Η συμπαθέστατη Νορβηγίδα τραγουδοποιός (προφέρεται Άννα Μπρουν) έρχεται για πρώτη φορά στη χώρα μας –το ερχόμενο Σάββατο, 13 Δεκεμβρίου, στο Gazarte– στα πλαίσια της ακουστικής περιοδείας Songs & Rarities. Με αυτήν λοιπόν την ευκαιρία, τη ρωτήσαμε για την παράξενη καριέρα της, για την τεθλασμένη γραμμή της δισκογραφίας της, αλλά και για τον Peter Gabriel...
Aκούγοντας τη συλλογή Songs 2003-2013, έμεινα ευχάριστα έκπληκτος από τις συνεχόμενες αλλαγές στο ύφος σου και την ποικιλία του τραγουδίσματός σου. Ήταν συνειδητή επιλογή το να μεταμορφώνεσαι ή ήταν κάτι που το διαπίστωσες κι εσύ κάθε φορά που κοιτούσες πίσω στον χρόνο;
Νομίζω πως ήταν και συνειδητό, αλλά και κάτι που ανακάλυψα με τον καιρό. Είμαι αυτοδίδακτη τραγουδίστρια και συνεπώς η εμπειρία μου προήλθε από τον πειραματισμό και τις δοκιμές σε διαφορετικά στυλ. Έτσι αναπτύχθηκα σαν καλλιτέχνης. Επίσης, πολλές φορές ένιωσα την ανάγκη να βάλω σε δοκιμασία τη φωνή μου, να ψάξω να βρω τον νέο ήχο ή το νέο συναίσθημα που θα με συνεπάρει. Συνεπώς, καθώς εξελίσσομαι σαν τραγουδίστρια, δεν βλέπω άλλο τρόπο από το να πηγαίνω προς τα εμπρός. Να μη μένω στάσιμη.
Πήρες τον χρόνο σου να αξιολογήσεις αυτές τις διαφορετικές μεταξύ τους επιλογές τις οποίες έκανες;
Νομίζω πως τις αντιλαμβάνομαι τις διαφορετικές διαδρομές τις οποίες ακολουθώ, αλλά δεν πολυξοδεύω χρόνο για να τις αναλύω. Όμως οι στιγμές στις οποίες καταλαβαίνω την ποικιλία των τραγουδιών είναι κάθε φορά που κάνω μια setlist για κάποια συναυλία μου και προσπαθώ να τα ταιριάξω μεταξύ τους.
Το συνολικό έργο σου είναι πάντως πολύ αξιόλογο και εντυπωσιακό, με πολλά επίπεδα σε κάθε τραγούδι σου. Νιώθεις όμως καμιά φορά ότι υπρεδραματοποιείς καταστάσεις ή ότι υπερβάλλεις συναισθηματικά;
Εγώ φυσικά δεν νομίζω ότι υπερβάλλω! Αν το πίστευα, δεν θα έγραφα κάτι με τον τρόπο που το έγραψα. Πολλά από τα τραγούδια μου προέρχονται όμως από προσωπικές εμπειρίες και σύνθετες βιωματικές καταστάσεις. Είναι έτσι απαραίτητο να χρησιμοποιώ ισχυρή ποιητική εικονογραφία για την καλλιτεχνική μου έκφραση. Αν κάποιος τώρα το θεωρήσει υπερβολή ή πολύ δραματικό, τότε μάλλον δεν μοιραζόμαστε την ίδια αισθητική. Και η μουσική μου μάλλον δεν είναι του γούστου του.
Γράφεις μουσική από τις προσωπικές σου εμπειρίες;
Πάντα χρησιμοποιώ και αναφέρω προσωπικά πράγματα όταν γράφω, ακόμα και όταν δεν είμαι εγώ το θέμα πίσω από το τραγούδι και την έμπνευση. Όλα περνάνε από το δικό μου φίλτρο και γίνονται μέρος του εαυτού μου.
