Πώς ήρθες σε επαφή με την ποίηση του Τάκη Μιχόπουλου και πώς πήρες την απόφαση να τη μελοποιήσεις, με δεδομένη τη δυσκολία λόγω της ιδιαίτερα σύντομης φόρμας της;
To καλοκαίρι του 2016 βρέθηκα σε ένα βιβλιοπωλείο στο Ξυλόκαστρο, όπου έκανα διακοπές, και έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Τάκη Μιχόπουλου με τίτλο Επιγραμματικοί Στίχοι. Το διάβασα αμέσως, ήταν μικρό, και ενθουσιάστηκα με το περιεχόμενο. Τα ποιήματά του με συγκίνησαν και βρήκα τρόπο μετά από μερικές μέρες να τον συναντήσω και να του ζητήσω την άδεια να τα μελοποιήσω. Δεν αντιμετώπισα καμιά δυσκολία στο να τα ντύσω με μουσική. Μου πήρε 2 μέρες και ολοκλήρωσα τις ηχογραφήσεις σε 3 εβδομάδες.
Πώς κατέληξες στο να χρησιμοποιήσεις ηλεκτρονική ενορχήστρωση; Σε προβλημάτισε το γεγονός ότι ήταν μια ιδιαίτερα τολμηρή και αποκλίνουσα από το μουσικό παρελθόν σου κίνηση;
Πάντα ήθελα να κάνω κάτι ολοκληρωμένο σε σχέση με αυτό το είδος. Στους προηγούμενους δίσκους μου με την Ξένια Ροδοθεάτου υπάρχουν στοιχεία ηλεκτρονικά, αλλά αυτή τη φορά ήθελα όλα τα κομμάτια να έχουν μια τέτοια ηχητική ομοιομορφία. Ομοιομορφία υπήρχε, βέβαια, και στον προηγούμενο δίσκο, με τον Νίκο Βενετάκη, ο οποίος είχε παραδοσιακό και λαϊκό ύφος. Δεν με προβλημάτισε τίποτα, ίσα-ίσα θυμήθηκα τους πειραματισμούς που έκανα σε κάτι demos στις αρχές του 2000.
Ο Μιχόπουλος τι γνώμη είχε για αυτά που του παρουσίασες;
Του άρεσε πολύ έτσι όπως αποδόθηκε η όλη δουλειά, και συνθετικά και ηχητικά. Τη θεωρεί αξιόλογη και επίσης να πω ότι έπαιξε ρόλο η όλη έκδοση, που είναι ιδιαίτερα φροντισμένη με τα εικαστικά του ζωγράφου Νικόλα Χριστοφοράκη. Με τον ποιητή συνεργάστηκα άψογα: με άφησε, ας το πούμε, εντελώς ελεύθερο ως προς τη μελοποίηση. Του είχα στείλει ένα δείγμα μόλις τέλειωσα τις ηχογραφήσεις, με τη φωνή μου, του άρεσε και μόλις έφτασε το CD στα χέρια του και άκουσε τα τραγούδια ερμηνευμένα από τη φωνή της Άννας Λινάρδου, μού έδωσε συγχαρητήρια. Επίσης, μου είπε ότι όλη η δουλειά εντυπωσίασε και όσους φίλους του την άκουσαν.
Για ποιους λόγους επέλεξες την Άννα Λινάρδου ως ερμηνεύτρια;
Η Άννα είναι εξαιρετική τραγουδίστρια, από τις καλύτερες που έχουμε αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Ασχολείται πολύ τον τελευταίο καιρό με τον πειραματισμό και τον αυτοσχεδιασμό, και φαντάστηκα ότι θα της άρεσε το υλικό. Ήταν ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί της, κάτι που ήθελα καιρό. Την είχα γνωρίσει μέσω της Ξένιας Ροδοθεάτου πριν από 5 χρόνια, γίναμε φίλοι. Παρόλα αυτά δεν ήμουν σίγουρος αν θα δεχόταν να τραγουδήσει στο project. Είπε το ναι αμέσως αφού άκουσε τα κομμάτια.
Το άλμπουμ κυκλοφορεί σε μόλις 200 συλλεκτικά αντίτυπα. Είναι πλέον το CD ένα μέσο που οδεύει προς εξαφάνιση;
Πρώτη φορά ακούω αυτή τη λέξη. Τι εννοείς CD; Αστειεύομαι. Δεν ξέρω… Από τη μία σκέφτομαι, ως δημιουργός, ότι δεν έχει κανένα νόημα να κυκλοφορεί κανείς CD, αφού ενδιαφέρεται ελάχιστος κόσμος να αγοράσει ή να ακούσει. Από την άλλη, γενικά νομίζω ότι μπορεί να επιβιώσει με την ίδια όψη αλλά με καλύτερη ποιότητα. Εννοώ ότι θα βάζουμε να ακούσουμε CD και θα έχουμε καλύτερη ποιότητα στον ήχο. Τώρα, πόσοι θα είμαστε αυτοί που θα συνεχίσουμε να αγοράζουμε, δεν ξέρω.
