Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Οι «διακοπές» βγαίνουν από το ρήμα διακόπτω (ό,τι συνήθως κάνω), γι’ αυτό τώρα που τελείωσαν μου επιτρέπεται να γυρίσω ακάθεκτη στον ρόλο των γέρων (ο πληθυντικός για τους δυο-τρεις φίλους που με ακομπανιάρουν) του Muppet Show. Και να θες να αγιάσεις (προνόμιο των οικονομικά εύρωστων κι αυτό, αν αναλογιστώ τη μονή Βατοπεδίου) δεν σ’ αφήνει η επικαιρότητα, με την κυβέρνηση, που παρενέβη στους επιχειρηματίες να παρέμβουν με την πίεση των διαφημιστικών τους πακέτων στα ΜΜΕ, ώστε να μην προβάλλουν και πολύ την ακρίβεια και μαυρίζουν τον ρόδινο Σεπτέμβρη των (υπερχρεωμένων) τηλεθεατών-καταναλωτών. Κι έχω να καταγγείλω το γεγονός ότι όντως η τηλεόραση παχαίνει, γιατί, παρακολουθώντας τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να τοποθετείται στο θέμα, θυμήθηκα ότι το καλοκαίρι, που συμπέσαμε σε πανηγύρι στο χωριό, έδειχνε πιο αδύνατος και, τώρα που το καλοσκέφτομαι, λιγότερο εύγλωττος, όταν ένας μακρινός μου ξάδερφος τον ευχαρίστησε δημοσίως για την αύξηση του 1 ευρώ και την σύνταξη που θα πάρει στα 70 του (ο ξάδερφος, όχι ο πρόεδρος). Καλή σαιζόν!
