Δεν ήταν μόνο η πρώτη βραδιά του Plissken που επιβεβαίωσε τις υποψίες πολλών από εμάς. Λίγες μέρες νωρίτερα στην έρημο της Νεβάδα, πάνω από 15 χιλιάδες κόσμου έστησαν τη δική τους εκδοχή για το φετινό Burning Man, παρά το γεγονός ότι επίσημα η διοργάνωση είχε ακυρωθεί. Στην τοποθεσία Black Rock City, το παραδοσιακό άρμα της Robot Heart κοινότητας είχε μερικές χιλιάδες πιστών της φουτουριστικής τέχνης, των οπτικοακουστικών μέσων και της μουσικής (μεταξύ των οποίων και η Paris Hilton), ενώ στην “γλυκιά ώρα”, λίγο μετά τις 5 το ξημέρωμα, ο Diplo έπαιζε remixes σε classics της Whitney Houston και οι ravers ήταν στο δικό τους σύμπαν, πολύ μακριά από τους νόμους και τους κανόνες που εκεί φάνταζε αδύνατο να επιβάλλει η πολιτεία, δύο χρόνια μετά από την έναρξη, μίας υποθετικά ελεγχόμενης -πλέον- πανδημίας.
Όταν οι κανόνες είναι σχετικά απλοί, βλέπε εμβολιασμός και μέτρα σε πλαίσιο κοινής λογικής, όσος κόσμος έχει φροντίσει να τα ακολουθήσει έχει κάθε δικαίωμα να "ξεφύγει", ειδικά όταν συνειδητοποιεί ότι είναι έρμαιο συνανθρώπων που προσπαθούν να υπερασπιστούν τον “παράλογο αντιεμβολιασμό" ως αντίλογο. Κάπως έτσι, η ίδια η ζωή είχε ξεκινήσει να διαγράφει τη νέα πορεία της από την περασμένη άνοιξη. Αν οι μέσοι αναγνώστες αυτής της στήλης είναι κόντα στα τριάντα (ή παραπάνω) και θεωρούν υποχρέωση τους να φυλάγονται -ως πρέπει- μένοντας σπίτι, βγαίνοντας ελάχιστα και έχοντας την τυπική επαφή με το τι είναι κουλ μουσικά σήμερα (βλ. η επανέκδοση του Kid A, οι μέτριοι δίσκοι των Drake & Ye, μια συναυλία στο καθιστό ή άντε και καμια Dua Lipa σε κανά γάμο στο τσακίρ κέφι) δεν σημαίνει ότι η ζωή εκεί έξω, κυλάει -όντως- κάπως έτσι.
Οι djs ανά τον κόσμο έχουν ξεκινήσει από το καλοκαίρι να γεμίζουν τα Π/Σ/Κ τους και ευαγγελίζουν νέα μουσική ασταμάτητα, αφενός γιατί αυτή είναι η “δουλειά” τους και αφετέρου γιατί -μαντέψτε-, κυκλοφορεί με κανονική ροή ξανά μουσική που κάνει τον κόσμο να χορεύει. Το αν κάποιοι από έμας δεν το ζούμε, δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει. Ναι, από το Λονδίμο μέχρι το Ντιτρόιτ και από το Μεξικό μέχρι το Παρίσι, τα μουσικά δρώμενα σε μία αναλογικά μικρότερη κλίμακα συμβαίνουν, ακριβώς όπως και ο συνωστισμός στο κέντρο της Αθήνας για το ράλλυ Άκροπολης.
https://www.instagram.com/p/CTfv096vZug/
Η εκάστοτε πολιτεία, μπορεί όποτε την βολεύει να ψάχνει για περιορισμούς προς επιβολή αλλά στην πραγματικότητα, το κοινό δείχνει πλέον να ξέρει τι στ’αλήθεια συμβαίνει, και η διασκέδαση όπως και η μουσική επαναπροσδιορίζουν τη θέση τους στην κοινωνία σχεδόν με τους ίδιους αυτοματισμούς που ίσχυαν στο παρελθόν. Καταλαβαίνεις ότι η ραπ πρέπει να καλύψει το καλοκαίρι που της έκλεψε η house (με το “Love Tonight” των Shouse) όταν τα μεγάλα ονόματα της κάνουν bold κινήσεις σε εκδηλώσεις επιπέδου Met Gala και VMA. Καταλαβαίνεις επίσης ότι μία νέα παγκόσμια νόρμα είναι προς εφαρμογή από όλους εμάς τους “αποστάτες”, που θέλουμε να επιστρέψουμε στον πολιτισμό και τη ζωή που απολαμβάναμε, με όλες τις εκδοχές της μουσικής στην καθημερινότητα μας.
