Χωρίς αξιολογική σειρά (εκτός από το πρώτο). Σε παρένθεση η ετικέτα της πρώτης έκδοσης και/ή της επανέκδοσης και η αρχική χρονολογία κυκλοφορίας:
John Coltrane With Eric Dolphy - Evenings at the Village Gate
(Impulse! 1961)
Οι ηχογραφήσεις του κουαρτέτου του ‘Trane με τον Dolphy στο Village Gate ηχογραφήθηκαν αυθόρμητα από τον μηχανικό ήχου Richard Alderson. Η ποιότητα είναι άριστη. Επί σειρά ετών οι ηχογραφήσεις θεωρούνταν χαμένες, έως ότου ανακαλύφθηκαν στη συλλογή της Δημοτικής Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης. Τo album περιλαμβάνει πέντε συνθέσεις, που στις ζωντανές εκτελέσεις τους επεκτείνονται από τα 10 περίπου λεπτά σε διάρκεια (η πιο σύντομη) στα 23 λεπτά σε διάρκεια (η εκτενέστερη). Το session ανοίγει μια φευγάτη εκτέλεση στο "My Favorite Things", όπου το φλάουτο του Dolphy ακροβατεί ρυθμικά, ανοίγοντας χώρους για τις κραυγές στο σοπράνο σαξόφωνο του ‘Trane. Ο ίδιος περνά στο μπάσο κλαρινέτο και κλέβει την παράσταση στο "When Lights Are Low", καταδεικνύοντας ότι ακόμα και στον πυρήνα της free-jazz, σιγοκαίει το swing – όχι το μουσικό είδος, η ρυθμική ευελιξία, το jive στην αφροαμερικανική ιδιόλεκτο. Η δεκάλεπτη, ζωντανή εκτέλεση στο “Impressions” προοικονομεί τους περιπετειώδεις δρόμους που έμελλε να χαράξουν ο Coltrane και ο Dolphy στο ομώνυμο album (ηχογραφήθηκε στο στούντιο σε τρία sessions, ανάμεσα στον Νοέμβριο του 1962 και τον Απρίλιο του 1963).
Thelonious Monk’s Brilliant Corners
(Riverside Records/Craft, 1957)
Το Brilliant Corners, τρίτο album του «οργανικού διανοούμενου του bebop» για λογαριασμό της εταιρείας Riverside, ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια τριών sessions στο Reeves Sound Studio της Νέας Υόρκης, ξεκινώντας στις 9 Οκτωβρίου 1956, μία ημέρα πριν από τα 40ά γενέθλια του Monk. Με τον συνιδρυτή της Riverside, Orrin Keepnews, στην παραγωγή, ο Monk ηχογράφησε με δύο διαφορετικά κουιντέτα. Το πρώτο περιλάμβανε τον Sonny Rollins στον τενόρο σαξόφωνο, τον Ernie Henry στο άλτο, τον μπασίστα Oscar Pettiford και τον Max Roach στα ντραμς. Στο album φιγουράρουν δύο tracks αφιερωμένα στη φίλη και προστάτιδα του πιανίστα (αλλά και του Charlie Parker), βαρόνη Nica de Koenigswarter: τα “Ba-lue Bolivar Ba-lues-are” και “Pannonica” (με τον Monk να δίνει τα ρέστα του στην τσελέστα - μικρό όρθιο πιάνο που συμπεριλαμβάνεται στην ομάδα των κρουστών της συμφωνικής ορχήστρας). Στο δεύτερο κουιντέτο προστέθηκαν ο μπασίστας Paul Chambers και ο τρομπετίστας Clark Terry, που αυτοσχεδιάζουν στο θρυλικό, ομώνυμο κομμάτι του δίσκου.
Pharoah Sanders – Black Unity
(Impulse! / Third Man Pressing, 1971)
Στο Black Unity, που αποτελείται από μια εκτενέστατη σύνθεση, ο Pharoah Sanders πρόσθεσε groove στα θεμέλια της spiritual/free jazz που είχε εξερευνήσει στο προηγούμενα album του στην Impulse! (“Tauhid”, “Thembi”, κλπ.). Το αποτέλεσμα είναι μια διαπεραστική και συγκινητική 37λεπτη εξερεύνηση αφρικανικών, latin και ιθαγενών αμερικανικών ήχων, με γνώμονα τον ρυθμό. Ο ίδιος παίζει τενόρο σαξόφωνο και balafon, ενώ συμμετέχουν: Carlos Garnett (tenor saxophone), Marvin Peterson (trumpet), Joe Bonner (piano), Cecil McBee (bass), Stanley Clarke (bass), Lawrence Killian (congas, talking drums), Billy Hart (drums). Μια dream team της avant garde του Black Power!
