Θα μπορούσαμε, βέβαια, να συνεχίσουμε το ταξίδι και μετά τα '70s και αυτό είναι κάτι που έχουμε υπόψη, αλλά όχι στα πλαίσια αυτής της σειράς αναφορών στη retro και vintage κουλτούρα που κάνουμε μαζί με το το urbanadventures.gr, όπου θα βρεις πλήρη ενημέρωση, ενώ και μέσα από τα Urban Adventures tour θα έχεις την ευκαιρία να περιπλανηθείς στους vintage προορισμούς της πόλης, με πάρτυ-έκπληξη! #cuttypaizei, λοιπόν, και μπορείς να το ανακαλύψεις εδώ.
Funk: Σεξουαλική δυναμική και ερωτική γοητεία!
H λέξη funk στην αργκό των Αφροαμερικάνων υποδηλώνει σεξουαλική δυναμική και ερωτική γοητεία. Ως επιθετικός προσδιορισμός το funky έβρισκε διάφορες εφαρμογές, από το να χαρακτηρίσει τη μαύρη μουσική έως πιάτα φαγητού.
Στο ντύσιμο, ο όρος περιέγραφε στις αρχές των ‘70s την εξωτερική εμφάνιση ενός τυπικού αφροαμερικάνου προαγωγού (Pimp look). Η κάστα αυτή των παράνομων, ματαιόδοξων νεόπλουτων του ghetto, παρουσιαζόταν με two-tone κοθόρνους–πατέντα (και δεκάποντα τακούνια), Pierre Chareau παντελόνια–καμπάνα, ψηλά φορεμένες ζώνες, πολύχρωμα πουκάμισα–λαχούρια με κουμπιά ευρεσιτεχνία, midi μήκους δερμάτινα jacket και ημίψηλα πηλίκια με χρυσή κορδέλα γύρω γύρω.
Το αποτέλεσμα ήταν πρωτότυπο, παράδοξο, φανταχτερό, μεγαλεπήβολο και απολαυστικά ή αφόρητα kitsch, ανάλογα με τον εκάστοτε θεατή. Το βέβαιο είναι ότι μόλις το pimp look βρήκε θέση στις ταινίες Shaft του 1971 και Superfly του 1972, οι funk συντεταγμένες εξαπλώθηκαν και εκτός του ghetto, με τους George Clinton και Bootsy Collins σε ρόλο funky εξωγήινων να επηρεάζουν από τον David “Ziggy Stardust” Bowie έως αμέτρητους glam rock μουσικούς και μπάντες.
James Brown
Μουσική
James Brown – Sex Machine (1970)
{youtube}XeNY-_Jo6oQ{/youtube}
General Crook – Fever in the Funkhouse (1974)
{youtube}-tizl92JhlQ{/youtube}
Ταινίες
Shaft (Gordon Parks, 1971)
Superfly (Gordon Parks, 1972)
Glam: Χωρίς φραγμούς ανάμεσα στα φύλα
Οι Mods, οι Hippies και οι Ψυχεδελικοί ήταν οι πρώτοι που τόλμησαν να θέσουν την ιδέα του unisex look, ωστόσο απέφυγαν να το κάνουν με τον ριζοσπαστικό τρόπο του glam. H glam ατζέντα δεν γνώριζε φραγμούς ανάμεσα στα φύλα. Αν κάτι ήταν αρκετά φίνο για να το φορέσει ένα κορίτσι, το δικαίωμα εκτεινόταν αυτοδίκαια και για ένα αγόρι. Όταν η τάση αυτή βρισκόταν ακόμη στο αρχικό της στάδιο, το στοιχείο που κυριαρχούσε ήταν τα υπολείμματα των Hippies, των οποίων η εμμονή στα θέματα κοσμικού ενδιαφέροντος, είχε οδηγήσει την αισθητική τους στο δίπολο απλό T-shirt - χιλιοφορεμένο jean. Αυτό που ήρθε να δείξει το glam ήταν ότι η προσεγμένη, φανταχτερή εμφάνιση, αποτελούσε μέρος της κοινωνικής επαναστατικής διαδικασίας.
