Πρώτα απ’ όλα γιατί ΚΡΑΑΚ; Προς τι το δεύτερο Α;
Στα comics συνηθίζεται το ΚΡΑΚ να χρησιμοποιείται για τον ήχο της πρόσκρουσης ή της θραύσης, ΚΡΑΑΚ λοιπόν είναι ο παρατεταμένος ήχος πρόσκρουσης ή θραύσης. Θα μπορούσαμε να λεγόμαστε και ΚΡΡΡΑΚ δηλαδή, για μεγαλύτερες ζημιές όμως. Κατά τα άλλα, είναι αναφορά στην αργκό της παρέας μας από τον Άλιμο και τους φίλους μας τους ΑΑS.
Πώς ξεκινάει η ιστορία σας; Πώς βρεθήκατε μαζί;
Με τον Κώστα (κιθάρα) γνωριζόμαστε από παιδιά, βρεθήκαμε λοιπόν κάποια στιγμή να τζαμάρουμε στο γραφειάκι του σπιτιού της μητέρας μου, κυρίως σε Rolling Stones και Velvet ύφος αλλά και σε ορισμένες ιδέες που προέκυψαν εκείνη την περίοδο.
Με τον Αντρέα (τύμπανα) βρεθήκαμε στο γραφείο μιας μικρής δισκογραφικής στην οποία δούλευα τότε. Ο Αντρέας έπαιζε σε μπάντες αλλά ασχολούνταν και με διοργανώσεις συναυλιών και κάπως έτσι βρεθήκαμε. Μεταξύ άλλων ακούσαμε και μουσική. Ένα από αυτά ήταν και το demo που είχα φτιάξει με ένα φίλο, σε ύφος Hard Core Rap με Cypress επιρροή, του άρεσε και είπαμε να συναντηθούμε κάποια στιγμή να παίξουμε. Το είπα στον Κώστα και μετά από μερικούς μήνες βρεθήκαμε στο σπίτι του Αντρέα να τζαμάρουμε. Στην παρέα προστέθηκε αργότερα και ο Θανάσης (τεχνικός ήχου της μπάντας), επίσης παιδικός φίλος. Με αυτή την σύνθεση λοιπόν προβάραμε στο σπίτι του Αντρέα για κανα χρόνο με την κωδική ονομασία “Φάση 2” ενώ γράψαμε και ένα demo σε ψυχεδελικό kraut rock ύφος.
Ο Αλέκος (πρώην κιθαρίστας και πάντα δημιουργικό μέλος) μπήκε λίγο μετά το demo, ενώ ο Don, με τον οποίο προϋπήρχε αμοιβαία καλλιτεχνική εκτίμηση, δύο τρεις μήνες μετά τον Αλέκο.
Έτσι που λες δημιουργήθηκε η σύνθεση που ονομάστηκε ΚΡΑΑΚ.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο πρώτος σας δίσκος με τίτλο το όνομά σας. Στο πρώτο άκουσμα πρέπει να πω ότι πρόκειται για ένα απολαυστικά ιδιαίτερο κράμα μουσικών αναφορών. Ποιες είναι οι μεγαλύτερες επιρροές σας και σε τι αποτύπωμα στοχεύετε με αυτήν την κυκλοφορία;
Καταρχάς σε ευχαριστούμε.
Αν στις μουσικές αναφορές που αναφέρονται στην απάντηση της ερώτησης 2 προσθέσεις Pink Floyd, Stooges, 70’s hard & kraut rock και ψυχεδέλεια, θα έχεις μια καλή εικόνα των μουσικών αναφορών του πρώτου μας δίσκου. Αν δε προσθέσεις και λίγο idm, ambient και μεσογειακή παράδοση θα έχεις μια εικόνα του πού βρισκόμαστε αυτή την στιγμή.
Με κάθε ειλικρίνεια, δεν στοχεύουμε σε κάποιο συγκεκριμένο αποτύπωμα. Είμαστε άνθρωποι, ξέρουμε πως θα είμαστε για λίγο εδώ, δεν πεινάμε, δεν διψάμε, προβληματιζόμαστε όμως και έχουμε την ανάγκη να κάνουμε ότι μπορούμε για να βρεθούμε πιο κοντά και να επικοινωνήσουμε, πρώτα μεταξύ μας και ακολούθως με όλο τον κόσμο που θα έρθει να μας δει ζωντανά η θα ακούσει την μουσική μας.
Τι σχέση έχετε με τον θόρυβο και πώς οδηγήστε στη μουσική δημιουργία μέσα από αυτόν;
Δεν ξέρω τι άκουσες στον δίσκο και σου δημιουργήθηκε αυτή η απορία αλλά μουσικά δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη σχέση με τον θόρυβο.
Από μια άλλη οπτική βέβαια υπάρχει πολύς θόρυβος στην καθημερινότητα της πόλης, στην επαφή του καθενός μας με την αφιλτράριστη πληροφορία, στην ανούσια κοσμικότητα κ.ο.κ, όλα αυτά είναι στοιχεία επιρροής είτε το θέλουμε είτε όχι αλλά δε νομίζω πως μπορώ να εντοπίσω και να εκφράσω πώς λειτουργούν πραγματικά στην μουσική μας.