Alice Coltrane featuring Pharoah Sanders – Journey In Satchidananda
(Impulse! 1970)
Το Journey in Satchidananda αποτέλεσε το τέταρτο σόλο album της Alice Coltrane. Τέσσερα από τα κομμάτια του άλμπουμ ηχογραφήθηκαν στα στούντιο Dix Hills της Νέας Υόρκης τον Νοέμβριο του 1970, ενώ το υπόλοιπο μέρος ηχογραφήθηκε ζωντανά στο Village Gate τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Η Coltrane παίζει πιάνο και άρπα, ενώ μαζί της είναι ο σαξοφωνίστας Pharoah Sanders, οι μπασίστες Cecil McBee και Charlie Haden. και ο ντράμερ Rashied Ali. Οι ενορχηστρώσεις περιλαμβάνουν ακόμα ούτι, χάλκινα και ταμπουρά. Ο τίτλος και το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ αντικατοπτρίζουν την επιρροή του γκουρού Swami Satchidananda, στη διδασκαλία του οποίου είχε μυηθεί ο John Coltrane. Γενικά η ινδουιστική φιλοσοφία κυριαρχεί στις συνθέσεις. Το "Shiva-Loka" αναφέρεται στο «βασίλειο του Σίβα», τρίτου μέλους της ινδουιστικής τριάδας, του «καταλύτη της δημιουργίας». Το "Stopover Bombay" αναφέρεται σε μια διαμονή πέντε εβδομάδων της δημιουργού στην Ινδία και τη Σρι Λάνκα τον Δεκέμβριο του 1970. Το "Something About John Coltrane" βασίζεται σε θέματα του συζύγου της. Το "Isis and Osiris" καταδεικνύει το ενδιαφέρον της Coltrane για τη μουσική και τον πολιτισμό της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
Albert Ayler - Europe 1966
(ORG Music)
Αρκετές ηχογραφήσεις της ευρωπαϊκής περιοδείας του Albert Ayler τον Νοέμβριο 1966 έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς. Αυτό, όμως, το σετ τεσσάρων άλμπουμ καταγράφει μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές από αυτή τη θρυλική τουρνέ, συμπεριλαμβανομένων αποσπασμάτων από παραστάσεις στο Βερολίνο, στη Στοκχόλμη και στο Παρίσι. Συμμετέχουν ο Ayler στο τενόρο σαξόφωνο, ο Donald Ayler στην τρομπέτα, ο Michel Samson στο βιολί, ο William Folwell στο κοντραμπάσο και ο Beaver Harris στα ντραμς. Οι ζωντανές εκτελέσεις σε κομμάτια όπως τα “Truth Is Marching In”, “Omega (Is The Alpha)”, “Our Prayer - Spirits Rejoice”, “Ghosts – Bells”, “Prophet” κλπ. διατρανώνουν το αγριωπό και τελείως αναρχικό ταπεραμέντο του Ayler ως αυτοσχεδιαστή.