Διακρίνω στον νέο δίσκο επιρροές από Λένα Πλάτωνος. Ποια ηλεκτρονικά ακούσματα έχουν διαμορφώσει το γούστο σου;
Όσοι με γνωρίζουν εδώ και χρόνια, πριν ακόμα κυκλοφορήσουν οι δίσκοι μου, ξέρουν ότι έγραφα αντισυμβατικά από σχετικά μικρή ηλικία. Για παράδειγμα, για τα έργα που παρουσίαζα στις φοιτητικές συναυλίες της σχολής μου είχα ακούσει από πολλούς πως μοιάζουν με Λένα Πλάτωνος και Νίκο Μαμαγκάκη, χωρίς όμως εγώ να έχω ακούσει καθόλου τη δουλειά των δύο αυτών δημιουργών. Όταν, μετά από καιρό, άκουσα κι εγώ Πλάτωνος, συνειδητοποίησα πως, όντως, το έργο της έχει πολλά κοινά στοιχεία με τα δικά μου κομμάτια. Εννοείται ότι μου άρεσε πολύ, ειδικά το Σαμποτάζ.
Για τον Μαμαγκάκη μπορώ να πω με σιγουριά ότι δεν το γνωρίζω το έργο του, πέρα από τα γνωστά του τραγούδια. Χαίρομαι όμως που βρίσκεις ομοιότητες στη μουσική μου με αυτήν της Λένας Πλάτωνος, γιατί εκτιμώ πολύ το έργο της. Τώρα, όσον αφορά στα ηλεκτρονικά ακούσματα, δεν μπορώ να πω πως έχω ακούσει τόσο πολλή μουσική του είδους αυτού. Μου αρέσει πολύ η Björk, έχω όλους τους δίσκους της. Επίσης έχω ακούσει λίγο Massive Attack και Moby. Για την Άλλη Όχθη ομολογώ ότι πιο πολύ κάθισα απλά και πειραματίστηκα στο σπίτι με το λάπτοπ μου.
Μίλησέ μου για την παρουσίαση του δίσκου που έκανες πριν λίγο καιρό στο Ξυλόκαστρο...
Παρουσιάσαμε το Στην Άλλη Όχθη το καλοκαίρι του 2017, στον τόπο του ποιητή, στο Ξυλόκαστρο, όπως είπες. Ο Τάκης Μιχόπουλος είναι ιδιαίτερα αγαπητός εκεί. Πήγε πολύ καλά. Έγινε σε ανοιχτό χώρο, στο SF Lounge Bar, και ήρθαν γύρω στα 180 άτομα. Παίξαμε τη μουσική του δίσκου και ύστερα ακολούθησε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία του ποιητή. Το ευχαριστηθήκαμε πολύ.
Μέσα στο 2017 παρουσίασες επίσης το πρόγραμμα «Ελάτε και Βλέπουμε», σε δύο χώρους (GiocondArt, Cats), μόνος με την κιθάρα σου και με διαφορετικό καλεσμένο κάθε φορά. Τι αποκόμισες από αυτήν την εμπειρία, σε σχέση με εσένα, με το κοινό, με τους χώρους;
Ήταν μια πραγματικά πολύ ωραία εμπειρία. Το «Ελάτε και Βλέπουμε» ήταν ένα πρόγραμμα βασισμένο στην επικοινωνία με το κοινό, κάτι που άρεσε πολύ. Γι' αυτό πέρυσι τις Δευτέρες έγιναν συνολικά 15 live, ενώ ξεκινήσαμε χωρίς να ξέρουμε πώς θα πάει. Επίσης, ήταν ένα πρόγραμμα με κομμάτια από διαφορετικά είδη μουσικής: «έντεχνα», λαϊκά, παραδοσιακά, ροκ, ποπ, ρετρό κ.ά.
Προσωπικά το χάρηκα πάρα πολύ, γιατί αισθάνομαι ότι κατάφερα να φέρω σε επαφή πολύ κόσμο, κοινό και καλλιτέχνες. Οι καλεσμένοι μου ανήκαν σε διαφορετικά είδη μουσικής ο καθένας τους και ήταν κυρίως νέοι δημιουργοί/τραγουδιστές. Έτσι, άτομα που δεν τους ήξεραν, τους άκουσαν, και πολύ κόσμος ήρθε πάνω από 2 φορές για να ακούσει κάτι νέο.
