Μια στάση στην Αθήνα για χάρη όσων δεν θα παρευρεθούν στο βορειοελλαδίτικο φεστιβάλ Reworks έκαναν το διαστημικό duo και οι Ηρακλείδες. Το ραντεβού δόθηκε για την Πέμπτη, νωρίς το βράδυ, στο Fuzz Club.
Λίγο μετά τις εννιά, οι Ancient Astronauts ανέβηκαν για πρώτη φορά σε ελληνική σκηνή, με διάθεση χαλαρή. Και, βολιδοσκοπώντας πως η προσέλευση του κόσμου στην αρένα βρισκόταν σε εξέλιξη, ίσως να προσάρμοσαν το πρόγραμμά τους αναλόγως. Με σταθερό φωτισμό και προβολή υλικού σε γιγαντοοθόνες χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ξεκίνησαν με ανεβασμένα bpm και κομμάτι από τον τελευταίο τους δίσκο (“Give It To You”) σε drum n’ bass ρυθμό. Συνέχισαν με επιλογές reggae στίγματος από το ντεμπούτο τους, δεν έλειψαν όμως και τα τραγούδια σε hip hop άξονα, διανθισμένα με breakbeats –ενώ, εξυπηρετώντας την προώθηση της νέας τους δουλειάς, επέλεξαν και τις πιο αντιπροσωπευτικές της στιγμές “Worldwide” και “Still A Soldier”. Τα ακουστικά εναλλάσσονταν μεταξύ Ingo & Tom και οι δυο τους –ευδιάθετοι και με διακριτική παρουσία– ολοκλήρωσαν ένα στρωτό, πολυσυλλεκτικό σετ. Πλεονέκτημα της εμφάνισης των Ancient Astronauts αποτέλεσαν τα ζωντανά κρουστά, των οποίων ο εκτελεστής εναρμονιζόταν απόλυτα με τον ήχο του γερμανοφερμένου διδύμου. Στα πλην, από την άλλη, ήταν αδιαμφισβήτητα η ώρα και η σειρά παρουσίας του σχήματος. Η δυναμική τους θα ταίριαζε δηλαδή σε πιο μικρές ώρες για το ελληνικό κοινό και κάπου ανάμεσα σε ένα πλουσιότερο line-up, όπως θα συμβεί λ.χ. στο Reworks.
Κατά τη διάρκεια της ώρας των Ancient Astronauts, το κοινό στο Fuzz παρακολουθούσε, αλλά κρατούσε και μια απόσταση ασφαλείας από τη σκηνή. Λίγο πριν την εμφάνιση των Hercules, όμως, ο κόσμος είχε σχεδόν διπλασιαστεί και άρχισε να κοντοζυγώνει το stage. Όλοι γνώριζαν άλλωστε πως ο Andy Butler και η παρέα του είχαν σκοπό να τους κάνουν να χορέψουν.
Κάπου εκεί, 22:45 ήταν, ο Andy έριξε λοιπόν ένα σάλτο και βρέθηκε στο πόστο του, χειροκροτώντας. Ακολούθησε, πιο συνεσταλμένος, ο Mark Pistel. Τέλος, εμφανίστηκαν η Kim Ann Foxman με μετροσέξουαλ 1980s outfit, ο Shaum με το σήμα-κατατεθέν τουρμπάνι και τους χρυσούς του κρίκους και η Aerea Negrot που καλησπέρισε το αθηναϊκό κοινό στα ελληνικά, πληθωρική κι εκφραστική από το πρώτο λεπτό. Μια ετερόκλητη ομάδα με κοινό σημείο τη διάθεση να δώσουν μια καλοδουλεμένη και γεμάτη αυθορμητισμό παράσταση. Και το έκαναν!
“Falling” από τον πρόσφατο δίσκο τους για αρχή. Η φωνή του Shaun υποβλητική και καθαρή, με τη Foxman και τη Negrot να συνοδεύουν με disco φωνητικά –το κεντρικό μικρόφωνο φιλοξενούσε κυλιόμενα και τους τρεις με την αλλαγή κάθε κομματιού. Ενώ ξεκίνησαν με downtempo τραγούδια, οι πρώτες νότες του “Raise Up” (από τον προηγούμενο δίσκο) στάθηκαν αρκετές για να πυροδοτήσουν την ατμόσφαιρα στο Fuzz. Με αφορμή την ανάταση του κοινού, ο Butler έκανε κατόπιν τις απαραίτητες συστάσεις, καθώς –εκτός από τη Foxman– όλοι οι υπόλοιποι ήταν νέα μέλη στο σχήμα του. Επισήμανε δε ότι έπαιζαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα και ανταποκρινόταν με άνεση σε οποιοδήποτε ερέθισμα δινόταν από το κοινό.
Το υπόλοιπο τριτέταρτο πρόγραμμα κύλησε αποκλειστικά χορευτικά με τις μεγαλύτερες πρώην και νυν επιτυχίες τους: “Painted Eyes”, “Hercules Theme”, και “My House”, το οποίο ακούστηκε δις, μιας και την πρώτη φορά διακόπηκε λόγω τεχνικών προβλημάτων –τα οποία το συγκρότημα αντιμετώπισε κάνοντας διαδραστικό παιχνίδι με το κοινό. Την πρώτη φορά καληνύχτισαν με το “Blind”, επανήλθαν όμως για ένα ακόμη τραγούδι, βγάζοντας από το μανίκι το “You Belong”. Μικρή σημείωση πως ο ήχος του χώρου ήταν γενικά καλορυθμισμένος, με μοναδικό αρνητικό σημείο το μπάσο, που δεν δέσποζε ώστε να καθορίζει τον παλμό.
Ανεξάντλητη ενέργεια είχαν όλοι πάνω στη σκηνή. Καθένας με εμφανώς διαφορετική ιδιοσυγκρασία αλλά όλοι μαζί ένα ταιριαστό σύνολο. Μπορεί η προηγούμενη σύνθεση των Hercules And Love Affair να ήταν πιο αποδοτική, όπως αποδεικνύει και η σύγκριση ανάμεσα στον πρώτο και δεύτερο δίσκο τους, αλλά η ζωντανή τους εμφάνιση στην Αθήνα υπήρξε απολαυστική.