Dizzy Reece – Star Bright
(Blue Note Classic Vinyl Series, 1959)
Γεννημένος στο Κίνγκστον της Τζαμάικα, ο τρομπετίστας Dizzy Reece μετακόμισε στο Λονδίνο σε ηλικία 17 ετών και άρχισε να περιοδεύει στην Ευρώπη, συχνά στο Παρίσι, όπου συνεργάστηκε με τους Don Byas και Kenny Clarke. Θαυμαστές του Reece ήταν ο Miles Davis και ο Sonny Rollins, που προώθησαν τον νεαρό, ταλαντούχο τρομπετίστα στην ευρωπαϊκή σκηνή. Έτσι, όταν ο Donald Byrd και ο Art Taylor ήρθαν στο Παρίσι σε περιοδεία το 1958, αναζήτησαν τον Reece και τον συνόδευσαν στο στούντιο στο ντεμπούτο του στην Blue Note: το Blues In Trinity. Ενθαρρυμένος από τον Alfred Lion (το αφεντικό της Blue Note), ο Reece μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και τον Μάρτιο του 1959 μπήκε ξανά στο στούντιο με μια πρώτης τάξεως hard bop μπάντα: Hank Mobley (τενόρο σαξόφωνο), Wynton Kelly (πιάνο), Paul Chambers (μπάσο) και Art Taylor (ντραμς). Το άλμπουμ που προέκυψε είναι ένα κόσμημα του καταλόγου Blue Note, με τον Reece να λάμπει έντονα σε ένα σετ 6 τραγουδιών που περιλαμβάνει αρκετές πρωτότυπες bluesy συνθέσεις: "The Rake", "Groovesville", "The Rebound". "I'll Close My Eyes". To "A Variation on Monk" είναι προφανώς εμπνευσμένο από την τεχνοτροπία του μέγα Thelonious.
Chet Baker - Chet
(Riverside/Craft, 1959)
Φέροντας τον υπότιτλο The Lyrical Trumpet of Chet Baker, το τέταρτο album του αδικοχαμένου τρομπετίστα στην ετικέτα της Riverside εστιάζει στις μπαλάντες – το στοιχείο του. Το σχήμα που τον συνοδεύει περιλαμβάνει τον πιανίστα Bill Evans, τον κιθαρίστα Kenny Burrell, τον φλαουτίστα Herbie Mann και τον βαρύτονο σαξοφωνίστα Pepper Adams. Παίζουν πανέμορφα τα γεμάτα λυρικούς τόνους στάνταρντ "Alone Together", "It Never Entered", "My Never Entered" και “September Song.” Με την προσθήκη του σαξοφωνίστα Zoot Simms, το ίδιο περίπου σχήμα θα ηχογραφήσει την ίδια χρονιά το album Chet Baker Plays The Best Of Lerner And Loewe, που αποτελείται από υλικό από τις παραστάσεις του Broadway “My Fair Lady”, “Gigi”, “Brigadoon” και “Paint Your Wagon” – που περιλαμβάνονται ως bonus.
Walter Bishop, Jr. - Bish at the Bank: Live in Baltimore
(Reel to Real, 2023)
Η δισκογραφική ετικέτα Reel to Real εξειδικεύεται σε ζωντανές ηχογραφήσεις που δεν είχαν κυκλοφορήσει στο παρελθόν και μας έχει χαρίσει εξαιρετικές δουλειές καλλιτεχνών όπως ο George Coleman και ο Pepper Adams. Γεννημένος στο Χάρλεμ, ο Walter Bishop Jr. (1927 – 1998), που συχνά χαρακτηρίζεται ως ένας αφανής ήρωας του bebop, ήταν ένας καταπληκτικός πιανίστας ο οποίος ξεκίνησε να παίζει με τους Jazz Messengers του Art Blakey. Στη συνέχεια έκανε ηχογραφήσεις και με άλλους σπουδαίους της jazz όπως οι Charlie Parker, Miles Davis, Hank Mobley, Kenny Dorham, κ.ά. Το διπλό αυτό LP περιλαμβάνει ηχογραφήσεις που πραγματοποιήθηκαν τον Αύγουστο του 1966 και τον Φεβρουάριο του 1967. Τον Bishop πλαισιώνουν ο Harold Vick στο σαξόφωνο, ο Lou McIntosh στο μπάσο και ο Dick Berk στα ντραμς. Το σετ περιλαμβάνει 8 κομμάτια σε θαυμάσιες εκτελέσεις: μεταξύ τους δύο συνθέσεις του Miles Davis (“Pfrancing (No Blues)”, “So What”), το στάνταρντ "Willow Weep for Me", το "Quiet Nights" του Antonio Carlos Jobim και το "The Days of Wine and Roses" του Henry Mancini.
