Οι (μεγάλες και όχι μόνο) δισκοθήκες πάντα έχουν την ανάγκη όχι μόνο ανανέωσης αλλά και ξεσκαρταρίσματος. Τι γίνεται όμως με τις ηλεκτρονικές δισκοθήκες; Τον προηγούμενο μήνα άνοιξε στις Ηνωμένες Πολιτείες το ReDigi που είναι στην ουσία ένα site όπου κάποιος μπορεί να μεταπωλήσει ηλεκτρονικά αρχεία μουσικής που κρίνει ότι δεν του είναι απαραίτητα πια.
Ένα απόλυτα νόμιμο παζάρι είναι το ReDigi μιας και αν κάποιος χρήστης της πλατφόρμας προσπαθήσει να ανεβάσει προς πώληση κάποια τραγούδια ή συνθέσεις που δεν έχουν ηλεκτρονικό αποτύπωμα το οποίο εγγυάται το νόμιμο του download πολύ απλά δεν γίνεται δεκτή η προσπάθεια του για πώληση. Αυτό ισχύει είτε για τραγούδια που έχουν αγοραστεί αποκλειστικά από τα ηλεκτρονικά καταστήματα και όχι για τραγούδια/συνθέσεις που έχουν rippαριστεί από cds. Εντούτοις ήδη υπ0άρχουν αναλυτές της αγοράς, νομικοί κύκλοι και φυσικά εκπρόσωποι της μουσικής βιομηχανίας που θεωρού ότι η ReDigi κινείται σε μία γκρίζα περιοχή του νόμου όπου πολύ απλά δεν έχει ξεκαθαριστεί το νομικό πλαίσιο, ακριβώς επειδή δεν έχει ξαναγίνει κάτι παρόμοιο.
Ήδη την προηγούμενη εβδομάδα η Recording Industry Association of America έστειλε διαμαρτυρία προς την εταιρεία αναφέροντας ότι κινείται σε πλαίσια που ίσως θίγουν την περιοχή των πνευματικών δικαιωμάτων.
Ο ηγήτορας της εταιρείας, John Ossenmacher, απάντησε σε σχετική συνέντευξη ότι η ReDigi όχι μόνο είναι απόλυτα νόμιμη αλλά το σύστημα έχει προβλέψει έτσι ώστε όταν ο χρήστης/επισκέπτης ανεβάσει τα τραγούδια στην πλατφόρμα και τα δώσει προς πώληση πρέπει να τα κάνει delete από το δικό του σύστημα αλλιώς δε γίνεται στο επόμενο στάδιο δεκτή η αίτηση του.
