Πρώτοι βγήκαν στη σκηνή οι Ice Nine Kills με ένα εντυπωσιακό σκηνικό, βγαλμένο από κινηματογραφικούς εφιάλτες τρόμου. Ένα αληθινά γλαφυρό American Horror Story για λάτρεις του αιματοβαμμένου σινεμά του φανταστικού και slasher ταινιών όπως το Halloween, το Εφιάλτης στον Δρόμο με τις Λεύκες και το Αυτό. Ο horror διάκοσμος και οι παραισθησιογόνοι καπνοί έστρωσαν εντωμεταξύ το τερέν για μια δυνατή metalcore επίθεση στα αυτιά. Εφηβική αδρεναλίνη στις κιθάρες και θεατρική εμφάνιση, μας παρέσυραν γοργά σε ένα λούνα παρκ φτιαγμένο από American Nightmares και χορογραφημένη βαρβαρότητα.
Από τα ζόμπι και τους δαίμονες, η σκυτάλη πέρασε έπειτα στη matcho ενέργεια των Hollywood Undead, οι οποίοι απέδειξαν ότι τιμούν το καλιφορνέζικο, ηλιόλουστο και ανέμελο rap metal. Σε καλή φόρμα και απόλυτα επικοινωνιακοί, οι Απέθαντοι του Χόλυγουντ έπαιξαν τραγούδια τους όπως το "Undead", το "Time Bomb" και το "Day Οf Τhe Dead" με επαγγελματισμό και καλό συγχρονισμό, τον οποίον θα εκτιμούσαν όσα παιδιά μεγάλωσαν με Linkin Park και Green Day. Το στιγμιότυπο μάλιστα που σήκωσαν έναν ακροατή στη σκηνή για να παίξει μαζί τους κιθάρα σε 2 τραγούδια, ήταν το αποκορύφωμα σε μια εμφάνιση που δεν μπορείς να βρεις κάτι να της προσάψεις.
Οι Papa Roach εμφανίστηκαν στη σκηνή χωρίς τον κιθαρίστα τους Jerry Horton, ο οποίος είχε ένα σοβαρό ατύχημα στο χέρι. Ωστόσο έδωσαν στο κοινό αυτό ακριβώς που ήθελε.
Ακόμη κι αν σε στιγμές δείχνει προσποιητή η «αλητήρια» εκκεντρικότητα της μπάντας, ακόμη κι αν η αδρεναλίνη μοιάζει στραβοχυμένη σε πολλά τραγούδια, το σίγουρο είναι ότι οι Papa Roach ξέρουν να παίζουν δυνατά, δεν χολοσκάνε να κάνουν οικονομία δυνάμεων και παθιάζονται αληθινά μπροστά στους fans. Η επιτυχία τους, ήδη από την εποχή του lovehatetragedy (2002), δεν είναι τυχαίο γεγονός.
Από το "Dead Cell" και το "Blood Brothers", μέχρι το "Feel Like Home" και το "Getting Away With Murder", ο Jacoby Shaddix ήταν εξαιρετικός στο μικρόφωνο. Παρέδωσε έτσι μετωπικό metal rap fusion ανακατεμένο με φωνακλάδικο emo punk, γεμάτο με κοφτά κιθαριστικά riffs μιλιταριστικής ακρίβειας, τα οποία απέδειξαν ότι πατάνε όλα τα σωστά κουμπιά στο νεανικό κοινό.
Το “Last Resort” στο encore και ο φόρος τιμής στον Keith Flint των Prodigy με τη διασκευή στο "Firestarter" ήταν οι κορυφαίες στιγμές των Papa Roach στο Piraeus Academy. Σε μια καλά στημένη και απόλυτα χορταστική συναυλιακή βραδιά, γεμάτη με all-American κιθάρες και μουσική σπιρτάδα, για ένα κοινό που έφυγε από τον χώρο χαμογελαστό και ικανοποιημένο.
{youtube}Ad6JFQUJIJU{/youtube}
