Τάνια Σκραπαλιώρη

Σχεδόν 20 χρόνια στον πλανήτη Δία. Αν έπρεπε να κάνετε μια αποτίμηση των 2 δεκαετιών σε μερικές λέξεις, ποιες θα διαλέγατε; Υπάρχει κάποια στιγμή-φυτίλι, που πυροδότησε όλο αυτό που έγιναν και είναι οι Planet Οf Zeus;

Υπάρχουν πολλά φυτίλια που μας πυροδοτούν ανά περιόδους. Η αγάπη του κόσμου είναι το κυριότερο και το δυνατότερο. Συγκεκριμένη στιγμή είναι δύσκολο να διαλέξω. Μπορεί να είναι από ένα πολύ δυνατό μας σόου, μέχρι ένα σχόλιο από την άλλη πλευρά του πλανήτη ή ένα συγκινητικό μήνυμα από έναν φίλο που δονήθηκε συναισθηματικά με κάποιο τραγούδι μας. Όλα αυτά μας δίνουν δύναμη για το βήμα παραπάνω.

Σας είχα δει πριν 2 χρόνια, στη Λελέκιο Φιέστα στο Ναύπλιο. Αφού παίξατε το intro σας, συστηθήκατε ως εξής: «Είμαστε οι Planet Οf Zeus κι αυτό που ξέρουμε να κάνουμε, είναι να περνάμε καλά». Είναι η καλοπέραση ανάγκη ή επιλογή για εσάς και τη μουσική σας;

Δεν ξέρω κανέναν άνθρωπο που δεν θέλει να περνάει καλά, εκτός αν πάσχει από κάποια ψυχική ασθένεια. Το να εκφραζόμαστε μέσα από τους Planet Οf Zeus έχει τεράστιο ψυχαναλυτικό χαρακτήρα για εμάς. Προφανώς και θέλουμε να περνάμε καλά. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι έχουμε καβαλήσει τα ροζ συννεφάκια μας και ζούμε στη φούσκα μας.

Μια συναυλία έχει ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Όπως το βλέπω εγώ, σκοπός μιας συναυλίας είναι να προβληματίζεσαι, να αποσυμπιέζεσαι, να συγκινείσαι –και στο τέλος να φεύγεις με το χαμόγελο του «πέρασα καλά». Αυτό προσπαθούμε να δώσουμε και στον κόσμο που μας ακολουθεί και στις εμφανίσεις μας. Σε εμάς λειτουργεί, ελπίζω να πιάνει και σε όσους βρίσκονται εκεί.

Δεν υπάρχουν και δύσκολες στιγμές στη ζωή μιας μπάντας που είναι τόσο καιρό μαζί; Υπάρχουν «κόλπα» για να το κάνετε πάντα να πετυχαίνει;

Υπάρχουν δύο μονοπάτια που μπορείς να ακολουθήσεις, για να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Είτε να έχεις καλοπληρωμένους τους μουσικούς-μισθοφόρους σου ώστε να μην υπάρχουν γκρίνιες, είτε να γίνεις ομάδα και οικογένεια. Στις οικογένειες τα «εγώ» είναι ευκολότερο να μπουν σε δεύτερη μοίρα. Προφανώς και υπάρχουν και οι δύσκολες στιγμές στη ζωή μιας μπάντας. Προφανώς και υπάρχουν στιγμές που θέλεις να σπάσεις το κεφάλι του διπλανού σου στο στούντιο. Το ζήτημα είναι να ξέρεις γιατί θέλεις να του σπάσεις το κεφάλι και να το καταλαβαίνει κι αυτός. Όσο υπάρχει αγάπη, όλα λύνονται.

Τον Σεπτέμβριο κυκλοφόρησε το πολυαναμενόμενο από την εγχώρια ροκ κοινότητα 5ο σας άλμπουμ Faith Ιn Physics. Πώς εξελίσσονται οι Planet Οf Zeus εδώ, μετά τον θόρυβο που σήκωσε το Loyal Τo Τhe Pack (2016);

Αποδεδειγμένα, οι Planet Οf Zeus είναι ένα συγκρότημα που δεν μπορεί να κάτσει στα αυγά του. Συνεχώς βρισκόμαστε σε καλλιτεχνική αναζήτηση. Πολλές φορές λέμε, αστειευόμενοι μεταξύ μας, πως αν είχαμε στα χέρια μας τη μαθηματική εξίσωση της τέλειας ροκ επιτυχίας σίγουρα θα αλλάζαμε κάτι, απλά για να δούμε τι θα γίνει. Το επικρατέστερο ρήμα που περιγράφει την ώρα που παράγεις μουσική είναι το «παίζω» κι εμείς το κρατάμε σαν ευαγγέλιο. Το παιχνίδι αυτό κάνει την πορεία μας πολύ πιο διασκεδαστική.