Κάποιοι φυσικά μου είπαν ότι ήθελαν να ακούσουν περισσότερα δικά μου κομμάτια. Κι είχαν το δίκιο τους, απλά το συγκεκριμένο πρόγραμμα είχε άλλο concept. Σε κάτι επόμενο που θα ετοιμάσω, θα έχω σίγουρα στο πρόγραμμα σχεδόν αποκλειστικά δικά μου κομμάτια, μιας και έχω υλικό το οποίο θέλω να παρουσιάσω –και νομίζω ότι αξίζει.
Τώρα, για τους χώρους. Η περσινή σεζόν με γέμισε αισιοδοξία και αισθάνθηκα πολύ τυχερός που γνώρισα έναν οικοδεσπότη όπως τον Χρίστο Μοδέστου. Σπάνια περίπτωση ανθρώπου, μιας και ενδιαφερόταν για τους καλλιτέχνες –αφού και ο ίδιος είναι τραγουδιστής και δημιουργός– και δεν κοιτούσε μόνο πόσος κόσμος θα μπει στο μαγαζί. Δυστυχώς για την Αθήνα, ο Χρίστος μετακόμισε στα Τρίκαλα και δημιούργησε έναν χώρο εκεί. Δεν θέλω να πω περισσότερα, απλά κράτα το συμπέρασμα πως γενικά υπάρχουν ελάχιστοι κατάλληλοι χώροι για να παίξουν καλλιτέχνες που έχουν ίδια δυναμική με τη δική μου. Εγώ τελείωσα τις παραστάσεις λίγο απότομα, γιατί το συγκεκριμένο μαγαζί κλείνει.
Η συνεργασία σου με την Ξένια Ροδοθεάτου, θα συνεχιστεί;
Με την Ξένια Ροδοθεάτου κάναμε 2 CD στα οποία τραγουδάει εκείνη, ενώ ακολούθησαν 2 δίσκοι με άλλους ερμηνευτές, όπου κάναμε μαζί την παραγωγή. Η Ξένια έχει κάποια δικά της κομμάτια και θέλει να μου εμπιστευτεί την ενορχήστρωση. Εγώ πάλι, ίσως θα ήθελα να κυκλοφορήσω κάτι ακόμα με τη φωνή της. Έχουμε έναν δίσκο έτοιμο, μπορεί να δημοσιεύουμε τα κομμάτια ένα-ένα στο διαδίκτυο στο μέλλον. Αυτό που θέλουμε τη δεδομένη στιγμή, πάντως, είναι να φτιάξει ο καθένας τη μπάντα του.
Οι προηγούμενες δουλειές σου, και ιδίως η Άγνωστη Πορεία, σε τοποθετούσαν, στο μυαλό πολλών, στο λεγόμενο «έντεχνο» τραγούδι. Πώς νιώθεις γι' αυτό και πώς βλέπεις εσύ τον εαυτό σου; Σε ενδιαφέρει να ανήκεις κάπου;
Το CD Άγνωστη Πορεία, που βγήκε το 2016 με ερμηνευτή τον εξαιρετικό Νίκο Βενετάκη –τον οποίο πιστεύω ότι πρέπει να γνωρίσει περισσότερος κόσμος– και σε στίχους του Μάρκου Κρητικού, θεωρώ ότι είναι ένας πολύ καλός δίσκος για το είδος του, που είναι πολύ συγκεκριμένο. Η παραγωγή του έγινε με σκοπό αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα. Δεν θέλαμε κάτι έντεχνο, δεν τον θεωρώ έντεχνο δίσκο, αλλά ούτε και απομίμιση «κρητικής μουσικής», αν και έχει στοιχεία τέτοια. Θα τον χαρακτήριζα ...παραδοσιακολαϊκότροπο!
Οι δύο πρώτοι μου δίσκοι, Το Η Του Ήλιου (2013) και η Απόσχιση (2014), έχουν στοιχεία από εκείνο που λέμε έντεχνο, ίσως, αλλά δεν με ενδιαφέρει να ανήκω κάπου, ειλικρινά. Καταλαβαίνω βέβαια τι εννοείς με αυτήν την ερώτηση, αισθάνομαι όμως πως απλά θέλω να φτιάχνω ό,τι μου αρέσει, από όποιο είδος και να 'ναι. Αν μου τη δώσει αύριο π.χ. να κυκλοφορήσω jazz κομμάτια, θα το κάνω.
{youtube}Y5xyM96P1wE{/youtube}
