Έχει σταματήσει να έχει πλάκα και μάλλον έχω σταματήσει να το κάνω σωστά. Αναφέρομαι στο diggin’ νέας -ως επί τo πλείστον- μουσικής και τη θέση της στην καθημερινότητα μου, με υποψία ότι αυτό που συμβαίνει σε μένα ίσως έχει ισχύ και σε αρκετό κόσμο που αρνείται να περιορίσει τη δισκοθήκη του (ψηφιακή και αναλογική). Η προσέγγιση των ήχων, αναλογικά με τη θέση τους στις διάφορες μουσικές δραστηριότητες μου, μέχρι κάποιο σημείο αποτελούσε ακόμα και στοίχημα για να τσεκάρω πόσα μπορώ να συγκρατήσω στο “κεφάλι” μου, αλλά τελευταία, ακόμα και αν έχω εδώ και δύο χρόνια μειώσει στο μισό τις dj εμφανίσεις, ο όγκος της μουσικής που καλούμαι να σταχυολογήσω με ξεπερνάει.
Από τη μία, η αναμφισβήτητη ανάγκη του κόσμου να διασκεδάσει με οικεία στο αυτί κομμάτια κάθε Σαββατοκύριακο ως αντίβαρο στην παγκόσμια καταπίεση της πανδημίας πριν και του πολέμου τώρα, από την άλλη η ανάγκη του να χορέψεις το κοινό και παράλληλα να ευαγγελίζεσαι όσο είναι δυνατό τη νέα μουσική σε συνδυασμό με μια τρίτη ακόμα πιο δύσκολη θέση όπου καλείσαι να διαλέξεις τι ακριβώς “αξίζει να εκθέσεις” δημόσια, από τις πλατφόρμες του Αvopolis και του mypodcasts.gr, προκαλούν πονοκέφαλο.
Χωρίς να το θέλω πραγματικά, έχω πιάσει τον εαυτό μου να αναπολεί τις εποχές που τα λίγα και μετρημένα promos φτάνανε με το ταχυδρομείο και οι μόνοι δείκτες για το τι “δουλεύει στα bars” ήταν το word of mouth και οι συνομιλίες με συναδέλφους djs. Τελευταία, ακόμα και αν δουλεύω μήνες πάνω στον δικό μου “ιδιαίτερο” dj ήχο, ακόμα και αν επαναπροσδιορίζω το τι ακριβώς θεωρώ “σπουδαία ηχογράφηση” για τη συλλογή μου, ακόμα και αν καταλαβαίνω εξ’ αρχής το πως στήνεται ο μηχανισμός του hype και πόσο σύντομα ή όχι θα “τελειώσει” αυτό για έναν καλλιτέχνη, αδυνατώ να κάνω τη σούμα και να μηδενίσω το κοντέρ ώστε να αρχίσω να γράφω χιλιόμετρα σε μια νέα αποκλειστικά προσωπική μουσική διαδρομή. Και δεν υπάρχει καλύτερος μάρτυρας για τον μουσικό μου λαβύρινθο από τους ίδιους τους δρόμους. Όταν τυχαία επαναφέρω στα σετ μου το “NY Lipps” των Soulwax μιξάροντας το με trend της εποχής όπως το “Groove La Afrika” του Mele, εκπλήσσομαι από τον ενθουσιασμό και το “πουλάω ποτά” σήμα από το bar και απορώ για τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν δικά μου αγαπημένα κομμάτια όπως το “Shake It” των Fantastic Twins, να κερδίσουν το κοινό.
Στη συνέχεια, όταν θα έρθει η ώρα των κειμένων και των podcasts θα πρέπει να ζυγίσω την αντικειμενική και εμπορική αξία της νέας Rosalia, δίπλα στο νεωτερισμό της Charlotte Adigery και του Bolis Pupul χωρίς να αφήσω εκτεθειμένες τις νέες indie darlings Automatic, τον ήδη ραπ θρύλο Conway The Machine της Griselda, τον ambient μάγο Laraaji και το electro παρελθόν που βρίσκει νέες δυνατές βάσεις σε κυκλοφορίες από labels όπως η Cod3 QR που έχει για masterminds ονόματα όπως ο Laurent Garnier και ο Scan Χ.
Αδύνατο να τα παρακολουθήσεις όλα, πόσο μάλλον αν πρέπει να διοχετεύσεις μέρος αυτών σε πολυσύχναστα κολωνακιώτικα στέκια όπως το Poco κάθε Σάββατο ή να διαλέξεις τα απαραίτητα ώστε να μοιραστείς electro χώρο - χρόνο με τον Mάκη Παπασημακόπουλο (πλέον 1/2 των Modern Ruin) στη Hollywood Pub του Συντάγματος μια φορά το μήνα, βλέπε Παρασκευή 25 Μαρτίου.
Αν υπολογίσεις και τη μανία για τα digs από το παρελθόν, διαβάζεται αστείο αλλά κυριολεκτικά, βρίσκομαι κοντά στο να κόψω τα πολλά πολλά με τη μουσική (not).
Ακολουθεί η πεντάδα με τα releases που ξεχώρισα τελευταία.