David Bowie
Πρόσωπα–κλειδιά της τάσης, ήταν αναμφίβολα ο David Bowie και ο Marc Bolan. O πρώτος έγινε συνώνυμο της μεταμόρφωσης, περνώντας από τον Cosmic Crusader στον Ziggy Stardust / Aladdin Sane, συνοδεύοντας τα alter ego του με διαστημικού τύπου ολόσωμες φόρμες, μπότες–πλατφόρμες και ό,τι άλλο φανταχτερό και προκλητικό προσέφερε η μόδα της εποχής.
Marc Bolan
Ο δεύτερος ακολούθησε με προθυμία το παιχνίδι με τους ανδρόγυνους ρόλους, πλημμυρίζοντας ταυτόχρονα τους χώρους όπου εμφανιζόταν με χρυσό glitter. Άλλα ονόματα, όπως ο Elton John, οι Slade και οι Sweet έσπευσαν να ενταχθούν στο ρεύμα, στέλνοντας μάλιστα το ανδρόγυνο look με τους τεράστιους γιακάδες, τα λαμέ παντελόνια καμπάνες, τις μπότες πλατφόρμες και τους τρελούς χρωματικούς συνδυασμούς στα ακρότατα όριά τους. Όλα αυτά είχαν σίγουρα επιρροές από τους cosmic funk πρωτοπόρους της Αμερικής, η διαφορά ήταν όμως ότι οι τελευταίοι περιορίζονταν από τους κοινωνικο-οικονομικούς φραγμούς των μαύρων ghetto. Μετά το glam όλοι συνειδητοποίησαν, ότι από δω και στο εξής τα πάντα ήταν δυνατά.
Μουσική
David Bowie – Moonage Daydream (1971)
{youtube}LaqMwE5NKaM{/youtube}
Gary Glitter – I’m the Leader of the Gang (1973)
{youtube}L8RCFqwv8wg{/youtube}
H σημαντικότερη στυλιστική συνεισφορά των punks ήταν όμως ότι θεωρούνταν πλέον θεμιτό να συνδυάζεις τα φαινομενικά παράταιρα και να μην είσαι υποχρεωμένος να ντύνεσαι από την κορφή έως τα νύχια με προϊόντα της ίδιας φίρμας.
Punk: Σκληρό, έτοιμο για αντιπαράθεση και μηδενιστικό
Παρόλο που η γέννηση του punk αποδίδεται στην μικρή παρέα που συγκεντρωνόταν τα Σαββατοκύριακα στο World’s End (ψευδώνυμο για το συγκεκριμένο σημείο της King’s Road) και το Sex, τη μπουτίκ του Malcolm McLaren και της σχεδιάστριας μόδας, Vivienne Westwood, απ’ όπου προμηθεύονταν τα μαύρα δερμάτινα jackets, τα φετιχιστικά παντελόνια, τα μεταλλικά καρφιά και τα Martens μποτάκια, η αλήθεια είναι ότι η πολιτιστική έκρηξη θα συνέβαινε έτσι κι αλλιώς.
Οι νέοι της εποχής είχαν απηυδήσει από τα υπολείμματα των Hippies, τα prog rock συγκροτήματα, τους δεινόσαυρους των ‘60s. Η εποχή του Υδροχόου είχε φτάσει σε αδιέξοδο, η ανεργία κάλπαζε και τα μηνύματα περί έρωτα και ειρήνης ακούγονταν εκτός τόπου και χρόνου.