Eric Dolphy - Musical Prophet: The Expanded N.Y. Studio Sessions
(Resonance)
Το Musical Prophet αρχικά κυκλοφόρησε στο πλαίσιο της Black Friday το 2018. Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει διαφορετικές φωτογραφίες (και του εξωφύλλου) και συνοδεύεται από ένθετο 20 σελίδων με αδημοσίευτα κείμενα και συνεντεύξεις. Το σετ τριών δίσκων περιέχει τα πλήρη album Conversations (FM, 1963) και Iron Man (Douglas International, 1963), καθώς και σχεδόν 85 λεπτά πρόσθετου υλικού. O Dolphy πετάει στο μπάσο κλαρινέτο, στο φλάουτο και στο άλτο σαξόφωνο, και μαζί του ταξιδεύουν οι Clifford Jordan (σοπράνο σαξόφωνο), Sonny Simmons (άλτο σαξόφωνο), Woody Shaw (τρομπέτα), Richard Davis (μπάσο) και τον Bobby Hutcherson (βιμπράφωνο).
Bill Evans - Treasures: Solo, Trio and Orchestra Recordings from Denmark [1965-1969]
(Anagram Music)
Καταπληκτική έκδοση που καταδεικνύει το εύρος της συνθετικής, ενορχηστρωτικής και εκτελεστικής ιδιοφυίας του Bill Evans με διάφορα σχήματα. Το Treasures: Solo, Trio and Orchestra Recordings from Denmark (1965-1969) είναι ένα σύνολο ηχογραφήσεων του που δεν είχαν κυκλοφορήσει στο παρελθόν, είτε ζωντανά είτε σε δανέζικα στούντιο τηλεόρασης και ραδιοφώνου. Το εκτενές φυλλάδιο 52 σελίδων παρουσιάζει προηγουμένως αδημοσίευτες φωτογραφίες του Jan Persson από τις περιοδείες του Evans στη Δανία, καθώς και επεξηγηματικές σημειώσεις του αναγνωρισμένου συγγραφέα, δημοσιογράφου και μελετητή του Evans, Marc Myers. Την παραγωγή υπογράφει ο Δανός συλλέκτης του Evans, Peter Larsen. Δίνουν το παρόν δύο μακροχρόνιοι σύντροφοι στα τρίο του Evans, ο μπασίστας Eddie Gomez και ο ντράμερ Marty Morell, και ακόμα οι πιανίστες Ran Blake και Matthew Shipp.
Max Roach, Archie Shepp - Force—Sweet Mao—Suid Afrika 76
(LMLR)
Ο Max Roach και ο Archie Shepp, πέρα από κορυφαίοι μουσικοί της jazz, ήταν ενεργοί ακτιβιστές στον αγώνα κατά του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων. Οι ηχογραφήσεις αυτές έγιναν στο πλαίσιο της καμπάνιας για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σχετικά με τη βαρβαρότητα του καθεστώτος του Απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του εβδομήντα. Οι Roach και Shepp ερμηνεύουν ως ντουέτο, σε ένα σετ όπου ο πρωτοποριακός αυτοσχεδιασμός παράγεται αυθόρμητα in excelsis. Το σετ απαρτίζουν ένα πρελούδιο αφιερωμένο στην επαναστατική, αντιαποικιακή σκέψη του Μεγάλου Τιμονιέρη (“Sweet Mao”) και τέσσερις χειμαρρώδεις free jazz καταγραφές (“La Prèparation”, “La Marche“, “Le Commencement”, “Suid Afrika 76”).
Shirley Scott - Queen Talk: Live at the Left Bank
(Reel to Real)
Η συμβολή της Shirley Scott στην jazz συχνά παραβλέπεται και ο χαρακτηρισμός «ο θηλυκός Jimmy Smith» κρίνεται ανεπαρκής και πατριαρχικός. Η Scott ήταν μια από τις καλύτερες κημπορντίστριες της jazz, μια ανεπανάληπτη αυτοσχεδιάστρια στο hammond. Ειδικά οι ηχογραφήσεις που έκανε στη δεκαετία του 1960 για λογαριασμό της εταιρείας Prestige επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Συνεργάστηκε επίσης με καλλιτέχνες όπως ο Stanley Turrentine, ο Oliver Nelson, ο Eddie "Lockjaw" Davis και ο Kenny Burrell. Αυτή η ζωντανή ηχογράφηση περιλαμβάνει την Scott μαζί με τον George Coleman στο τενόρο σαξόφωνο και τον Bobby Durham στα ντραμς. Ο τραγουδιστής Ernie Andrews εμφανίζεται επίσης σε τρία κομμάτια. Καταπληκτικές εκτελέσεις στα “Impressions” (του Coltrane), “Never Can Say Goodbye”, “Like Someone In Love”, “Witchcraft”, “Blues By Five” (του πιανίστα Red Garland) και στο πολυδιασκευασμένο “By The Time I Get To Phoenix” του Jim Webb. Στο ένθετο μιλάει αναλυτικά για την Scott ο οργανίστας της Joey DeFrancesco, ο οποίος την αναφέρει ως μια από τις σημαντικότερες επιρροές του.
