Στην τηλεόραση έχει μια εκπομπή που παρουσιάζει άκρως αντιπαθητική «δημοσιογράφος-καθηγήτρια πανεπιστημίου» με λευκό τσουλούφι σαν του Σλίσκοβιτς. Το θέμα αφορά σε μια οροθετική γυναίκα και τις περιπέτειες που πέρασε από την ασθένεια. Την απόρριψη, τον φόβο και τις προκαταλήψεις. Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή, που στην πραγματικότητα αρπάζει από τα μαλλιά τον βαθύ συντηρητισμό και καθωσπρεπισμό της ελληνικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που ακόμα διαπνέεται από τον αέρα του «επαρχιωτισμού» και ενός καθυστερημένου συστήματος αξιών. Και ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό παράδειγμα: πριν από 6 χρόνια, στο νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός», ένας νέος άνδρας, 25 χρονών περίπου, πηγαίνει στο γραφείο πληροφοριών του κτιρίου, το οποίο είναι γεμάτο με κόσμο. Το παρουσιαστικό του είναι το κατάλληλο για να τον χαρακτηρίσει κάποιος «άντρακλας» ως «αδερφή». Σκύβει πάνω από την υπάλληλο, που μοιάζει ξεχασμένη από τον χρόνο, και ψιθυρίζει μια ερώτηση. Η υπάλληλος σηκώνει το βλέμμα της, τον κοιτάει με περιφρόνηση και απαντά ωρυόμενη: «Όχι! Το AIDS είναι στο άλλο κτίριο! Στο άλλο»! Ο άνδρας σαστισμένος κοιτά τα πρόσωπα των υπόλοιπων παριστάμενων που έχουν πέσει πάνω του και φεύγει προσβεβλημένος…
Νίκος Σβέρκος
