Το 2022 ξεκινάει με τον καλύτερο τρόπο όσον αφορά στους μουσικούς θησαυρούς του παρελθόντος. Είπαμε, οι κασετίνες κοστίζουν και οι εποχές είναι δύσκολες. Τίποτα όμως δεν μπορεί να μας εμποδίσει να «χαζεύουμε τις βιτρίνες», να ζαχαρώνουμε και να επιθυμούμε. Άλλωστε η ποπ κουλτούρα είναι πάντοτε γεμάτη από αντικείμενα του πόθου.
1. Van Der Graaf Generator - H to He Who Am The Only One / Pawn Hearts / Godbluff / Still Life
Αν αξίζει να έχεις 4 άλμπουμ των Van Der Graff, τότε σίγουρα είναι αυτά. Αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο το δημιουργικό πνεύμα του γκρουπ, τις μουσικές τους αναζητήσεις, τον ποιητικό λόγο και την ιδιαίτερη φωνή του Peter Hammill και πιστοποιούν το πόσο σπουδαίο συγκρότημα υπήρξαν. Παρ’ ότι γενικά είναι καταχωρημένοι ως ένα συγκρότημα του progressive rock εν τούτοις είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση, ένα μουσικό σύνολο που οι αναζητήσεις του έφτασαν ως την jazz, την avant garde, την πειραματική μουσική κι όλα αυτά συνδυασμένα με μία μελωδική και σκοτεινή τραγουδοποιία υψηλής αισθητικής. Παρά το υψηλό τους επίπεδο, το οποίο αποτυπώνεται απολύτως σε αυτούς τους 4 δίσκους, έμειναν στην ουσία ένα «περιθωριακό» συγκρότημα που στην Αγγλία δεν βρήκε ποτέ ιδιαίτερη ανταπόκριση αλλά έγινε αποδεκτό κυρίως έξω από την πατρίδα τους και σε χώρες όπως η Ιταλία ή η Ελλάδα.
Η σύνθεση του γκρουπ στα συγκεκριμένα άλμπουμ έχει ως εξής: Peter Hammill – κιθάρα και φωνή, Hugh Banton - πλήκτρα, Guy Evans - τύμπανα και David Jackson - σαξόφωνα. Αυτή η ιδιότυπη σύνθεση χωρίς μπάσο (που το υποκαθιστούσαν κυρίως τα πλήκτρα και ενίοτε η κιθάρα), έδωσε στο συγκρότημα μία άλλου είδους ελευθερία για πειραματισμούς που αποδείχτηκαν πολύ πιστικοί και με αντοχή στο χρόνο.
Η νέα τεχνική επεξεργασία, τα επί πλέον τραγούδια και το βιβλιαράκι που συνοδεύει την έκδοση, με πολλές σπάνιες φωτογραφίες, κάνουν αυτή την κυκλοφορία από τις πιο ενδιαφέρουσες της χρονιάς κι ας είμαστε ακόμη στην αρχή της.
2. T. Rex – 1972
Χωρίς αμφιβολία το 1972 ήταν η χρονιά των T. Rex και του Mark Bolan. Το glam rock, το glitter, το ανδρογυνικό στιλ και η σκηνική θεατρικότητα έβγαιναν στο προσκήνιο. Τη χρονιά εκείνη το συγκρότημα κυκλοφορούσε το εμβληματικό του άλμπουμ The Slider και με αφορμή τα 50ά του γενέθλια επανακυκλοφορεί σε μία εντυπωσιακή κασετίνα των 5 cds ή των 6 έγχρωμων βινυλίων, ενώ θα υπάρχει και μία περιορισμένη έκδοση υπογεγραμμένη από τον Tony Visconti που ήταν ο παραγωγός του δίσκου.
Το 1972 οι T. Rex γνώριζαν μεγάλη επιτυχία με τραγούδια του δίσκου όπως το “Metal Guru” και το "Telegram Sam”, έπαιζαν σε sold out συναυλίες στην Αγγλία (αποτυπωμένες και σε εικόνα με σκηνοθέτη τον Ringo Starr), περιόδευαν στην Αμερική, όπου ο Mark Bolan τραγουδούσε μικρά ακουστικά σετ σε ραδιοφωνικούς σταθμούς για promo, ενώ ηχογράφησαν και για το BBC ή το Top of the Pops.
Όλο αυτό το υλικό, από κάθε δραστηριότητα του γκρουπ το 1972, συνοδεύει την επανέκδοση του The Slider (το οποίο θα κυκλοφορήσει φυσικά και μόνο του μέσα στη χρονιά). Την έκδοση αυτής της κασετίνας συνοδεύει ένα βιβλιαράκι με πολλές ανέκδοτες φωτογραφίες του Keith Morris από αυτή την περίοδο του γκρουπ αλλά και επεξηγηματικά κείμενα από τον Tony Visconti και τον Mark Paytress που είναι ο εντεταλμένος βιογράφος του Mark Bolan.
