«Αν πήγαινε να γίνει κάτι ψευδεπίγραφο, πρώτος εγώ θα τραβούσα το χαλί – ακόμα και αν δεν αρέσει μια ταινία ή παράσταση στον κόσμο, οφείλει να έχει προδιαγραφές, να τιμά το αντίτιμο του εισιτηρίου».
Όταν ένας από τους σημαντικότερους εγχώριους κινηματογραφικούς σκηνοθέτες συναντά έναν εκ των πλέον ταλαντούχων ηθοποιών/μουσικών για να μεταφέρει μια ταινία-ορόσημο του πρώτου στη σκηνή, και μάλιστα υπό τη μορφή μιούζικαλ, αποτελεί κάποιου είδους νομοτέλεια να ανασηκωθούν κάμποσα φρύδια, πολλά εκ των οποίων με δυσπιστία.
«Την είχα χρόνια την ιδέα του μιούζικαλ στο κεφάλι μου, εκστόμιζα την ιδέα σαν μια παλαβομάρα πάνω σε συζήτηση παρέας, αλλά αμέσως τη μάζευα...»
«Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το Σπιρτόκουτο ως μιούζικαλ, γνωρίζαμε ότι πολλοί μας περίμεναν στη γωνία, επομένως ακόμα και να αποτυγχάναμε θέλαμε να αποτύχουμε «πετυχημένα»...»
Γιάννης Οικονομίδης
«Από την αρχή μπήκαμε αντισυμβατικά, προσωπικά εγώ ξέχασα την προϊστορία μου μιας και δεν είχα ξαναγράψει ποτέ τραγούδια, ενώ έχω εμπειρία στην ενορχήστρωση...»
«Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου από τη Στέγη μας έδωσε λευκή επιταγή από την αρχή, πράγμα που μας απελευθέρωσε πλήρως δημιουργικά...»
Αλέξανδρος Λιβιτσάνος
Προσθέτουμε στο βασικό δημιουργικό δίδυμο πολυσχιδή συνθέτη/ενορχηστρωτή που, παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει βρεθεί ήδη σε κάμποσα μέρη της γης με τη δουλειά του (χωρίς να υπολογίζουμε συνεργασίες με καταξιωμένους συνθέτες και δισκογραφικές), κάπως έτσι λοιπόν ξεκινάει ο σχεδιασμός για το «Σπιρτόκουτο: The Musical» που εδώ και ένα μήνα προβάλλεται στη Στέγη Ωνάση, με απανωτές sold out παραστάσεις να του έχουν εξασφαλίσει την αναμενόμενη παράταση.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου και ακούστε το podcast στο MyPodcasts του Avopolis.gr