Τις δυο τελευταίες δεκαετίες ο ελληνικός στίχος στα ροκ ιδιώματα αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση, καθώς ο αγγλικός έχει την πρωτοκαθεδρία. Πώς την αντιμετωπίσατε εσείς, σας δυσκόλεψε καθόλου και αν ναι τι;
Κοίτα, η γλώσσα του Rock n’ Roll ήταν, είναι και θα είναι τα αγγλικά. Πέραν τούτου, βολεύει: περισσότερα φωνήεντα, πιο μικρές λέξεις, ελαστικότερη έως και απεριόριστη (με την χρήση που γίνεται στην Ελλάδα) ποιητική άδεια, λογικό είναι τα σχήματα να το επιλέγουν και καλά κάνουν.
Για εμάς έχει πιο πολλή σημασία το νόημα αυτού που λέμε παρά το ύφος και αυτός είναι ο λόγος που τραγουδάμε στα ελληνικά.
Είναι πιο δύσκολο πάντως, η έκθεση είναι άλλου επιπέδου και η κριτική στο τραγούδι και την μπάντα πολύ πιο έντονη.
Η δυσκολία ήταν πιο μεγάλη στο να αναπτύξουμε ένα ύφος που να μπορεί να σταθεί με την μουσική μας παρά στην στιχουργική.
Πώς βλέπετε τα πράγματα στην εγχώρια underground σκηνή ως σχετικά πρόσφατο μέλος σε αυτήν (τουλάχιστον με την σύνθεσή σας ως ΚΡΑΑΚ);
Προσωπικά, μπορώ να σου πω τα εξής:
Στα θετικά, ο ήχος των σχημάτων, η τεχνική κατάρτιση και το συνολικό πνεύμα που έχει μια μπάντα σήμερα σε σχέση με το πώς αντιμετωπίζει την λειτουργία της είναι αρκετά επίπεδα υψηλότερα σε σχέση με 10 ή 20 χρόνια πριν. Ο ήχος, ο εξοπλισμός και το στήσιμο των περισσότερων συναυλιακών χώρων είναι επίσης κατά πολύ καλύτερα.
Τα αρνητικά. Βρισκόμαστε σε εποχή μεγάλων ιδεολογικών και κοινωνικών αλλαγών, οι ιδεολογίες των προηγούμενων αιώνων δεν μπορούν να σταθούν αυτούσιες στο σημερινό περιβάλλον, ενώ νέες ιδεολογίες ζυμώνονται μεν, αλλά δεν έχουν φτάσει στο επίπεδο καταρχάς της διατύπωσης και επομένως της διάχυσης που απαιτείται για να ξεκινήσουν να επηρεάζουν τα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Αργά η γρήγορα θα συμβεί και, όπως η ιστορία μας διηγείται, πιθανότατα θα ξεκινήσει από την τέχνη, αλλά μάλλον δεν είναι ακόμα ή στιγμή, βρισκόμαστε στο μεταίχμιο.
Για να το κλείσουμε λοιπόν, το περιτύλιγμα είναι πολύ καλύτερο αλλά εκτός εξαιρέσεων, υπάρχει έλλειμμα περιεχομένου.
Ένα ακόμα μείζον ζήτημα που όμως δεν έχει να κάνει με την μουσική καθαυτή αλλά με τη διαχείρισή της, είναι η έλλειψη οράματος και υποδομών σε σχέση με την διανομή και την επικοινωνία. Εν ολίγοις, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι δεκάδες οι εγχώριες δισκογραφικές ετικέτες, δεν γνωρίζω για την ώρα κάποια κίνηση με επίκαιρο πλάνο και, κυρίως, όραμα.
Είναι η Αθήνα the place to be αυτή τη στιγμή; Ή δε θα λέγατε όχι να ζείτε και να κάνετε μουσική κάπου αλλού;
Έτσι όπως καταλαβαίνω την ερώτηση, όχι, η Αθήνα δεν είναι “The Place to be”. Υπήρξε μια πολύ καλή περίοδος ανάμεσα στο 2008 και το 2013… 14 αλλά μέχρι εκεί.
Από την άλλη βέβαια, η γεωγραφική θέση της πόλης στον πλανήτη, την καθιστά “The place to be” κάποιες χιλιάδες χρόνια τώρα, οπότε ναι, είμαστε στο σωστό μέρος.
Για να την παλέψεις πάντως, θέλει αρκετά ταξίδια τον χρόνο.
Στα τέλη Σεπτέμβρη πρόκειται να ανοίξετε για δύο τεράστια ονόματα της garage και της punk σκηνής αντίστοιχα, για τους Last Drive στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (21.9) και τους Gang of Four στο Gagarin 205 (27.9). Τι να περιμένουμε από αυτές τις εμφανίσεις;
Με τους Drive δεν μοιραζόμαστε μόνο κοινές μουσικές αναφορές αλλά και πολλά ακόμη, θα είναι μια ιδιαίτερη βραδιά για όλους μας.
Οι Gang of Four, πέρα από το προσωπικό τους ειδικό βάρος και ιστορία, έχουν (για το ελληνικό κοινό) την ιδιαιτερότητα επιρροής στα πρώτα χρόνια των Τρύπες, εξ αντανακλάσεως λοιπόν, θα έχει ενδιαφέρον τι εντύπωση θα κάνουμε σαν ελληνόφωνο Rock n’ Roll σχήμα σε αυτό το Live.
Σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα που έχει ακολουθήσει την κυκλοφορία του δίσκου σας έχετε χαρακτηριστεί από την πλειονότητα όσων τον άκουσαν και έγραψαν για αυτό ως μια πάρα πολλά υποσχόμενη μπάντα. Τι υπόσχονται οι ΚΡΑΑΚ για το μέλλον;
Να γράψουμε ακόμα έναν δίσκο.
{youtube}h5g5Ixg4iuQ{/youtube}