3. Ornette Coleman – Round Trip
Ένας από τους πιο σπουδαίους και χαρισματικούς σαξοφωνίστες της jazz o Ornette Coleman έχει γράψει ιστορία με την προσωπική του μουσική δραστηριότητα αλλά και με τις συνεργασίες του. Ο -όχι και τόσο γενναιόδωρος- Miles Davis έχει πει γι’ αυτόν: «Το μεγάλο καλό που είχε ο Ornette Coleman ήταν ότι οι μουσικές ιδέες και οι μελωδίες του ήταν ανεξάρτητες από στυλ, κι έτσι ανεξάρτητες όπως ήτανε, σε κάνανε να βγάζεις πράγματα, λειτουργώντας αυθόρμητα…».
Την δεκαετία του ’60 ο Coleman ηχογραφούσε για την θρυλική Blue Note κυκλοφορόντας μερικά σπουδαία άλμπουμ τα οποία τώρα επανακυκλοφορούν σε μία κασετίνα. Πρόκειται για τους δίσκους At the Golden Circle Vol. 1 & Vol. 2, The Empty Foxhole, New York Is Now, Love Call, ενώ θα περιλαμβάνεται και ο δίσκος του Jackie McLean New and Old Gospel στο οποίο παίζει τρομπέτα και όχι σαξόφωνο (κάτι που φυσικά δεν άρεσε στον Davis).
4. Robert Fripp – Music For Quiet Moments
Μπορεί όταν σκεφτόμαστε την ambient πρωτοπορία ο Brian Eno να μας έρχεται πιο εύκολα στο μυαλό αλλά ο σπουδαίος Robert Fripp έχει κάνει εξ ίσου σημαντική δουλειά σε αυτό το είδος και δεν είναι τυχαίο που οι δυo τους έχουν συνεργαστεί στα εξαιρετικά άλμπουμ No Pussyfooting και Evening Star.
Την εποχή της καραντίνας ο Fripp έκανε έντονη την παρουσία του με τις «σπιτικές» εμφανίσεις μέσω διαδικτύου είτε μόνος είτε με την γυναίκα του Toyah Willcox. Μέρος αυτών των εμφανίσεων βασίστηκε στη δουλειά που έχει κάνει πάνω στην ambient μουσική, παρουσιάζοντας κάθε εβδομάδα και μία σύνθεση του, για τις 52 εβδομάδες του χρόνου, από την άνοιξη του 2020 ως την αντίστοιχη περίοδο του 2021.
Τώρα κυκλοφορεί μία κασετίνα με 52 συνθέσεις του σε 8 cd που περιλαμβάνουν ambient μουσική ηχογραφημένη ζωντανά σε διάφορες συναυλίες του στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ (Παρίσι, Ρώμη, Ανόβερο, Όσλο, Άμστερνταμ, Βοστώνη, Σικάγο, Νάσβιλ, κλπ.) την περίοδο από το 2004 ως το 2015. Η συλλογή είναι εξαιρετική και αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τη θαυμάσια δουλειά που έχει κάνει ο Robert Fripp πάνω σε αυτό το μουσικό είδος και επειδή είναι -ως γνωστόν- ένας πολυσχιδής μουσικός είτε μόνος του είτε με τους King Crimson και τις ενδιάμεσες συνεργασίες, είναι προγραμματισμένη μία ακόμη πλούσια κασετίνα με 28 (!) cds που θα έχει τίτλο: “The Exposure”, αφορά την περίοδο 1978-1980 και τις ηχογραφήσεις που έκανε εκείνη την εποχή για τον ομότιτλο δίσκο.
Εκτός από τις παραπάνω ειδικές εκδόσεις να αναφέρουμε επίσης κάποιες επετειακές (και όχι μόνο) επανεκδόσεις, μερικές από τις οποίες κυκλοφορούν για πρώτη φορά σε βινύλιο:
1. Diamanda Galàs – Diamanda Galàs
Ένα εδώ και καιρό «εξαφανισμένο» άλμπουμ(;) που επανακυκλοφορεί μετά από -σχεδόν- 40 χρόνια και περιλαμβάνει και το θρυλικό «Tragouthia Apo To Aima Exoun Fonos» και αναφέρεται στις δολοφονίες της χούντας στην Ελλάδα.
2. Kings of Convenience – Quiet Is the New Loud / Riot On An Empty Street
Τα 2 πρώτα τους άλμπουμ, που τους έβαλαν εμφατικά στο μουσικό σύμπαν του νέου αιώνα και στην σπουδαία και ευαίσθητη τραγουδοποιία, επανακυκλοφορούν σε βινύλιο.
3. Anita Lane – Sex O’Clock
Ο πρόσφατος θάνατος της έγινε αφορμή να ξαναθυμηθούμε το προσωπικό της μουσικό ξεκίνημα πριν από 20 χρόνια, με τη βοήθεια του Mick Harvey στην παραγωγή.
4. The Long Blondes – Someone to Drive You Home
Τι κι αν πέρασαν 15 χρόνια. Το ντεμπούτο τους παραμένει το πιο χαρακτηριστικό και ενδιαφέρον άλμπουμ που μας άφησαν παρακαταθήκη και στην επετειακή επανέκδοση συνοδεύεται από επιπλέον υλικό.
5. Cluster – Cluster 71
Η μουσική που έκαναν πριν από 50 χρόνια ο Hans-Joachim Roedelius και ο Dieter Moebius παραμένει ακόμη ενδιαφέρουσα και η επανακυκλοφορία αυτού του χαρακτηριστικού τους άλμπουμ καταδεικνύει και πόσο μπροστά ήταν τότε.
