Γεγονός πρώτο: οι Δευτέρες για κανέναν δεν είναι ευχάριστες.
Γεγονός δεύτερο: η μουσική κάνει πιο ευχάριστη την καθημερινότητα.
Συμπέρασμα: η Δευτέρα είναι η καταλληλότερη μέρα για να ακούσει κανείς μουσική!
Κάθε Δευτέρα, λοιπόν, η νέα στήλη του Avopolis με τίτλο "Monday Blues" θα ξεχωρίζει και θα σας παρουσιάζει φρέσκους δίσκους που αξίζει να ακούσετε, από τις διεθνείς κυρίως κυκλοφορίες. Ο σκοπός της στήλης δεν είναι να υποκαταστήσει τις κριτικές του site, αλλά να τις συμπληρώσει, προσφέροντας ακόμα περισσότερα μουσικά ερεθίσματα, τη στιγμή που αυτά συμβαίνουν...
Ο δίσκος της εβδομάδας
Sleater-Kinney - No Cities To Love
Από την τελευταία κυκλοφορία των Sleater-Kinney έχουν περάσει 10 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έχουν εμφανιστεί –και εξαφανιστεί– αρκετά αμιγώς (ή μερικώς) γυναικεία punk και indie rock σχήματα. Οι θριαμβολογίες του μουσικού τύπου γύρω από το No Cities To Love μπορεί να έχουν μια μικρή δόση υπερβολής, ωστόσο η χρονική συγκυρία της κυκλοφορίας του, σε συνδυασμό με τη δεδομένη του ποιότητα, δίνει μια ηχηρή απάντηση σε όλα αυτά τα γκρουπ: διαχωρίζει τις καλές μουσικούς και τις ουσιαστικές φωνές, από τις επιφανειακές «στιλίστριες» ή από εκείνες που έκαναν καριέρα πιπιλώντας την «riot grrrl» καραμέλα. Σε άλλα νέα, οι κιθάρες του δίσκου είναι σκέτη απόλαυση.
{youtube}_jiX-Svw7KQ{/youtube}
Αξίζουν επίσης
Belle And Sebastian - Girls In Peacetime Want To Dance
Μπορεί αρκετοί να δυσαρεστήθηκαν από τη μερική στροφή στον ήχο των Belle And Sebastian, την οποία προοικονόμησε η ντίσκο χροιά του πρώτου single "The Party Line", ωστόσο το Girls In Peacetime Want To Dance δεν βρίσκεται τελικά και τόσο μακριά από τις προηγούμενες δουλειές τους. Παραμένουν, δηλαδή, χαριτωμένα παιχνιδιάρηδες, έντονα μελωδικοί και αθεράπευτα ποπ. Καταφεύγουν, απλώς, σε διαφορετικά εκφραστικά μέσα για να αποτυπώσουν την ιδιοσυγκρασία τους. Η επιτυχία του νέου δίσκου είναι σχετική, με την έννοια ότι δεν μπορεί να συγκριθεί με τις καλύτερες στιγμές τους. Περιέχει όμως κομμάτια που νοηματοδοτούν τις επανειλημμένες ακροάσεις.
{youtube}n-3sluZGTzk{/youtube}
Siskiyou - Nervous
Προσοχή: ο δίσκος αυτός δεν ενδείκνυται για όσους έχουν αλλεργία στο indie. Σκόρπια στοιχεία εναλλακτικής country αναμειγνύονται με επιρροές από τους πρώιμους Arcade Fire και πακετάρονται σε lo-fi συσκευασία, για να κλείσουν το μάτι στους θιασώτες αυτής της αισθητικής. Περιέργως –και σε κραυγαλέα αντίθεση με τις περισσότερες μπάντες της ίδιας συνομοταξίας– οι συνθέσεις δεν επισκιάζονται, αλλά συγκρατούν το Nervous στα πόδια του. Δίσκος περιορισμένης δυναμικής, αλλά τίμιων προθέσεων.
{youtube}Ko0L22Od9MA{/youtube}
Diagrams - Chromatics
Indie pop, folkotronika και ψυχεδέλεια, ριγμένα όλα σε ένα μουσικό χωνευτήρι που γυρίζει τον χρόνο 5 χρόνια πίσω, στα trends της indie σκηνής κατά τη μετάβαση από τα 2000s στα 2010s. Το Chromatics μοιάζει με το Nervous στο γεγονός ότι δεν πρόκειται να βρει απήχηση πέρα από τον πυρήνα των indie fans, ίσως όμως δίνει μεγαλύτερη βάση στα ίδια τα τραγούδια, ορισμένα από τα οποία (όπως, για παράδειγμα, το "Phantom Power" που ακούτε παρακάτω) έχουν αξιομνημόνευτες μελωδίες.
{youtube}Ba7BXgQnJQ0{/youtube}
