Το Fuzz ήταν ένα από αυτά, με το Plisskën Festival να καλεί εκεί τον φημισμένο παραγωγό ηλεκτρονικής μουσικής και εικαστικό Christian Löffler. Ο οποίος προσέλκυσε τα γνωστά και άγνωστα πλήθη καταναλωτών μουσικής και πολιτισμού: από το «σεσημασμένο» (με την καλή έννοια) πλισκενικό κοινό, που κυνηγάει με ζήλο κάθε τι hype στις σκηνές της πόλης (ιδίως όταν κάτι τέτοιο θρέφει το νεόκοπο πάθος του για την electronica), μέχρι πιο clean cut/causal business style φάτσες, οι οποίες κάπου, κάπως ανακάλυψαν το διανοουμενίστικο techno του Γερμανού πολύ-καλλιτέχνη και έσπευσαν να το μεταλάβουν ζωντανά.
Μια εισαγωγή στη μετάληψη αυτή έγραψε το set του «δικού μας» HIOR (Hior Chronik), κατά κόσμον Γιώργου Παπαδόπουλου, με τo venue να μετατρέπεται σε ρευστό σκηνικό, με ένα μελαγχολικό, αταξινόμητο ηχοτοπίο να πάλλεται από πάνω του. Η πιανιστική, νεοκλασικίζουσα drone ambient του HIOR –όπως την έχουμε γνωρίσει μέσα από τα εκλεκτικά labels !Κ7 και Kitchen– ήχησε σαν κινηματογραφικό σάλπισμα διαρκείας, το οποίο ταίριαξε άριστα με την αισθητική και συναισθηματική παλέτα του κυρίως μέρους της βραδιάς.
Ο Christian Löffler εμφανίστηκε σχεδόν αθόρυβα στη σκηνή του Fuzz, ξεκινώντας το set του σαν βουτιά σε πισίνα με μηδενικό παφλασμό. Με φόντο κοσμικά και φυσιολατρικά visuals και συνοδοιπόρο στα φωνητικά και στα πλήκτρα (για το 1/3 περίπου της βραδιάς) τη Mohna –συνεργάτιδά του τα τελευταία χρόνια– ξεδίπλωσε μπροστά στο αθηναϊκό κοινό τα αισθητικά ευρήματά του από τη δημιουργική απομόνωσή του στις μικρές πόλεις του Βορρά όπου αρέσκεται να ζει, κάνοντας αγχολυτικές βόλτες σε παραλίες (για περισσότερα, δείτε εδώ).
Συγχωνεύοντας τη μέχρι σήμερα δισκογραφία και παραγωγή του (από το ντεμπούτο A Forest του 2012 στο σπουδαίο Mare του 2016 και από εκεί στο περσινό σκίτσο του ΕΡ Graal και στο λίαν προσεχώς επερχόμενο Lys), ο Γερμανός παραγωγός δικαίωσε τα στιλιστικά του εύσημα με ένα κομψό lo-fi ambient techno set, τσιμπώντας λίγο τα bpm εδώ κι εκεί, προκειμένου να μην κοστίσει μοιραία ο υποτονικός αισθητικός προσανατολισμός στο δια ταύτα της εμφάνισής του.
Το “Versailles (Hold On)”, πρώτο single από το νέο του άλμπουμ (θα κυκλοφορήσει στις 20 Μαρτίου), ακούστηκε δυνατά και η ευφορική διάσταση του ηχητικού υπνωτισμού που επιβάλλει ο Löffler στις live εμφανίσεις του σφράγισε το σόου του με θετικό πρόσημο. Αφήνοντας τους ακροατές με ένα ευχάριστο μούδιασμα, αγουροξυπνημένους από έναν πλου σε υδάτινο όνειρο.
Με τα ψιθυριστά φωνητικά της Mohna απ’ το “Haul” –το βιντεοκλίπ του οποίου ο Löffler επέλεξε να αφιερώσει στους ανήλικους πρόσφυγες, πίσω στο 2017– να αιωρούνται στον αέρα μιας περίεργης ανοιξιάτικης νύχτας, με αμφίβολα φορτισμένο ξημέρωμα.
«You walk this distance / like it’s a little dance / you walk your walk / like a waterwalk».
{youtube}Asbe9kGOG4E{/youtube}
