Πώς σας υποδέχτηκε το αμερικάνικο κοινό, κατά τις εμφανίσεις σας στις Η.Π.Α.;
Οι συναυλίες πήγαν πολύ καλά. Είναι μεγάλη χώρα, οπότε απαιτείται πολύς χρόνος για να φτάσει σε όλους το σήμα.
Εντοπίζετε διαφορές ανάμεσα στα αμερικανικά και στα ευρωπαϊκά ακροατήρια;
Η μόνη διαφορά είναι ότι στην Αμερική όλοι φοράνε ...καουμπόικες μπότες!
Ο ήχος και η ατμόσφαιρα του νέου σας άλμπουμ σηματοδοτούν μια σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με το ντεμπούτο σας. Πώς προέκυψε αυτή;
Ήρθε πολύ φυσικά. Είμαστε όλοι fans της πιο βαριάς μουσικής και οπωσδήποτε θέλαμε να κάνουμε μουσική που θα γέμιζε τους μεγάλους συναυλιακούς χώρους στους οποίους καταλήξαμε να παίζουμε προς το τέλος της προώθησης του προηγούμενου άλμπουμ.
Δεν το είδατε αυτό ως ρίσκο, δεδομένου ότι το Young Chasers έτυχε τόσο θετικής αποδοχής;
Ίσως να φαίνεται ως ρίσκο, αλλά νομίζω ότι το να επαναλαμβάνεις τον εαυτό σου είναι και πιο μεγάλο ρίσκο και πιο βαρετή ως επιλογή.
Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον παραγωγό Alan Moulder στο νέο αυτό άλμπουμ και ποια ήταν η συνεισφορά του;
Ήταν ένα παραδεισένιο ταίριασμα. Εκείνος έφερε τις εμπειρίες του και τους ηχητικούς τόνους που μάς βοήθησαν να πραγματοποιήσουμε αυτό που είχαμε στα κεφάλια μας πριν μπούμε στο στούντιο.
Έχετε αναφέρει συχνά σε συνεντεύξεις ότι στοχεύετε να γίνετε όλο και μεγαλύτερη μπάντα, και να παίξετε ως headliners στα μεγαλύτερα φεστιβάλ. Τέτοια φιλοδοξία και αυτοπεποίθηση συνήθως δεν αποκαλύπτεται δημοσίως από καλλιτέχνες. Δεν ανησυχείτε ότι ίσως εκληφθεί ως αλαζονεία;
Νομίζουμε ότι είναι σημαντικό να έχεις φιλοδοξίες ως καλλιτέχνης, καθώς σε βοηθάει να προχωράς μπροστά. Με την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ πήγαμε από το να παίζουμε για 5 ανθρώπους στο να παίζουμε για 5.000 –κι αυτό για εμάς σημαίνει ότι τα πάντα είναι δυνατά. Οπότε γιατί να μην ονειρευτείς ότι παίζεις πρώτο όνομα στα μεγάλα φεστιβάλ και να μη δοκιμάσεις να γράψεις τραγούδια που θα σε πάνε ως εκεί;
Το τραγούδι σας “Different Creatures” καταπιάνεται με το ευαίσθητο θέμα των προσφύγων. Πώς νιώθετε σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους έχει αντιμετωπιστεί αυτό από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις; Είναι επικίνδυνο για μια νέα και φιλόδοξη μπάντα να παίρνει πολιτική θέση κατ’ αυτόν τον τρόπο;
Οι άνθρωποι κάποιες φορές νιώθουν άβολα με μπάντες που μιλούν για πολιτική, αλλά νομίζω ότι με το συγκεκριμένο θέμα κάτι τέτοιο είναι αναπόφευκτο. Επίσης, το “Different Creatures” έχει περισσότερο μια ουμανιστική οπτική της συγκεκριμένης κρίσης, αντί να κριτικάρει απευθείας τις κυβερνήσεις. Όταν μιλάμε για μεταναστευτικές πολιτικές, υπάρχει συχνά μια αποκτήνωση και έλλειψη ενσυναίσθησης –και το τραγούδι κριτικάρει ακριβώς αυτό.
Οι τέσσερίς σας δεν ζείτε πλέον στην ίδια πόλη. Πόσο δύσκολο είναι να διατηρήσετε τη συλλογική σας νοοτροπία ακέραια και να συνεχίσετε να συνεργάζεστε με απρόσκοπτο τρόπο;
Η αλήθεια είναι ότι αυτό τελικά μάς βοηθάει –και με διάφορους τρόπους. Το να έχουμε ο καθένας τον χώρο του ανάμεσα στις περιοδείες βοηθάει να συγκεντρωθούμε καλύτερα όταν επιστρέφουμε στην ομάδα για να δουλέψουμε νέο υλικό. Επίσης, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μικροσκοπικό: δεν είμαστε ποτέ ιδιαίτερα μακριά ο ένας από τον άλλον.
Πώς είναι, αλήθεια, τα πράγματα σήμερα στην αγγλική σκηνή; Υπάρχουν ανερχόμενες μπάντες που αξίζει να τσεκάρουμε;
Τα πράγματα χαίρουν άκρας υγείας. Μπάντες όπως οι INHEAVEN, οι Amazons και οι King Nun αποδεικνύουν ότι η αγγλική ροκ μουσική δεν θα εξαφανιστεί ποτέ.
Κλείνοντας, τι υπάρχει στον ορίζοντα των επόμενων μηνών για εσάς;
Είμαστε βαθιά μέσα στη φεστιβαλική σεζόν αυτή τη στιγμή, οπότε μάς περιμένουν μακρά Σαββατοκύριακα πιόματος και τραγουδιού εν χορώ. Μετά θα αρχίσουμε να επικεντρωνόμαστε στην προετοιμασία για τον επόμενο δίσκο και για εκείνες τις headlining θέσεις στα φεστιβάλ...
{youtube}S9z_cyIgE9s{/youtube}
