Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Πράγας χρησιμοποιείται εδώ με μεταλλική λογική, σε μια δουλειά με υπερβολικά γυαλισμένη παραγωγή και λίγα αξιομνημόνευτα κομμάτια, που είναι πρωτίστως ένα απωθημένο της παρέας του Hansi Kürsch (και μερίδας των οπαδών)...
Κάπου λίγο πριν το 2000, και ενώ η κινηματογραφική μεταφορά του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών είχε ήδη δρομολογηθεί, εμφανίστηκε η φήμη πως οι Blind Guardian θα συμμετείχαν στο soundtrack της τριλογίας.
Η φήμη ήταν ανυπόστατη, όπως άλλωστε οι περισσότερες εκείνης της πρωτο-διαδικτυακής εποχής· επρόκειτο για ένα κράμα ευχολογίας με ελάχιστα ψήγματα αλήθειας. Όπως έχουν δηλώσει σε μετέπειτα συνεντεύξεις οι Γερμανοί, το μόνο που είχαν κάνει τότε ήταν μια κρούση στην εταιρία παραγωγής της τριλογίας για συνεργασία στο soundtrack, πρόταση που απορρίφθηκε. Δεν είναι βέβαια να απορεί κανείς σχετικά με την ευχολογία, μιας και οι Blind Guardian είχαν τότε φρέσκο το Nightfall Ιn Middle Earth (1998), ενώ είχαν ήδη καθιερωθεί ως η κατεξοχήν fantasy metal μπάντα.
Ο χρόνος πέρασε, ο Howard Shore ανέλαβε τη μουσική επένδυση του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών (με εκπληκτικά αποτελέσματα), και οι Γερμανοί συνέχισαν τη δισκογραφική τους πορεία. Δεν εγκατέλειψαν όμως ποτέ την ιδέα μιας καθαρά συμφωνικής απόπειρας· ανά κάποια χρόνια, λοιπόν, αναδύονταν αναφορές για το project σε συνεντεύξεις, παρά την απουσία οτιδήποτε χειροπιαστού. Εν τέλει χρειάστηκε να φτάσουμε στο φθινόπωρο του 2019 για να κυκλοφορήσει το Legacy Οf Τhe Dark Lands, υπό την επωνυμία Blind Guardian Twilight Orchestra, με τη θεματική να έχει αποχωρίσει από τον κόσμο του Τόλκιν για χάρη του έργου The Dark Lands του συμπατριώτη τους Marcus Heitz.
Το πρώτο που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι ότι, οργανικά, το Legacy Of The Dark Lands δεν είναι heavy metal δίσκος: εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες, μπάσο και τύμπανα. Η μουσική είναι παιγμένη από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Πράγας, με τον Hansi Kürsch να είναι το μόνο μέλος της μπάντας που συμμετέχει εκτελεστικά (ο André Olbrich έχει αναλάβει τον συνθετικό τομέα). Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το metal δεν βρίσκεται στο σκαρί του άλμπουμ· το Legacy Οf Τhe Dark Lands βρίθει από Blind Guardian θέματα και ιδέες, ενώ τα δύο μέλη χρησιμοποιούν την ορχήστρα με μεταλλική λογική, προσαρμόζοντάς την ουσιαστικά πάνω στον δικό τους τρόπο σκέψης.
Όσον αφορά τη σύνθεση, ο ένας άξονας είναι αναμενόμενα τα soundtracks, καθώς και κάποια εύπεπτα, ζωηρά έργα κλασικής μουσικής, με πολλές μικροκορυφώσεις και όσο το δυνατόν περισσότερη ηχητική εικονογραφία και κίνηση. Δύο χαρακτηριστικές αναφορές που έχουν μπολιάσει τον δίσκο είναι το Phantom of the Opera του Andrew Lloyd Webber (1986) και το In The Hall of the Mountain King του Edvard Grieg (1875).
Δεν λείπουν πάντως και οι συνθετικές παραπομπές στην περίοδο των Blind Guardian κατά την οποία έγινε η σύλληψη του εγχειρήματος: το στήσιμο, με πλήθος από μικρά ιντερλούδια ανάμεσα στα κομμάτια, φέρνει στον νου το προαναφερθέν Nightfall Ιn Middle Earth, με το spoken intro "The Gathering" να είναι πνευματικά όμοιο με το "War Οf Wrath" από εκείνο τον δίσκο. Όμως ως δεύτερος βασικός άξονας αποκαλύπτεται τελικά το άλμπουμ A Night Αt Τhe Opera (2002) και ιδίως το μεγαλεπήβολο "And Τhen Τhere Was Silence", θέματα του οποίου αναβλύζουν συνεχώς εδώ μέσα.
Η σύνθεση κυριαρχείται από μαξιμαλιστικά θέματα, συναίσθημα και δραματικότητα, αλλά και τη φωνή του Kürsch, η οποία παραμένει απαστράπτουσα –τόσο σε θέματα χροιάς, όσο και ροής– συντελώντας ισόποσα με την ορχήστρα στη συναισθηματικότητα. Η παραγωγή είναι γυαλισμένη, στα υπερβολικά δυστυχώς πρότυπα που μας έχουν συνηθίσει οι Γερμανοί στους τελευταίους τους δίσκους, μα και αρκετά φορτωμένη, μην αποφεύγοντας τη μοντέρνα πλαστικοποίηση.
Το Legacy Οf Τhe Dark Lands είναι πρωτίστως ένα απωθημένο των Blind Guardian, αλλά και μιας μερίδας των οπαδών τους. Είναι έργο με κάποια αξιόλογα σημεία και ατμόσφαιρα που ως έναν βαθμό πετυχαίνει τη μεταφορά σε φανταστικά τοπία. Επίσης, είναι μια καλή περίπτωση του πώς μπορεί ένα κομμάτι (το "And Then There Was Silence") να γίνει ραχοκοκαλιά για ολόκληρο δίσκο. Παράλληλα, όμως, μαστίζεται από αρκετά ελαττώματα, τα οποία δείχνουν εγγενή στον ήχο των Γερμανών τις τελευταίες δύο σχεδόν δεκαετίες, ενώ δεν έχει πολλά κομμάτια που θα μείνουν αξιομνημόνευτα.
{youtube}7bZjrn6IhOw{/youtube}
