Λόγω της δουλειάς μας είμαστε σε θέση μερικά πράγματα να τα παρακολουθούμε από κοντά, έστω κι αν τα γεγονότα διαδραματίζονται στο εξωτερικό. Ένα λοιπόν νέο που «έκλεψε» τη πρωτιά στις διεθνείς ειδήσεις ήταν η ανταλλαγή κρατουμένων μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ. Η συμφωνία ήταν σαφής: η Χεζμπολάχ έπρεπε να παραδώσει τις σορούς δυο πιτσιρικάδων Ισραηλινών (για τους οποίους άλλωστε έγινε ο πόλεμος στον Λίβανο) με αντάλλαγμα 5 ζωντανούς στρατιωτικούς της σιιτικής ένοπλης οργάνωσης. Πράγματι αυτό έγινε. Οι δυο Ισραηλινοί ήταν τελικά νεκροί και σύσσωμη η χώρα (και ο βουτηγμένος στα σκάνδαλα Ολμέρτ) τους θρήνησε, ενώ οι πέντε Λιβανέζοι που απελευθερώθηκαν έτυχαν θερμής υποδοχής από τους χιλιάδες υποστηρικτές της οργάνωσης. Ωραίο σενάριο, καλή σκηνοθετική προσπάθεια για να φτιάξεις σε λίγα δευτερόλεπτα την εικόνα των άγριων Αράβων που σφάζουν αθώους Ισραηλινούς. Αλλά πάντα υπάρχει μια λεπτομέρεια η οποία καταστρέφει την ειδυλλιακή απόπειρα. Το Ισραήλ, στο περιθώριο των ανταλλαγών, παρέδωσε πεταμένα σε καμιόνια τα σώματα 185 Λιβανέζων και Παλαιστινίων μαχητών. Οι αρχές του Λιβάνου υποστήριξαν ότι μάλλον πρόκειται για τις σορούς περισσότερων ανθρώπων, αφού υπάρχουν διάσπαρτα ανθρώπινα μέλη, τα οποία μάλλον ανεβάζουν τις σορούς σε 199. Γιατί η αγριότητα δεν ξεχωρίζει εθνικότητες και θρησκείες και «πολιτισμούς»…