*Τελευταία, καταναλώνω άπειρους νέους dance δίσκους, edits, remixes, όμως αυτή την βδομάδα ας βουτήξουμε σε 2 λιγότερο αναμενόμενα album και μία ακραία συλλογή που μόλις κυκλοφόρησαν.
caro - Heartbeats/Heartbreaks (PC Music)
Η ετικέτα που ίδρυσε το 2013 ο A. G. Cook και σύστησε στον κόσμο το ταλέντο της Sophie, επιστρέφει φέτος με την πιο σημαντική κυκλοφορία της, το ρομαντικό ντεμπούτο Heartbeats/Heartbreaks της ανερχόμενης συνθέτριας - παραγωγού caro (με καρδούλα).
Δεκατέσσερις κατα βάση ambient συνθέσεις με χαρακτηριστικά τους την ιδανική και άκρως φουτουριστική χρήση των synths και τα έξυπνα μπάσα και beats που ως συνήθως, όταν φέρουν την υπογραφή της PC Music σημαίνουν αυτόματα ότι θα γίνουν η επόμενη τάση.
Ποπ συνθ μελαγχολία it is λοιπόν, επηρεασμένη από τα παιδικά χρόνια της δημιουργού στη Γαλλική ριβιέρα και συνοδευόμενη από την έξυπνη δήλωση “If your heart breaks, then your heart beats…”. Κομμάτια όπως τα “hide me here”, “over u”, “heart in two” και “marseille” είναι έτοιμα να χιτάρουν ανα πάση στιγμή σε όσα indie ραδιόφωνα έχουν αποδεχτεί το autotune σαν το παρόν και το μέλλον της εύπεμπτης ενορχήστρωσης.
Για τους πιο μυημένους, η caro έχει υπάρξει μέλος τόσο της neo shoegaze μπάντας Planet 1999, όσο και της άκρως δημιουργικής παρέας των Charli XCX, Hanna Diamond, Caroline Polachek καθώς και του φωτογράφου - σκηνοθέτη Aidan Zamiri που έστησε για χάρη της και το εξαιρετικό κόνσεπτ για το video “over u”.
Yebba - Dawn (Columbia)
Mε τις ευλογίες και κυρίως την βαριά υπογραφή του σούπερ σταρ παραγωγού Mark Ronson και κάποιου φοβερού τύπου ονόματι Questlove στο μεγαλύτερο μέρος των τυμπάνων, το ντεμπούτο της χαρισματικής τραγουδίστριας Yebba (Elizabeth Smith) είναι επιτέλους η απάντηση των Αμερικάνων στο ερμηνευτικό μεγαλείο της Adele.
Το Dawn, εδώ και μία εβδομάδα ακούγεται ήδη κλασσικό. Oι ενορχηστρώσεις επανπροσδιορίζουν την ποπ φινέτσα, η παραγωγή θέτει νέα standards σε επίπεδο σόλο κυκλοφοριών μα πάνω απόλα είναι η φωνή. Αυτή η φωνή "βελούδο" που το μεγαλείο της, της επιτρέπει να φέρνει κάθε groove και κάθε μελωδία στις blues χροιές που είναι πλέον η δεύτερη φύση της. Στα χρόνια που θα έρθουν, ο κόσμος θα μιλήσει αρκετά για τη μοναδικότητα της φωνής και τον δημιουργικό οίστρο της Yebba και οι μέχρι τώρα συμμετοχές της σε singles όπως το “Yebba’s Heartbreak” στον δίσκο του Drake, ή το “Best Part Of Me” με τον Ed Sheeran, θα είναι απλά οι σπίθες που φώτισαν μία από τις σημαντικότερες νέες φωνές των 20s.
Ακούστε το Dawn, ένα ξημέρωμα με τα μάτια κλειστά.
Various Artists - Sounds Of Pamoja (Nyege Nyege Tapes)
O NTS του Λονδίνου ξέρει και δείχνει την Τανζανία ως το επόμενο μέρος με το ακραίο μουσικό χορευτικό trend που ονομάζεται Singeli. Ο εν λόγω ήχος χορεύεται από τα 200 έως τα 300 (!!!) Beats Per Minute, που στις αντοχές ενός μέσου Ευρωπαίου σημαίνει απλά "πολύ γρήγορη" μουσική, ενώ καθόλου τυχαία, διάφορες εκδοχές του Singeli dance έχουν ταξιδέψει σε όλα τα επιδραστικά ηλεκτρονικά φεστιβάλ του κόσμου. Αυτήν την εβδομάδα, η ετικέτα Nyege Nyege Tapes κυκλοφορεί την πρώτη επίσημη συλλογή με 11 χαρακτηριστικά singeli jams και καλό είναι οτιδήποτε θεωρούσατε γρήγορη μουσική, από trance μέχρι techno ή footwork και drum n bass να το ξεχάσετε. Αυτό που ακολουθεί στα παρακάτω λινκ είναι απλά ακραίο.
https://nyegenyegetapes.bandcamp.com/album/sounds-of-pamoja
Για περισσότερο φολκλόρ από το μέλλον, τσεκάρετε και αυτό το ντοκιμαντέρ του NTS
