Ethismos – Millennials (Ethismos/Stay Independent)
«Κάπου χαμένος στην Ασκληπιού, στην Πολιτεία, μορφώνομαι χαζεύοντας βιβλία, χορεύοντας με τη μελαγχολία» είναι η ρίμα στο εναρκτήριο «Η Ευκαιρία Μου» από το Millennials, δεύτερο προσωπικό του Ethismos με παραγωγές των Melow, Mike G, Tr4cer, Chico Beatz, Dof Twogee, GoldenChild και Solid. Κι από ρίμες σαν την παραπάνω πηδά με την ίδια ευκολία σε επίθεση κατά πάντων (Fck Em All), πάντα άνετος σε drill beats σε ένα συνεκτικό σύνολο παρά τους διαφορετικούς παραγωγούς. Έχει εμπεδωθεί πως δεν έχει περιττές μπάρες, όσοι έχετε δει τον ΕΘΣ πάνω σε σκηνή ξέρετε με ποιον τρόπο χτυπάει στις καταλήξεις. Το λέει άλλωστε στο “Polybag”: «Έχει την αντοχή και το πέταγμα…»
Τriplicity – Onibaba (Jazz Breeze Records)
Οι Triplicity του 2024 είναι οι Γιώργος Σταυρουλάκης (guitar/guitar synth), Παναγιώτης Μπουραζάνης (bass/effects) και Δημήτρης Κλωνής (ντραμς). Πέφτει μπόλικο electric jazz ξυλίκι, με το “Lovesong” των Cure να είναι σε future jazz σφήνα στη μέση, το ney του Χάρη Λαμπράκη να δίνει το έξτρα τιπ στο “Bluebirds”, μέσα σε μια γενικότερη ηλεκτρονική ελευθεριότητα που ενίοτε περιπλέκει τα πράγματα με «υπερκοπιαστικές» φράσεις. Βέβαια η ανοιχτωσιά του χωρίς φρένου τζαμαρίσματος έχει το σκοπό της διαρκούς συνομιλίας, και είναι στα υπέρ του Onibaba αυτή η στάση ως θέση εξωτερίκευσης.
Ellipsis Quintet – Aristostle’s Dilemma (Ellipsis Quintet)
Prog/world/jazz λένε πως παίζουν οι Ellipsis Quintet, με την τρομπέτα του Βασίλη Ναλμπάντη να βγαίνει μπροστά, με έδρα την Αυστρία. Στο δεύτερο τους LP, έχουν βαλκανική ροπή, βαριές κιθάρες, 2 Miles προσεγγίσεις, συνεργούν και στο fusion, με τον leader να πλαισιώνεται από τους Tomas Lukac (ηλεκτρική κιθάρα) Lajos Tóth (πιάνο, πλήκτρα) Markus Oberleitner (ηλεκτρικό μπάσο) και Luis Oliveira (ντραμς, μπεντί). Έξυπνο το folk ταίριασμα με την τραγουδίστρια Afrodité Elizavet Radisz στο «Σκοτεινό νερό (Home Not)», που αν το σκεφτείς στο παρασκήνιο, εκτός δηλαδή της χτιστής και γεμάτης ενορχήστρωσης του, αποτελεί ζηλευτή ιδέα για τον έντεχνο κατάλογο. Δυναμικοί στο σύνολο, πατούν πράγματι στις βάρκες που αναφέρουν, υποκύπτουν στη διάθεση του να πουν περισσότερα. Μένει να βρουν και τις αναγκαίες τελείες στα σημεία που το heavy καπελώνει την jazz, διότι σε αυτό το πεδίο είναι πιο ξεκάθαροι στους συνδυασμούς. Κυκλοφορεί μέσω Bandcamp στις 25 Απριλίου 2024.
Jiannis Pavlidis - Another Place (Jiannis Pavlidis/ΠΚ)
“A very talented guitarist with a very good mind for composition and arranging.” έχει πει ο David Liebman, για την περίπτωση του κιθαρίστα, όπου εδώ με τους Ντίνο Μάνο (κοντραμπάσο) και Αλέξανδρο Σπανίδη (ντραμς), πιάνει στη νέα του κυκλοφορία, το “Nardis” του Miles, όπως και οι Ellipsis Quintet που λέγαμε νωρίτερα. “Darn That Dream”, “Ana Maria” (Wayne Shorter), “Three Views of a Secret” (Jaco Pastorius), θέματα του Παυλίδη, ένα συμπαγές δισκογράφημα σε επτά παιξίματα, μια όψη της πολύχρονης σπουδής και εμπειρίας ενός μουσικού και δασκάλου, με αντίληψη εντός των συμπράξεων, με αποφασιστικότητα στο ποιους ήχους δε θα αφήσει εκτός. Να πω βέβαια το παράπονο μου. Στο καταληκτικό “Rosario’s Groove,” με το δανεισμένο riff από τον Rosario Giuliani, πράγματι έσφιξε το πλαίσιο. Σε παρατάει απότομα, αφήνοντας σε με την επιθυμία για μια μεγαλύτερη σε διάρκεια εξιστόρηση.
Georges Kontrafouris Trio / Laurent Maur – Vin Doux (Lubans music/Kontrafouris/Maur)
Είναι μήνες που έχει κυκλοφορήσει, όμως τώρα είναι που γίνεται η επίσημη πρώτη εγχώρια παρουσίαση του Vin Doux (την Παρασκευή 5 Απριλίου 2024, στο Jazzet Music Hall). Ευγενής σύμπραξη του τρίο (Κοντραφούρης/Μάνος/Χατζηαναγνώστου) με τη χρωματική φυσαρμόνικα (Maur), ντελικάτη και γλυκόπιοτη. Επτά συνθέσεις, «μαλακού» ήχου, με παιχνίδισμα (Mme tcheperpou) αλλά και λατίνικες νύξεις (Campinas). Εικάζω πως το “Ombre et lumiere” παραπέμπει στο φιλμ του ’51, όποτε προτείνω να αναζητήσετε την υπόθεση, ακούγοντας το κομμάτι.
