Το Lucky είναι ντεμπούτο και κύκνειο άσμα μαζί. Πρόκειται για την πρώτη ταινία του έμπειρου, ηθοποιού Τζον Κάρολ Λιντς, ενός καρατερίστα που μπορεί να υποδυθεί πειστικά απ’ τον τον all American, φιλήσυχο οικογενειάρχη, μέχρι τον ψυχοπαθή της διπλανής πόρτας.
Το Lucky είναι ταυτόχρονα και το ιδανικό κύκνειο άσμα για τον σπουδαίο δευτεραγωνιστή Χάρι Ντιν Στάντον. Ο τελευταίος ρόλος που σφράγισε με κομψότητα μια τίμια και μακρά καριέρα την οποία ο Χάρι Ντιν έχτιζε σιωπηρά εδώ και δεκαετίες. Το αργό τέμπο αυτής της ανέλπιστα αισιόδοξης κινηματογραφικής μπαλάντας, θα ξενίσει μια μερίδα του κοινού που είναι μαθημένο να κρεμιέται απ’ την πλοκή. Δεν έχει καμία σημασία όμως αυτό ως προς την αντικειμενική αξία αυτής της γλυκιάς και ευρηματικής κωμωδίας.
Το χιούμορ λάμπει πανηγυρικά σε αυτή την χαμηλοβλεπούσα δραμεντί. Η ταινία επικοινωνεί με ένα χιούμορ απρόβλεπτο, που εμφανίζεται και εξαφανίζεται σε ίση ταχύτητα. Αυτά που συμβαίνουν όταν η μπαταρία του χιούμορ πέφτει, αποκαλύπτουν μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα ταινία. Όταν η αφήγηση αφήνεται με σιγουριά στις ήπιες, αμήχανες, καθημερινές στιγμές του Λάκι, πετυχαίνει μια περιστασικακή γεύση από σουρεαλισμό, αλλά και ένα υπόγειο φιλοσοφικό δέος, πολύ διακριτικό. Το δέος αυτό αφήνεται ελεύθερο να αρμενίσει και να καθίσει στην καρδιά του θεατή, σαν απρόοπτη και στοχαστική ενατένιση στο πνιγηρό συναίσθημα του θανάτου.
Ο Χάρι Ντιν Στάντον μας άφησε πλήρης ημερών, στα 91 του, χορτασμένος από εμπειρίες και ζωή. Όμως, το αναπόφευκτο τέλος τον τρομάζει, όπως ακριβώς τον μοναχικό ηλικιωμένο που τόσο υπέροχα υποδύεται. Η ρουτινιάρικη καθημερινότητά του στη μικρή κωμόπολη που ζει, περιλαμβάνει σταυρόλεξα, πρωινή γυμναστική, καφέ στο diner, τηλεπαιχνίδια γνώσεων και small talk με τους θαμώνες του τοπικού bar. Ο Λάκι, με στωικότητα στην έκφραση και την τρυφερότητα στα μάτια, θέλει να αντιμετωπίσει με ορθολογισμό το τέλος του. Δίχως απελπισία και πεσιμισμό. Με όπλο τη ρουτίνα και τις άδειες στιγμές που γεμίζουν τις μέρες του.
Το αποτέλεσμα διακρίνεται από σπάνια κινηματογραφική απλότητα. Αυτό το χαμηλότονο και ελεύθερο ταξίδι αναζητεί ματιά ανάλογων προσόντων για να διανύσει τη μοναχική του διαδρομή μέσα στη θάλασσα των crowd pleasing ταινιών μαζικής κατανάλωσης.
