Οι προγραμματισμοί έχουν ανατραπεί. Mουσική, μουσικοί, εταιρίες και δισκάδικα υποφέρουν και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα φέρει το μέλλον. Αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...the show must go on.
Δεκάδες δίσκοι προγραμματίζονται να κυκλοφορήσουν ως το τέλος του χρόνου από γνωστά ονόματα της ποπ κουλτούρας και συναυλίες να πραγματοποιηθούν (μετά φόβου…).
Οι προσδοκίες για «κανονικότητα» είναι πολλές γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία κι εμείς διαλέξαμε 10+1 άλμπουμ από τα πολλά που θα κυκλοφορήσουν τις επόμενες εβδομάδες ή μήνες κι έχουμε λόγους να τα περιμένουμε.
Fontaines D.C. – A Hero’s Death
(31/7)
Ένα από τα συγκροτήματα που δείχνουν να μπορούν να περισώσουν κάτι από την χαμένη τιμή -του πολύπαθου τα τελευταία χρόνια- rock ‘n’ roll. Ποίηση, κοινωνική συνείδηση, post punk attitude και η αγωνία του 2ου δίσκου που είναι πάντα «επικίνδυνος» αλλά οι Fontaines D.C. δείχνουν να μην κωλώνουν.
Matmos – The Consuming Flame: Open Exercises in Group Form
(21/8)
Το πάντα ιδιαίτερο και ανήσυχο ντουέτο των M.C. Schmidt και Drew Daniel θα κυκλοφορήσει ένα τριπλό(!) cd με την βοήθεια και την συμμετοχή 99 μουσικών (ανάμεσα τους και οι: Oneohtrix Point Never, Yo La Tengo, Matthew Herbert και Marisa Anderson) από τους οποίους ζήτησαν να παίξουν ότι θέλουν αρκεί να είναι μέσα στο ρυθμικό πλαίσιο των 99 beats ανά λεπτό. Για να δούμε τι θα προκύψει…
Jónsi – Shiver
(28/8)
Μετά από 10 χρόνια ο ισλανδός frontman των Sigur Rós αποφάσισε πως ήρθε η ώρα για το δεύτερο σόλο άλμπουμ του. Υπόσχεται πως θα είναι πολύ προσωπικό και συντονισμένο με όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Bill Callahan – Gold Record
(4/9)
Το 2019 βρέθηκε δικαίως σε πολλές λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς με το άλμπουμ Shepherd in a Sheepskin Vest. Ασυνήθιστα γρήγορος, επιστρέφει φέτος με καινούργιο δίσκο που περιλαμβάνει μία νέα εκδοχή του “Let’s Move to the Country,” (1999) από την εποχή που εμφανιζόταν ως Smog και από τον δίσκο Knock Knock, ενώ υπάρχει κι ένα τραγούδι για τον Ry Cooder. Επίσης, τα κομμάτια θα κυκλοφορούν ένα-ένα κάθε Δευτέρα μέχρι και τις 4 Σεπτεμβρίου.
Throwing Muses – Sun Racket
(4/9)
Πάνω από 30 χρόνια ιστορίας για την Kristin Hersh και την παρέα της (David Narcizo και Bernard Georges), με 9 άλμπουμ στο ενεργητικό τους και 7 χρόνια δισκογραφικής σιωπής πριν από τον νέο δίσκο που -όπως λένε οι ίδιοι- φέρνει κάτι από τον ήχο της Δυτικής Ακτής στο πεδίο αυτού που πριν από χρόνια ονομάζαμε «κολεγιακό ροκ». Θυμάσαι;
Tricky – Fall to Pieces
(4/9)
Τα αστικά jungle/blues τραγούδια του και ο σκοτεινός του ψίθυρος μετράνε ήδη 13 δίσκους και πολλά σκαμπανευάσματα. Όπως λέει ο ίδιος o Tricky, το 14ο άλμπουμ του είναι φτιαγμένο από το εξής πνεύμα, σύμφωνα με τον ίδιο: «Πρέπει να σηκωθείς και να αγωνιστείς. Τώρα είμαι σε αγωνιστική διάθεση». Όπως πολλοί άλλωστε… Στα γυναικεία φωνητικά θα ακούσουμε την πιο πρόσφατη ανακάλυψή του, τη Marta Złakowska, που αποτέλεσε μια λύση ανάγκης στην τελευταία του ευρωπαϊκή περιοδεία όταν ξέμεινε από τραγουδίστρια. Καθόλου πρωτότυπο για τον Tricky.
The Flaming Lips – American Head
(11/9)
Όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια τίθεται εν αμφιβόλω η «ιδιοφυία» του Wayne Coyne. Οι Flaming Lips καλούνται, λοιπόν, να αποδείξουν πως μπορούν ακόμη να είναι συναρπαστικοί και όχι απλώς καλοί.
Idles – Ultra Mono
(25/9)
Το 2018 με τον 2ο δίσκο τους Joy As An Act Of Resistance δικαίωσαν τον χαρακτηρισμό του "next big thing". Για να τον διατηρήσουν ζωντανό πήγαν ως το Παρίσι για να ηχογραφήσουν το 3ο τους άλμπουμ, συνεργάστηκαν στην παραγωγή με τους Nick Launay (Nick Cave, Yeah Yeah Yeahs, Arcade Fire) και Adam ‘Atom’ Greenspan (Anna Calvi, Cut Copy), υιοθέτησαν την hip-hop αισθητική, όπως λένε οι ίδιοι, κι εμείς περιμένουμε να κυκλοφορήσει και να δούμε αν -τελικά- θα έρθουν να μας τον παρουσιάσουν ζωντανά.
Bob Mould – Blue Hearts
(25/9)
Όπως είπε κι ο ίδιος: «Είμαστε βαθιά μέσα στα σκατά τώρα» και τούτου δοθέντος, μπήκε στο περίφημο στούντιο Electrical Audio στο Σικάγο για να ηχογραφήσει τα 14 τραγούδια «διαμαρτυρίας» αυτού του δίσκου.
Thurston Moore – By the Fire
(25/9)
Φτάνει αισίως στον 7ο προσωπικό του δίσκο την ίδια ώρα που η Kim Gordon μετά από 2 δίσκους με άλλους συνεργάτες κυκλοφόρησε πρόσφατα τον πρώτο απολύτως προσωπικό δίσκο. Ο μύθος των Sonic Youth όλο και ξεμακραίνει, αλλά ο χρόνος δεν θα μπορέσει ποτέ να τον νικήσει. Το καινούργιο του άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο με την βοήθεια των Deb Googe (My Bloody Valentine) στο μπάσο και τα φωνητικά, Jon Leidecker ( Negativland) στους ηλεκτρονικούς ήχους, James Sedwards στην κιθάρα και με την συμμετοχή του παλιόφιλου Steve Shelley.
Matt Berninger – Serpentine Prison
(2/10)
Ο frontman των National αποφάσισε πως έχει να μας πει κάτι και μόνος του. Η ωριμότητα των 2 τελευταίων δίσκων του γκρουπ μας κάνει να περιμένουμε να δούμε αν μπορεί η μοναχική του απόπειρα να είναι πιο ουσιώδης.