Νιώθεις πιο κοντά στην Joni Mitchell ή στην Kate Bush;
Δεν πέρασα πολύ χρόνο ακούγοντας Kate Bush. Νιώθω μεγαλύτερη σύνδεση με τη μουσική του Peter Gabriel ή του Jeff Buckley, παρά με τη δική της. Οι επιρροές μου προέρχονται από πολύ διαφορετικούς καλλιτέχνες. Νιώθω πάντως κοντά στον τρόπο με τον οποίον γράφει μελωδίες η Joni Mitchell, έχει όμως διαφορετικό στυλ αφήγησης στους στίχους της, σε σχέση με τους δικούς μου.
Πες μου ένα από τα μεγάλα μαθήματα που πήρες από τη συνεργασία σου με τον Peter Gabriel...
Το να αποτελώ κομμάτι της New Blood Tour ήταν υπέροχο! Έπαιξα σε περίπου 50 συναυλίες με τη New Blood Orchestra και η σημαντικότερη επίδραση πάνω μου, προσωπικά, ήταν ότι έγινα πιο γενναία και απέκτησα αυτοπεποίθηση. Ένιωσα δηλαδή πως μπορούσα πλέον να ονειρεύομαι περισσότερο και να στοχεύω ψηλότερα: να εκφράζομαι με περισσότερους τρόπους. Ήταν υπέροχο το ότι βρισκόμουν κάτω από μια τόσο μεγάλη παραγωγή κι έμαθα πώς λειτουργούν αυτά τα μηχανήματα· και ακόμα περισσότερο το ότι κατάλαβα πως, παρά τη συλλογική συνεργασία με πολλούς ανθρώπους, παρά τη μεγάλη σκηνή και τα δυνατά φώτα, όλα καταλήγουν στη μουσική και στην πρόβα των φωνητικών με ακουστικά όργανα. Απλώς όλα είναι σε μεγάλες διαστάσεις, ενώ η ουσία μένει ίδια. Με ενέπνευσε ακόμα και η ίδια η περσόνα του Peter Gabriel, ο οποίος είναι ένας πολύ γενναιόδωρος και προσγειωμένος άνθρωπος.
Το κοινό της Αγγλία άργησε να σε ανακαλύψει, σε σχέση με το κοινό στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Γιατί λες ότι συνέβη αυτό;
Τέτοια πράγματα είναι δύσκολο να τα ερμηνεύσεις. Εγώ άνηκα πάντα στο δικό μου label. Δούλευα πάντα δηλαδή με τον δικό μου, ανεξάρτητο τρόπο, αφού δεν είχα τη δύναμη του promo μιας μεγάλης δισκογραφικής –οπότε τα πράγματα ακολουθούν διαφορετικούς χρόνους. Όμως το προτιμούσα έτσι, δεν έχω πρόβλημα.
Γιατί άργησες αλήθεια τόσο πολύ να βγεις σε σόλο περιοδεία;
Έκανα πολλές σόλο συναυλίες παλιά, κυρίως στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου, αλλά και κάποιες πιο σποραδικές στην Αμερική. Στην Ευρώπη είναι που είχα πολλά χρόνια να εμφανιστώ. Φαντάζομαι ότι, επειδή συμμετείχα σε δουλειές με μεγάλο ήχο και μεγάλες παραγωγές, είχα την ευκαιρία να πειραματίζομαι άφοβα στη σκηνή.
Εκτός από την επερχόμενη εμφάνισή σου στο Gazarte, τι ανυπομονείς να δεις στην Αθήνα;
Δυστυχώς δεν θα έχω πολύ χρόνο στην Αθήνα, όπως συνήθως συμβαίνει, γιατί θα φύγω την επομένη της συναυλίας. Ελπίζω πάντως να προλάβω να περπατήσω λίγο στο ιστορικό κέντρο και να φάω παραδοσιακό ελληνικό φαγητό!
{youtube}1IQ-a-LHXUY{/youtube}
