Όπως πολλά συγκροτήματα της νεότερης γενιάς, οι Arctic Monkeys από το Σέφιλντ διέδωσαν τη μουσική τους μέσω του MySpace και έγιναν εξώφυλλο και πόστερ από το NME πριν καν βγάλουν δίσκο.
Πενηντάρησε και η σκοτεινή λαίδη Ballion... Αλλά η καρδιά της είναι ακόμα τόσο νέα και ορεξάτη, ώστε βάζω στοίχημα ότι και μάντα ρέι σαν κι αυτά του τίτλου θα καβαλούσε, αν της ερχόταν (γιγάντια σελαχοειδή ψάρια των τροπικών είναι τα μάντα ρέι, για όσους βαριούνται να το ψάξουν).
Αυτό το άλμπουμ καταφέρνει να ανταποκριθεί στη φράση με την οποία οι ίδιοι οι Madrugada περιγράφουν εύστοχα τη μουσική τους "σα να σε έχει χτυπήσει ένα rock τηγάνι".
Η βόλτα που μας πάνε με το rollercoaster τους στον κόσμο του rock ‘n roll είναι πέρα για πέρα διασκεδαστική, δείχνοντας τη fun διάθεση που τους διακατέχει και κάνοντας μας ακόλουθους στους φρενήρεις ρυθμούς τους...
Το δεύτερο βήμα δεν είναι πάντα αμφίβολο…
Σίγουρα δεν είναι με τίποτα Turn On the Bright Lights. αλλά δεν παύει να είναι ένα ακόμα σημαντικό δημιούργημα από μια μεγάλη μπάντα που ακόμα κι όταν δεν προσπαθεί πολύ είναι πάλι ψηλά...
Όταν, κάπου εκεί, στις αρχές των ‘80s, στην κούρσα για τον τίτλο του Μεγαλύτερου Συγκροτήματος του Πλανήτη, οι Κούνελοι ήρθαν δεύτεροι, πίσω από την ουμανιστική παρέα του Καλλίφωνου, ο Ιαν δεν τα έβαψε μαύρα.
Το σύμπαν των Madrugada δεν άλλαξε. Παρέμεινε το ίδιο σκοτεινό, απόκοσμο, γκρίζο και 'vintage', μόνο που με το Deep End απέκτησε μια ακόμη απόχρωση: αυτή της αστερόεσσας.
Τα τρία μέλη των Madrugada, μας θυμίζουν μια live μπάντα που εξαπολύει, κάτω από κόκκινο ημίφως, συναισθηματικούς μύδρους σε ιδρωμένους fans και τους αναγκάζει να ακολουθήσουν και να το γιορτάσουν.
Σελίδα 3 από 4