Sonny Stitt - Boppin' In Baltimore: Live at the Left Bank
(Jazz Detective/Elemental Music, 1973)
To Boppin' In Baltimore: Live at the Left Bank συνιστά μια ανέκδοτη ηχογράφηση του sax maestro Sonny Stitt, που πραγματοποιήθηκε στο Famous Ballroom της Βαλτιμόρης, στις 11 Νοεμβρίου 1973. Τον σαξοφωνίστα συνοδεύουν ο πιανίστας Kenny Barron, ο μπασίστας Sam Jones και ο ντράμερ Louis Hayes. Ακούγοντας κανείς αυτές τις ζωντανές εκτελέσεις στα “Baltimore Blues”, “Lover Man (Oh Where Can You Be?)”, “Star Eyes”, “A Different Blues” και “Stella By Starlight”, αντιλαμβάνεται γιατί την εποχή του bebop ο Stitt θεωρήθηκε ένας από τους καλύτερους μαθητές του Charlie Parker.
Paul Chambers Quintet with Donald Byrd, Cliff Jordan*, Tommy Flanagan, Elvin Jones
(Blue Note, 1958)
Το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του Αμερικανού μπασίστα Paul Chambers που ηχογραφήθηκε το 1957 και κυκλοφόρησε στην εταιρεία Blue Note τον Απρίλιο του 1958. Στο κουιντέτο συμμετέχουν ο τρομπετίστας Donald Byrd, ο τενόρος σαξοφωνίστας Clifford Jordan, ο πιανίστας Tommy Flanagan και ο ντράμερ Elvin Jones. Ίσως τίποτα δεν είναι ιδιαίτερα καινοτόμο σε αυτό το σετ, όμως αυτές οι εκτελέσεις προκύπτουν αβίαστα. Στα πρώτα βήματα της μεγάλης καριέρας τους, οι προαναφερθέντες μουσικοί παίζουν με σιγουριά για τον εαυτό τους αλλά και με ξεκάθαρη λαχτάρα για την ομορφιά της μουσικής πάνω από όλα. Οι αυτοσχεδιασμοί τους στα "Minor Run-Down" και "Four Strings" του Benny Golson, στο στάνταρντ "The Hand of Love" και στο υπέροχο "Softly, as in a Morning Sunrise" του Oscar Hammerstein II, αντέχουν πάντα στο τεστ του χρόνου.
Sonny Rollins – Newk’s Time
(Blue Note Vinyl, 1959)
Το Newk's Time ήταν το τρίτο album του γίγαντα Sonny Rollins για την Blue Note. Ηχογραφήθηκε το 1957 και κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1959. Ο τίτλος του άλμπουμ είναι μια αναφορά στο ψευδώνυμο του Rollins "Newk", το οποίο βασίζεται στην ομοιότητά του με τον Don Newcombe, διάσημο pitcher των Brooklyn Dodgers στο baseball.
Παρέα με τους Wynton Kelly (piano), Doug Watkins (bass) και Philly Joe Jones (drums), το τενόρο σαξόφωνο του Rollins καθοδηγεί σε πρωτόγνωρες ατραπούς κομμάτια όπως τα "Tune Up" (Miles Davis), "Asiatic Raes" (Kenny Dorham), "The Surrey with the Fringe on Top" (Richard Rodgers-Oscar Hammerstein II), "Namely You" (Gene de Paul-Johnny Mercer), και το δικό του "Blues for Philly Joe" (Sonny Rollins). Από τα κλασικά της Blue Note, υπεράνω εποχής.
