Όταν η Σάττι παρκάρει το μαύρο Jeep της οπισθογωνία στα στενά της Νικηφόρου Ουρανού (κατί που εγώ ο ίδιος αποφεύγω γιατί έχει βαθμό δυσκολίας 10/10) ήξερα ότι αυτό που ακολουθούσε θα ήταν ένα καταιγιστικό podcast session. "We go way back με την Μαρίνα..." που λένε και στα χωριά μας, αυτή μεγάλωσε στο Ηράκλειο, εγώ στο Άργος και η τύχη το έφερε να βρεθούμε για πρώτη φορά κάπου το ’14, λίγο πριν δώσει το πρώτο της ραντεβού με την ποπ ιστορία της χώρας βλέπε “Κούπες”, καθώς και τους τρόπους που θα έβρισκε να την αλλάξει.
Αφού συμφωνήσαμε ότι το "Piracy Funds Terrorism" του Diplo με την M.I.A. ήταν ότι πιο ανορθόδοξα cool είχε δει η street κουλτούρα της γενιάς μας, χωρίσαμε για λίγο δρόμους και πριν προλάβω να αμφισβητήσω τους τρόπους με τους οποίους είχε αποφασίσει να ελιχθεί στα εγχώρια και διεθνή μουσικά δρώμενα, η Μαρίνα μέτραγε δύο mini viral χιτ (βλέπε "Μάντισσα”) ενώ σπάνια προλάβαινες να την συναντήσεις σε ένα πρόγραμμα γεμάτο από solo performances ανάμεσα σε Μαρόκο, Γαλλία και αλλού.
Ασχέτως αν όντως της έστειλα ή κράτησα στα drafts το mail με τίτλο “Your Way Or The Highway”, η κυρία Σάττι στην πενταετία που θα ακολουθούσε από το 2017 και έπειτα έμελλε να βάλει το δικό της λιθαράκι στο «πώς γίνεται να πετύχεις σε μια κλειστή και γεμάτη περιορισμούς μουσική αγορά» με τον δικό σου τρόπο και πάντα «τρέχοντας» με μανία προς την αντίθετη κατεύθυνση από τα «κουτάκια» που τα media επεδίωκαν να την βολέψουν. Δηλαδή, όταν οι "Κούπες" έπαιρναν δεύτερη ζωή από καλοκαιρινά deep house remixes, η Μαρίνα έβαζε μπροστά το -ακόμη και σήμερα- πιο μεγαλεπίβολο (και αν με ρωτάτε αληθινό legacy) project της που είναι...
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου και ακούστε το podcast στο MyPodcasts του Avopolis.gr
