Όπως έγραψα και την προηγούμενη εβδομάδα, κανείς δεν περιμένει απ’ την εθνική ομάδα να τρελάνει πάλι τους πάντες και να το σηκώσει. Ούτε καν να περάσει στον επόμενο γύρο αν το καλοσκεφτείς, δεδομένης και της σύστασης του ομίλου. Αυτό που περιμένουμε, όμως, είναι να μην αδικήσει τον εαυτό της. Ε, στην προχθεσινή εμφάνιση συνέβη αυτό ακριβώς. Την κατάπιαν οι φοβικές τακτικές και ο μοναδικός Σουηδός με μύτη σαν του μπάρμπα μου του Μήτσου. Εντάξει, δεν είμαστε και η μεικτή κόσμου αλλά τέτοιο θέαμα δεν αντέχεται. Καλό είναι το κερδίζω παίζοντας άσχημα, αλλά όταν χάνω ωραία θα ήταν να έχω τουλάχιστον την παρηγοριά της αξιοπρεπούς εμφάνισης. Αυτά και αναμένουμε τη συνέχεια…