Το punk ήρθε σκληρό, έτοιμο για αντιπαράθεση και μηδενιστικό, για να δοξάσει τον τραχύ ερασιτεχνισμό. Οι προγενέστεροι Velvet Underground και Stooges και η σκηνή του CBGB στη Νέα Υόρκη (Ramones, Patti Smith, Television, New York Dolls) είχαν προ πολλού θέσει τα ηχητικά θεμέλια, οι Sex Pistols και η υπόλοιπη punk βρετανική σκηνή πρόσφερε το όνομα και τους μηχανισμούς προώθησης.
Sex Pistols
Η «φτιάξτο μόνος σου» φιλοσοφία του punk ήταν επόμενο ότι θα απέδιδε πλήθος από στυλιστικές ιδέες. Μέχρις ότου υπάρξει μια στοιχειώδη ομογενοποίηση του punk look, μπορούσε να δει κάποιος, από ξεσκισμένα σχολικά φούτερ, see through γιλέκα, στρατιωτικά παντελόνια και δερμάτινα jackets, έως Dr Marten μπότες, κολάρα σκύλου, παραμάνες, σωληνάκια και μαλλιά καρφάκια βαμμένα σε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Οι punk της King’s Road μετατράπηκαν σύντομα σε τουριστική ατραξιόν, η Westwood έγινε στην πορεία αποδεκτή από τους κύκλους της μόδας (όπως και η φίρμα She ‘n’ Me), η σημαντικότερη συνεισφορά των punks ήταν όμως ότι θεωρούνταν πλέον θεμιτό να συνδυάζεις τα φαινομενικά παράταιρα και να μην είσαι υποχρεωμένος να ντύνεσαι από την κορφή έως τα νύχια με προϊόντα της ίδιας φίρμας.
The Adverts
Μουσική
The Clash – White Riot (1977)
{youtube}IvG3is7Bm1w{/youtube}
Sex Pistols – Anarchy in The U.K. (1976)
{youtube}cBojbjoMttI{/youtube}
Ταινίες
Jubilee (Derek Jarman, 1978)
The Great Rock ‘n’ Roll Swindle (Julien Temple, 1980)
Και εδώ τελειώνει το στυλιστικό ταξίδι μας στον 20ο αιώνα. Θα συνεχίσουμε, φυσικά, παρέα με το Urban Adventures, τη ρετρό θεματολογία.
Πριν από αυτό, όμως, ετοιμάζουμε μια βόλτα στο κέντρο, μια βόλτα σε μπαράκια που ξεχωρίζουν, είναι λίγο πιο ιδιαίτερα… #cuttypaizei μέσα σε αυτά, διαφορετικό, πιο κλασικό. Η μουσική που θα ακούσεις όταν περάσεις το κατώφλι τους δε θα είναι αυτή που άκουγες για χιλιοστή φορά στο ραδιόφωνο, αφού θα σε στείλει με τη μια σε άλλη εποχή, σαν να ταξίδεψες στον χρόνο, όπως ακριβώς κάνουμε εδώ...
Θα κάνουμε μια βόλτα στα 4 αγαπημένα retro bar της Αθήνας που επισκέφθηκε η ομάδα του Urban Adventures.
Θα πιούμε κι εμείς ένα Cutty Sark neat, θα χορέψουμε φυσικά σε jazz ρυθμούς και αναζητήσουμε διαφορετικούς urban adventurers που εκτιμούν τη vintage κουλτούρα και έχουν τη διάθεση να ανακαλύπτουν καθημερινά, έναν καινούργιο θησαυρό, που κρύβεται σε κάποιο στενό της πόλης! Κάνε κλικ εδώ για να τα ανακαλύψεις!
Μερικά vintage χρωματιστά τραπεζάκια, jazz μουσική, ζεστή ατμόσφαιρα, whisky με λίγο πάγο και καλή παρέα. Αυτά είναι τα στοιχεία που συνθέτουν τη ρετρό κουλτούρα στα μαγευτικά bars και κάνουν τόσους urban adventurers να επισκέπτονται καθημερινά.