Ως πιστοί λοιπόν σε αυτόν τον κανόνα λειτουργήσαμε και για το Faith In Physics: μετά από έναv υπερ-επιτυχημένο δίσκο, επιλέξαμε να πάρουμε τον δύσκολο δρόμο. Φτιάξαμε λοιπόν το πιο τολμηρό μας άλμπουμ, αρκετά αντι-pop σε σχέση με τον προκάτοχό του και με πιο πειραματική διαδικασία ηχογράφησης και παραγωγής. Αυτό και μόνο, σαν επιλογή, το κάνει το πιο ακραίο μας ως τώρα.

Στο τραγούδι "Gasoline" μιλάτε με υποδόρια ωμό τρόπο για τoν εθισμό. Αν τον θεωρήσουμε ως μια αναπόδραστη διέξοδο για μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων, ποια θα μπορούσε να είναι η διέξοδος από αυτόν;

Ουσιαστικά είναι ο άλλος μας εαυτός που μας καλεί, αμοραλιστικά, να δεχτούμε το high του εθισμού. Να φτάσουμε στη θέωση αλλά καθισμένοι σε αναπηρικό καροτσάκι, ως κάτι πολύ φυσιολογικό. Δεν παίρνουμε θέση ουσιαστικά, περιγράφουμε όμως εμπειρικά και με έναν ποιητικό τρόπο την ακμή και την παρακμή που φέρνει ο εθισμός.

Γενικά ο δίσκος έχει μια έντονη κοινωνικοπολιτική φόρτιση. Πιστεύετε ότι το momentum της χώρας και του κόσμου δημιουργεί προϋποθέσεις για μια νέα γενιά κοινωνικοπολιτικού τραγουδιού;

Το τραγούδι είναι τέχνη. Η τέχνη είναι η εξωτερίκευση των συναισθημάτων σου. Βγάλε ό,τι έχεις μέσα σου. Δεν είμαι ούτε υπέρ, ούτε κατά του κοινωνικοπολιτικού τραγουδιού. Εφόσον αυτό έχεις στην ψυχούλα σου και θες να το φωνάξεις, καν' το. Υπάρχουν μπάντες (και μάλιστα και από τις τεράστιες) που ποτέ δεν συγκινήθηκαν από κοινωνικά ζητήματα. Αυτό δεν τις κάνει μικρότερες· κάποιες είναι και αγαπημένες μου, μάλιστα. Υπάρχουν επίσης μπάντες που γράφουν μόνο για εσωτερικά, σκοτεινά πράγματα. Επίσης δεν είναι λιγότερο σημαντικές. Ίσα-ίσα μπορεί να βοηθάνε μέσα από τα τραγούδια τους πολύ κόσμο, σε άλλο επίπεδο. Δεν υπάρχει momentum στην τέχνη, σίγουρα όμως η Ελλάδα του σήμερα δίνει πολλά ερεθίσματα για έμπνευση.

Τον Joker του Τοντ Φίλιπς, τον είδατε αλήθεια; Πώς σας φάνηκε;

Μια πάρα πολύ καλοφτιαγμένη ταινία. Αλλά σε καμία περίπτωση η ταινία της 20αετίας. Ο Joker είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση, από μόνος του. Ο διπολισμός, η κατάρρευση, η περσόνα που στήνει μετά και η παραβατική του συμπεριφορά, είναι αρκετά για ένα πλούσιο σενάριο. Ο Joaquin Phoenix είναι τρομερός ηθοποιός, οπότε η μίξη των δύο θα είχε προφανή επιτυχία.

Αυτό που με κέρδισε πραγματικά είναι ότι, ενώ πρόκειται για μια ταινία για έναν villain, μπορούσε να παίξει το χαρτί του «μπαμ μπουμ» για να τσακώσει και άλλο κόσμο, μα δεν το κάνει. Στο 95% της διάρκειας στήνει το προφίλ ενός ψυχικά ασθενούς και βάζει τον θεατή στην άβολη θέση του ανθρώπου Joker. Πιστεύω πως η μεγάλη επιτυχία είναι ότι αρκετός κόσμος που βλέπει ταινίες μόνο για τις εκρήξεις, είδε πως υπάρχει και διαφορετικός κινηματογράφος.

Και δράττομαι της ευκαιρίας για να σχολιάσω τα απαράδεκτα γεγονότα με τα ντου της αστυνομίας στο σινεμά. Εικόνες από άλλες εποχές, που μόνο τρόμο και θλίψη προκαλούν. Ειδικά για μια διδακτική ταινία, σε μια εποχή στην οποία επικίνδυνα όντα μιλάνε ανενόχλητα, καθημερινά στις τηλεοράσεις μας.

Τι προτιμάτε, να παίζετε και να γεμίζετε γήπεδα ως headliners στην Ελλάδα και όλοι από κάτω να γνωρίζουν πολύ καλά τι έχουν έρθει ν’ ακούσουν ή να παίζετε «εκτός έδρας», με όλες τις ευκαιρίες που αυτό συνεπάγεται;

Χωρίς ίχνος διπλωματίας... Όλες οι εμφανίσεις έχουν την χάρη τους. Σε όλα βρίσκουμε συγκινήσεις.

Main support στους Clutch στην Psychic Warfare Tour πριν μερικά χρόνια, πολλές άκρως επιτυχημένες ευρωπαϊκές περιοδείες και τώρα το Faith Ιn Psychics να κυκλοφορεί με τη σφραγίδα της ιταλικής Heavy Psych Sounds. Είναι το περίφημο όνειρο της «διεθνούς καριέρας» πιο κοντά για μια heavy ή stoner μπάντα, παρά για έναν pop τραγουδιστή;

Δεν κυνηγάμε κάποια διεθνή καριέρα. Κανείς μας. Και ίσως γι' αυτό καταφέρνουμε να βγαίνουμε προς τα έξω. Δεν κυνηγάμε νούμερα που πρέπει να πιάσουμε. Ακομπλεξάριστα και χωρίς άγχος, απλά παρουσιάζουμε και επικοινωνούμε το έργο μας. Πιστεύω ότι αυτό είναι το κλειδί της επιτυχίας. Η μουσική είναι μια διεθνής γλώσσα και, εφόσον τα καταφέραμε στην Ελλάδα όπου ήμασταν τα underdogs και δακτυλοδεικτούμενοι, τότε μπορούμε και έξω.

Πώς βλέπετε το «τώρα» του χώρου σας στην Ελλάδα; Υπάρχει ικανοποιητική αλληλεγγύη και διασύνδεση για να θεωρηθεί «σκηνή» ή σηκώνει κι άλλο;

Στο επίπεδο που μιλάμε για αλληλοβοήθεια, θα πω ότι ναι. Υπάρχουν ομάδες συγκροτημάτων που σπρώχνουν και βοηθούν η μία την άλλη. Είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίον μπορεί να λειτουργήσει και να ανθίσει κάποια σκηνή. Εκείνο όμως που κάνει όλο αυτό να έχει πραγματική υπόσταση, δύναμη και διάρκεια, είναι ο κόσμος. Αυτό είναι που κάνει μια σκηνή δυνατή. Και βέβαια δεν μπορώ να μην πω και για τους υπόλοιπους, όσους ασχολούνται με τα γύρω-γύρω: γραφίστες, ηχολήπτες, ανθρώπους στην παραγωγή και στην προώθηση κλπ.

Το πραγματικά ευχάριστο είναι ότι σε άνθιση πλέον δεν βρίσκονται μόνο τα stoner rock ή heavy rock συγκροτήματα και εγχειρήματα, αλλά και χιπ χοπ, ηλεκτρονικά και άλλα. Γενικότερα φαίνεται ότι, επιτέλους, η ανεξάρτητη σκηνή στην Ελλάδα παίρνει σιγά-σιγά το μερίδιο της αγοράς που της αναλογεί.

Τι υπάρχει σημειωμένο στο live πρόγραμμα των Planet Οf Zeus, στα προσεχώς;

Παίξαμε ήδη live στα φεστιβάλ της Heavy Psych σε Βερολίνο και Δρέσδη, καθώς και σε Πάτρα, Βόλο, Θεσσαλονίκη. Τώρα Παρασκευή 20 και Σάββατο 21 Δεκέμβρη έρχονται οι αθηναϊκές μας εμφανίσεις, στο Fuzz. Τον Μάρτιο του 2020 θα είμαστε το support συγκρότημα στην ευρωπαϊκή περιοδεία των Kvelertak, ενώ στις 4 Ιουλιου θα παίξουμε στο Resurrection Festival, στην Ισπανία. Σίγουρα μέχρι τότε θα έχουμε και άλλα πράγματα να ανακοινώσουμε.

{youtube}pWncevE4ni4{/youtube}

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured