Αν και στις περισσότερες χώρες, θρησκείες και πολιτισμούς πλέον δεν εορτάζεται η μεγαλύτερη νύχτα του έτους, κάποτε ήταν μια μεγάλη υπόθεση. Μάλιστα εάν δεν γινόταν η υιοθέτηση του Γρηγοριανού Ημερολογίου και συνέχιζε να ισχύει το Ιουλιανό, στις 21 Δεκεμβρίου θα γιορτάζαμε και τα Χριστούγεννα. Αντίστοιχα θα έπρεπε να εισπράξουμε και 4 μέρες πιο πριν το δώρο Χριστουγέννων. Κάπως έτσι σκέφτονταν μάλλον και οι Ρωμαίοι που γιόρταζαν (με όργια λογικά) την περίοδο 17-23 Δεκεμβρίου στα πλαίσια των Σατουρνάλιων. Οι Χριστιανοί, γνωστοί party poopers, τα κατάργησαν όλα αυτά με έναν νόμο, ένα διάταγμα, έναν αποκεφαλισμό ως ειδωλολατρικές δοξασίες και αντικατέστησαν τα όργια με τον Άη Βασίλη. Δεν πήγε καλά αυτό.
Σε κάθε περίπτωση, περνάμε τέλεια αυτό το βράδυ της 21 Δεκεμβρίου όσοι ακολουθούμε παγανιστικές συνήθειες στα σπιτικά μας. Για παράδειγμα, παίζουμε όλο το βράδυ RPG με φίλους μας ή ακούμε ανχόλι μπλακ μέταλ κάνοντας πόζες στον καθρέφτη ή διαβάζουμε βιβλία με αρχαίες, μυστικές συνταγές για σερνικοβότανα. Για όσους δεν ξέρουν τι είναι το σερνικοβότανο, είναι κάποιο μαγικό σκεύασμα, χωρίς σφραγίδα ΕΟΦ, που έδιναν σε γυναίκες που έπρεπε να γεννήσουν μόνο αγόρια, ώστε να μην προκύψουν προβλήματα στην παραγωγική διαδικασία, στην βιομηχανική επανάσταση, σε κάποιο παγκόσμιο πόλεμο, σε κάποια πανδημία, α… όχι σε αυτό το τελευταίο, είμαστε όλοι ίσοι. Με τούτα και με τα άλλα ξεχάσαμε τα τραγούδια, πάμε γρήγορα να τα δούμε μια στα γρήγορα.
Δεν θα μπορούσαμε να μην αρχίσουμε την λίστα με το ακουστικό instrumental κομψοτέχνημα "Winter Solstice" των The Tea Party από το Splendor Soils album, ενώ αμέσως μετά το "Winter" της Tori Amos είναι η προφανής και «κανονική» επιλογή για μια λίστα που θα σας φέρει τον χειμώνα στην ψυχή. Ακολουθεί η χειμερινή ιστορία αγάπης του "Winter Night" του Scott Walker από το μακρινό 3 του 1969, ενώ κόντρα στην ροή του προγράμματος το σκοτάδι απλώνουν οι Βέλγοι Amenra με την live εκτέλεση του "The Longest Night". Οι Jethro Tull στο "Ring Out, Solstice Bells", μας καλούν στο pagan rock party του θρυλικού Songs from the Wood album, λίγο πριν η raw φωνούλα της Björk στο "Solstice" του Biophilia album, δώσει την θέση της στο μαγευτικά ατμοσφαιρικό "Stay in the Dark" του Γερμανού συνθέτη και πιανίστα Lambert, από τον ομώνυμο του κομματιού δίσκου.
Η συνεργασία της Taylor Swift με τους Bon Iver στο "Εvermore" που κλείνει τον ομώνυμο δίσκο προετοιμάζει το έδαφος για την pagan neo-folk rock μαγεία του "Hesperus" των Wolf People. Το χαλαρώνουμε με κιθαρίτσα/ντέφι/φωνούλα και το "Flowers in December" των Mazzy Star. Όσο νυχτώνει, η λίστα μεγαλώνει και οι Σουηδοί Blues Pills, που απολαύσαμε φέτος στο Release Festival, μας υπόσχονται ότι ο μικρός Ήλιος θα λάμψει στο τέλος της Μεγάλης Νύκτας, στο "Little Sun" από το απίστευτο ντεμπούτο τους. Αυτή η προσμονή για την νέα μέρα και η ομορφιά της αλλαγής από το σκοτάδι στο φως, ενέπνευσε τους Midlake στο τραγούδι "Dawning", από τον φετινό δίσκο τους, For the Sake of Bethel Woods.
Να το σκληρύνουμε όμως λίγο, γιατί πισσοσκόταδο χωρίς unholy black metal δεν γίνεται. Οι Emperor τραγουδούν για τον νυκτερινό ουρανό, στο "The Majesty of the Night Sky", από το μεγαλειώδες In the Nightside Eclipse, δίσκο που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό το νορβηγικό black metal. ΟΚ, μπορούμε να αφαιρέσουμε τον προσδιορισμό “νορβηγικό”. Δεν αλλάζουμε χώρα, αλλάζουμε μπάντα. Οι Immortal με το "The Sun No Longer Rises" από το κατάμαυρο Pure Holocaust, μας υπενθυμίζουν πως στην χώρα τους έχουν χειμερινό ηλιοστάσιο κανένα 6μηνο, οπότε μπορούν να γεμίσουν καμία εκατοστή λίστες μόνοι τους. Νορβηγοί είναι και οι Solefald, οι οποίοι μελοποιούν ένα ποίημα του Λόρδου Βύρωνα, για το τραγούδι "When the Moon is on the Wave", που κλείνει τον The Linear Scaffold δίσκο τους. Κλείνουμε τον κύκλο με την πεντάλφα στην μέση, με ένα από τα πιο κλασικά black metal άσματα εκεί έξω. Το "Freezing Moon" των Mayhem βρίσκεται εκεί έξω, σχεδόν 30 χρόνια, για να μας γεμίζει τις ανιαρές νύχτες με γρυλίσματα, blastbeats, ξύσιμο και «εξωσχολικές» εξορμήσεις σε νεκροταφεία, δάση και εγκαταλελειμμένα σπίτια. Ας αλλάξουμε κλίμα, μπας και μας πιάσει ο ύπνος.
Νυχτερινός χειμώνας, post rock, τζάκι, μια γάτα, ένα ποτήρι κρασί, ένα πλατώ τυριών, 10 κρακεράκια, 8 κριτσίνια, 5 φέτες ψωμί πολύσπορο, λίγο σαλάμι, λίγο μορταδέλα, ένα βαζάκι με τουρσί, αν δεν έχεις φτιάξει λίγο ατμόσφαιρα, λίγο ρομαντισμό θέλουν αυτές οι βραδιές, οπότε βάζεις Sigur Rós, όποιο κομμάτι θες, όλα ίδια είναι από ένα σημείο και μετά, εγώ διάλεξα ένα χωρίς τίτλο, το πιο μεγάλο, μέχρι να φάω όλα αυτά που ετοίμασα θα πάρει ώρα. Κόλλησα και το "The Rains of Castamere" από το Game of Thrones, γιατί είναι κομματάρα και μου θυμίζει πολύ ατάκες της σειράς «Ο Βορράς Θυμάται», «Η Μεγάλη Νύχτα Έρχεται». Και για κερασάκι στην sigur ros τούρτα (για να έχουμε και κάτι γλυκό στο τραπέζι) το "Svefn-g-englar" που είμαι Σίγουρ Ρος (sic) πως όλοι κάπου το έχετε ακούσει.
Μια τόσο όμορφη βραδιά, αξίζει να κλείσει με μια γερή δόση σύγχρονης jazz, οπότε ας αποκοιμηθούμε με το "Dream Another", από τον φετινό, ανεπανάληπτο δίσκο του Makaya McCraven, In These Times.
Πριν πατήσεις play.... Μήπως έφτασε η ώρα να ασχοληθείς σοβαρά με το ηχοσύστημα του σπιτιού σου; Ανακάλυψε στον ΚΩΤΣΟΒΟΛΟ δεκάδες προϊόντα (από Hi-Fi και φορητά ηχεία, μέχρι Sonos, ακουστικά και subwoofers) που δεν θα βελτιώσουν απλά την εμπειρία ακρόασης, θα σου αλλάξουν τη ζωή!
Press Play:
