(συνέχεια από εδώ)
I've taken my bows αnd my curtain calls
Ο Freddie αρχίζει να κυκλοφορεί με μούσια, προφανώς θέλοντας να κρύψει τις πληγές από το σάρκωμα Καπόζι, που άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους στο πρόσωπό του. Μην αντέχοντας άλλο, κάποια στιγμή είπε την αλήθεια και στους φίλους του ‒έστω και κεκαλυμμένη‒ το καλοκαίρι του 1989.
«Καθόμασταν σε ένα εστιατόριο και τρώγαμε και κάποιος από τους Queen ειπε “με ταλαιπωρεί κι ένα κρύωμα, γαμώτο”. Τότε ο Μercury σηκώνει το αριστερό του μπατζάκι και τους δείχνει έναν μεγάλο όγκο και μια ανοικτή πληγή στο πόδι, κληροδότημα της ασθένειας. Και γυρνάει και μας λέει “Πιστεύετε πως εσείς έχετε προβλήματα; Τότε κοιτάξτε εμένα”», δήλωσε αργότερα ο Jim Hutton. Λίγες μέρες μετά, τους είπε και τις ακριβείς λέξεις, που απεύχονταν να ακούσουν: «AIDS» και «θάνατος». Στις 18 Φεβρουαρίου 1990, φανερά αδύναμος και εξασθενημένος, ο Freddie έκανε την τελευταία του δημόσια εμφάνιση στα Brit Awards της χρονιάς εκείνης, όπου το συγκρότημα τιμήθηκε με το Βραβείο Συνολικής Συνεισφοράς στη Μουσική.
Και, σαν να μη συνέβαινε τίποτα, ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις για το τελευταίο άλμπουμ που θα κυκλοφορούσαν ως ομοούσια κι αδιαίρετη από το 1971 τετράδα, το Innuendo. Το βιντεοκλίπ του “Ι'm Going Slightly Mad” απεικονίζει έναν Freddie σχεδόν σε ημιθανή κατάσταση, να προσπαθεί να κρύψει την αδυναμία του κάτω από πολλά στρώματα ρούχων. Στο βίντεο εμφανίζεται μεν κανονικός, αλλά πλέον ζυγίζει λιγότερα από 60 κιλά· και, προκειμένου να δείχνει έτσι, φοράει τρία διαφορετικά είδη ενδυμάτων.
{youtube}Od6hY_50Dh0{/youtube}
Τον Αύγουστο του 1991 ο «χαφιές» της μπάντας, Paul Prenter, πεθαίνει από επιπλοκές λόγω AIDS και λίγο μετά αρχίζει και η κάθοδος του Μercury στην προσωπική του κόλαση. Στις αρχές Νοεμβρίου παίρνει την πιο γενναία απόφαση της ζωής του: να σταματήσει τα φάρμακα για την ασθένεια. Είχε επιλέξει να πεθάνει.
Στις 22 Νοεμβρίου, ο Freddie κάλεσε σπίτι του τον μάνατζερ των Queen, Jim Beach, για να ετοιμάσουν μία επίσημη ανακοίνωση. Την επόμενη μέρα η δημοσιεύθηκαν τα εξής στον παγκόσμιο Τύπο: «Μετά από την τεράστια έκταση που πήρε το θέμα τα τελευταία 2χρόνια, θα ήθελα να επιβεβαιώσω ότι βγήκα θετικός στις εξετάσεις για τον ιό HIV και ότι έχω AIDS. Ένιωθα ότι το σωστό είναι να κρατήσω για μένα αυτές τις πληροφορίες, για να προστατεύσω τους γύρω μου. Ωστόσο έφτασε ο καιρός οι φίλοι μου και οι οπαδοί σε όλο τον κόσμο να μάθουν την αλήθεια και ελπίζω όλοι να βοηθήσουνε εμένα, τους γιατρούς και όσους πολεμάνε αυτήν την τρομερή αρρώστια».
Μόλις ένα 24ωρο και κάτι μετά τη δημοσιοποίηση αυτής της δήλωσης, το απόγευμα της 24ης Νοέμβριου 1991, ακριβώς στις 6.48 ώρα Αγγλίας, ο Freddie Mercury ή Farrokh Bulsara είχε περάσει στην αθανασία.
Στο πιστοποιητικό θανάτου γράφτηκε πως πέθανε σε ηλικία 45 ετών από «βρογχοπνευμονία, προερχόμενη από AIDS». Ο Freddie αποτεφρώθηκε στις 27 Νοεμβρίου στο Κρεματόριο του Δυτικού Λονδίνου στην περιοχή Κένσαλ Γκριν· στην τελετή παρέστησαν 45 άνθρωποι, οι γονείς και η αδελφή του, οι Queen, η Mary Austin, ο Elton John και μερικοί ακόμη. Η τελετή ξεκίνησε κι έκλεισε με τα δύο αγαπημένα κομμάτια του Μercury: αρχικά με το "You’ve Got A Friend" της Aretha Franklin και κλείσιμο με το "D' Amor Sull'Ali Rosee" από την όπερα Trovatore του Giuseppe Verdi, τραγουδισμένο από τη φίλη του Montserrat Caballé.
Στη διαθήκη του, ο Freddie άφησε τη μισή του περιουσία στους γονείς και στην αδελφή του, Kashmira. Επίσης, από 500 χιλ. λίρες σε καθέναν εκ των Hutton, Fanelli και Freestone, άλλες 100 χιλ. στον σοφέρ του Terry Giddings, ενώ στη «love of his life» Austin παραχωρούσε την έπαυλή του στο Garden Lodge, καθώς και το υπόλοιπο 50% της περιουσίας του, η οποία υπολογιζόταν τότε στα 10 εκατ. λίρες. Ο τελευταίος του σύντροφος, Jim Hutton, πέθανε την Πρωτοχρονιά του 2010 σε ηλικία 60 ετών, από καρκίνο των πνευμόνων. Είχε κολλήσει κι αυτός AIDS από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, αλλά δεν εκδήλωσε ποτέ του την ασθένεια.
Στις 20 Απριλίου 1992 έγινε προς τιμήν του μία τεράστια συναυλία στο Γουέμπλεϊ, με 72.000 θεατές. Τα έσοδα των εισιτηρίων ‒που εξαντλήθηκαν μέσα σε 3 ώρες, πριν ακόμα ανακοινωθούν οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες‒ διατέθηκαν για τη δημιουργία του The Mercury Phoenix Trust ενάντια στο AIDS. Στη συναυλία, που προβλήθηκε σε 76 χώρες και υπολογίζεται ότι την παρακολούθησαν περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο άτομα, συμμετείχαν οι Def Leppard, Metallica, Extreme, Guns N’ Roses, ο Elton John, ο Roger Daltrey των Who, ο Tony Iommi των Black Sabbath, οι David Bowie, George Michael, Seal, Paul Young, Annie Lennox, Lisa Stansfield, ο Robert Plant, η Liza Minelli και πολλοί άλλοι.
Τον χειμώνα του 1995 εμφανίστηκε το τελευταίο άλμπουμ των Queen, με τα τραγούδια που είχαν ηχογραφηθεί ενόσω ο Freddie ήταν ακόμη ζωντανός, αλλά είχαν κατόπιν καταχωνιαστεί στα ράφια. Μετά από προσεκτική ψηφιακή «αναδόμηση», το Made In Heaven κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο με εξώφυλλο το άγαλμα του Μercury το οποίο αναγέρθηκε στις 25 Νοεμβρίου δίπλα στη λίμνη της Γενεύης, στην Ελβετία, φιλοτεχνημένο από τη γλύπτρια Irena Sedlecka. Λίγες εβδομάδες μετά, μάλιστα, κυκλοφόρησε το “Free As A Bird” των Beatles. Κι όπως έγραψαν χαρακτηριστικά οι λονδρέζικοι Times, «τον Δεκέμβριο του 1995 είχαμε στη βρετανική δισκογραφία μια άτυπη μάχη ανάμεσα σε δύο μεγάλα συγκροτήματα με μακαρίτες τραγουδιστές».
Έκτοτε, ο John Deacon ουσιαστικά αποσύρθηκε από τα μουσικά δρώμενα, θέλοντας να αφοσιωθεί στην οικογένειά του. Το brand name «Queen» συνέχισε να διατηρείται στην επικαιρότητα με τις κινήσεις του Brian Μay και του Roger Τaylor: το 2000, συνεργάστηκαν με το pop γκρουπ Five για μία νέα εκτέλεση του “We Will Rock You”, ενώ έναν χρόνο αργότερα οι Μay & Τaylor ηχογράφησαν μια καινούρια έκδοση του “We Are The Champions”, μαζί με τον Robbie Williams. Κάπου εκεί ξεκίνησαν και οι φήμες περί reunion των Queen με τραγουδιστή τον uber-ταλαντούχο Robbie, που όμως ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν.
{youtube}Cwv6rOZzjOo{/youtube}
Στην τελετή εισαγωγής των Queen στο αμερικανικό Hall Of Fame το 2001 παρέστησαν μόνο οι δύο από τους τρεις «σωματοφύλακες», ενώ το ίδιο συνέβη και στην πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης/μιούζικαλ του Βρετανού συγγραφέα Ben Elton με τίτλο We Will Rock You, που έκανε πρεμιέρα στο Λονδίνο στις 14 Μαΐου του 2002. Λίγες ημέρες μετά, στο Ιωβηλαίο της Βασίλισσας Ελισάβετ, ο May έπαιξε προς τιμήν της στην κιθάρα του το “God Save The Queen” (όχι το κομμάτι των Sex Pistols…) στην κορυφή των ανακτόρων του Μπάκιγχαμ, μπροστά σε 15.000 κόσμο.
Το 2011 οι Queen γιόρτασαν την 40η επέτειο από την ίδρυσή τους, έχοντας συνολικά πουλήσει πάνω από 320 εκατομμύρια άλμπουμ σε όλον τον κόσμο. Λίγο πριν, τον Δεκέμβριο του 2009, έγιναν στο κέντρο του λονδρέζικου προαστίου Feltham τα αποκαλυπτήρια ενός ακόμη αγάλματος του Freddie. Στην επιγραφή που συνόδευε το άγαλμα γινόταν μνεία στα 4 χρόνια τα οποία πέρασε ο Mercury ως έφηβος εκεί, ενώ από κάτω αναγραφόταν «Freddie Mercury, Musician, Singer And Songwriter».
Και η κληρονομιά του δεν συνεχίζεται μόνο διαμέσου των άλμπουμ και των τραγουδιών του, τα οποία τώρα που διαβάζετε τις γραμμές αυτές παίζονται σε ένα ή περισσότερα σημεία του πλανήτη. Για το 2014, ο Sacha Baron Cohen σχεδίαζε μια βιογραφική ταινία που θα ονομαζόταν Μercury και θα επικεντρωνόταν στην ιστορία του συγκροτήματος, από τον σχηματισμό του μέχρι το Live Aid του 1985. Τον ρόλο μάλιστα της Mary Austin λεγόταν πως ίσως αναλάβει η Katy Perry, ενώ για σκηνοθέτης επικρατέστερος ήταν ο βραβευμένος με Όσκαρ Tom Hooper (Damned United, The King’s Speech, Les Miserables)· την δε παραγωγή είχε αναλάβει ο –αμετανόητος fan των Queen– Robert De Niro. Εν τέλει το φιλμ εγκαταλείφθηκε, με τον Cohen να επικαλείται ως αιτία τις διαμάχες του με τους υπόλοιπους Queen.
Αυτό που σίγουρα θα δούμε στους κινηματογράφους μέσα στην επερχόμενη σαιζόν, είναι το Bohemian Rhapsody, ταινία που φιλοδοξεί να καλύψει το ίδιο ακριβώς χρονικό φάσμα, έχοντας ως πρωταγωνιστή τον Αμερικανό ηθοποιό Rami Malek, τον σταρ δηλαδή του Mr. Robot. Τον Brian May παίζει ο Gwilym Lee, τον Roger Taylor ο Ben Hardy και τον John Deacon ο Joseph Mazzello. Η ταινία αναμένεται να βγει στα σινεμά στις 2 Νοεμβρίου.
{youtube}mP0VHJYFOAU{/youtube}
Υ.Γ.: Επίτηδες δεν γίνεται καμία μνεία στη συνεργασία ανάμεσα σε Queen (πλην Deacon) και Paul Rodgers (των Free και των Bad Company), αφού κρίνουμε πως είναι ως …μη γενόμενη, με καλλιτεχνικά και μουσικά κριτήρια.
Δισκογραφία των Queen
Queen (1973)
Queen II (1974)
Sheer Heart Attack (1974)
A Night At The Opera (1975)
A Day At The Races (1976)
News Of The World (1977)
Jazz (1978)
Live Killers (1979)
The Game (1980)
Flash Gordon Soundtrack (1980)
Greatest Hits (1981)
Hot Space (1982)
The Works (1984)
A Kind Of Magic (1986)
Live Magic (1986)
The Miracle (1989)
Innuendo (1991)
Greatest Hits II (1991)
Live At The Wembley 1986 (1992)
Five Live EP (1993)
Made In Heaven(1995)
Queen Rocks (1997)
Greatest Hits III (1999)
Queen On Fire-Live At The Bowl 1982 (2004)
Δισκογραφία του Freddie Mercury
Mr. Bad Guy (1985)
The Freddie Mercury Album (“The Great Pretender” US edition) (1992)
Freddie Mercury – Remixes (1993)
Lover Of Life, Singer Of Songs - The Very Best Of Freddie Mercury Solo (2006)
Barcelona - Special Edition (2012)
Τα 5 καλύτερα κομμάτια ανά συνθέτη
John Deacon
You’re My Best Friend
Spread Your Wings
Another One Bites The Dust
I Want To Break Free
You and I
Brian May
Fat Bottomed Girls
Teo Torriatte
‘39
I Want It All
Hammer To Fall
Roger Taylor
Radio Ga Ga
Drowse
I’m In Love With My Car
A Kind Of Magic
Rock It (Prime Jive)
Freddie Mercury
The Millionaire Waltz
Bohemian Rhapsody
Somebody To Love
Don’t Stop Me Now
We Are The Champions
* Απόσπασμα από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Τσάβαλου Freddie Mercury: These Are The Days Of Our Lives (εκδόσεις Sonik, 2013), σε αναπροσαρμοσμένη εκδοχή
{youtube}t99KH0TR-J4{/youtube}