1. Laraaji - All Things Beautiful (Day End Records)
Κυκλοφορία από τα μέσα του Φεβρουαρίου, βρίσκει τον ambient piano μάστορα Laraaji να συνεργάζεται με τη δισκογραφική Day End και το fashion label Online Ceramics παραδίδοντας δύο νέες συνθέσεις 30 λεπτών το “The Golden Present"' στην Α Πλευρά και το "So Gentle A Light" στη Β, που ξεδιπλώνονται με τρόπο τέτοιο ώστε να αποτελούν το ιδανικό, αν όχι το “απόλυτο” yoga soundtrack. Γλυκά Rhodes πλήκτρα και ακουστικές θέσεις από διαφορετικά έγχορδα όπως κιθάρα, άρπα ή ακόμα και steel drums συνοδεία ήχων της φύσης πλαισιώνουν τα βασικά θέματα που κυκλοφορούν σε Limited to 350 κασέτες που διατίθενται στο παρακάτω link.
https://laraaji.bandcamp.com/album/all-things-beautiful
2. Various Artists - COD3 QR 011 (Cod3 QR)
Σχεδόν τρία χρόνια πριν μια κοινότητα από djs και παραγωγούς χορευτικής - ηλεκτρονικής μουσικής αποφάσισε να ενώσει τις δυνάμεις της σε ένα project που θα αναδείκνυε την ουσία και τη δυναμική των χορευτικών ήχων από House, Techno, Electro μέχρι Drum & Bass. Τα πραγματικά ονόματα των δημιουργών, δεν ήταν απαραίτητα προκειμένου να αποδειχθεί αυτό που κάποτε ίσχυε σαν άγραφος νόμος στα σωστά club. Δεν ρωτάμε τον dj τι παίζει, απλά τον αφήνουμε να μας πει την ιστορία του και αν η μουσική μεταφέρει το μήνυμα, τότε στ’ αλήθεια τι σας ενδιαφέρει από ποιόν προέρχεται; Μέσα στην τελευταία τριετία, η φημολογία και το ενδιαφέρον για το label που έδινε κωδικούς στα ονόματα των δημιουργών μεγάλωνε και μοιραία, οι θρύλοι των Laurent Garnier και Scan X αποκαλύφθηκαν πίσω από την ενορχήστρωση αυτής της ουσιαστικής underground αντεπίθεσης. Αυτήν την Παρασκευή 18/3 έχει έρθει η ώρα για τη δεύτερη ολοκληρωμένη συλλογή. Με τους Laurent Garnier, Speaking Minds & Amarcord, Scan X, and Diego Infanzon, Agents of Time, JoeFarr, Nicolas Bougaïeff, Madben, CYRK, Biz και τους ανερχόμενους Works of Intent a.k.a. R.O.S.H, LOIS, Softly & Voltaire να έχουν ήδη εμπλακεί με προηγούμενες κυκλοφορίες στην εντυπωσιακή -πρόσφατη- πορεία του label θα πρέπει να περιμένουμε άλλους δύο μήνες για να μάθουμε τους υπεύθυνους για, electro techno δυναμίτες όπως το “Melancolia” του Artist Code 4C4F4C, afro house πολυρυθμίες όπως το “Marcelo” του Artist Code 505245 και minimal techno ατμόσφαιρες όπως το εναρκτήριο 'Fully Focused’ του Artist Code 524F53. To σίγουρο είναι ότι ο κύριος Garnier δοκιμάζει καιρό τώρα αυτά τα κομμάτια στα σετ του και αυτό θα πρέπει να σημαίνει πολλά.
www.instagram.com/cod3qr
3. DJ Godfather - D3T.3L3CTR0 (Databass)
Ο DJ Godfather από το Detroit κυκλοφορεί ένα αποκλειστικά electro album στη δική του Databass. Synths και κοφτερές μπασογραμμές είναι στο βασικό μενού και οι 16 συνθέσεις του album καλύπτουν από τις speedy cosmic funk αναζητήσεις του μέχρι τα ambient ιντερλούδια “Call1ng Detroit” κάνοντας τις απαραίτητες στάσεις στην proto house παράδοση “FAD3 1N T1M3”, τα breaks “D3C1F3R TH3 COD3” και ασφαλώς το acid “R3P0PULAT3”. Αν έχετε ανάγκη μερικά αυθεντικά electro cuts, τσεκάρετε το.
4. Hazmat LIVE - No Ordinary Love (Soul Clap Records)
Αν έχεις καιρό να νιώσεις το e-funk, αφέσου σε αυτή την ανατρεπτική διασκευή του Hazmat στο κλάσσικο κομμάτι της Sade. Οι Soul Clap από την Βοστώνη λατρεύουν το e-funk και από την Wolf & Lamb θητεία τους είχαν αποδείξει την αγάπη τους στα slow jams αυτού του επιπέδου. Τα house remixes που συνοδεύουν το original είναι για cool by the pool καταστάσεις.
https://hazmatlive.bandcamp.com/album/efunk04-no-ordinary-love-vinyl-only
5.Bon Voyage Organisation - (Loin des) Rivages (L’Invitation Musicale)
Το καλά κρυμμένο μυστικό της cosmic γαλλικής σκηνής. Οι BVO έχουν νέο album ηχογραφημένο στο στούντιο του Jean-Benoit Dunckel από τους Air και ο ιθύνων νους του project, μπασίστας Adrien Durand με προϋπηρεσία σε μπάντες όπως οι Amadou & Mariam, αναφέρει σαν βασικές επιρροές πίσω από το concept του album τους Sun Ra, Moondog and Coltrane, διασκευάζοντας με το “καλημέρα” το “Naima” του τελευταίου. Δε χρειάζεστε η αλήθεια είναι πολλές συστάσεις για αυτό το κομψοτέχνημα, οι πηγές των ηχογραφήσεων, οι ενορχηστρώσεις και οι διαπλανητικές ιδέες αυτές καθαυτές συνιστούν ένα μοντέρνο κομψοτέχνημα, γεμάτο φινέτσα και κινηματογραφική - library αύρα που οι υπό συνθήκες είναι ικανή να “σπρώξει” την jazz μαγιά (μα και μαγεία) του στα σημαντικά δισκάκια της χρονιάς για τους μύστες.
