. Από την άλλη είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο να αποφύγουμε γιατί ουσιαστικά μέσω της κατηγοριοποίησης ο κόσμος μας αποκτά κάποιο νόημα για μας. Συνεπώς είναι χρήσιμο να χρησιμοποιείς ένα είδος μουσικής ως σημείο αναφοράς, αλλά να προσπαθείς να ξεπεράσεις τα όρια του. Και για να ξεπεράσεις ένα όριο συχνά πρέπει να δημιουργήσεις κατά έναν τρόπο ένα καινούριο. Η δήλωση ότι η μουσική μου δεν μπορεί να ταξινομηθεί είναι μια επιβεβαίωση της προσπάθειας μου να ξεπεράσω τα καθιερωμένα όρια και σίγουρα με τιμά.
Ποιο ήταν το όραμα σου όταν έκανες το νέο σου album; Είχες κάποιο συγκεκριμένο θέμα ή concept;
Είχα διαβάσει μια φορά στα sleeve notes μιας έκδοσης του Pet Sounds, ότι ο Brian Wilson ήθελε να οργανώσει τους ήχους του album, έτσι ώστε το κοινό να νιώσει ότι "εισπράττει αγάπη από αυτούς". Εκείνη τη στιγμή η επιδίωξη μου ήταν να πειραματιστώ με τους ήχους και να εξερευνήσω τις δυνατότητες της μουσικής μου και όχι να επιχειρήσω μια σύνδεση με το κοινό. Παρόλα αυτά, αυτή η σημείωση αυτή, είχε εντυπωθεί στην μνήμη μου. Αν και ποτέ δεν με ενδιέφερε η δημοτικότητα της μουσικής μου και απέφευγα να διαβάσω κριτικές, πρόσφατα άρχισα να φλερτάρω με την ιδέα να φέρω τις ιδέες μου πιο κοντά στο κοινό. Με τον τελευταίο δίσκο επιχείρησα να κάνω τη μουσική μου απτή για ένα πιο ευρύ κοινό, μέσα από το όχημα της μελωδίας.
Στο νέο σου album φαίνεται η διάθεση σου να μην βάλεις πολλούς ήχους σε ένα track. Πρόκειται για μια αλλαγή στον τρόπο που προσεγγίζεις την μουσική;
Σκοπός μου στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν να κάνω μουσική η οποία δεν είναι απαγορευτική για το μη εκπαιδευμένο ακροατή.
Πες μας μερικά πράγματα για τα μελλοντικά σου σχέδια.
Δεν μιλάω ποτέ για το τι σχεδιάζω να κάνω, γιατί κάτι τέτοιο δημιουργεί προσδοκίες οι οποίες μπορεί να μην ευοδωθούν. Προτιμώ να σας εκπλήξω.
