Ο δίσκος της εβδομάδας
Jamie xx - In Colour
Όταν οι παραγωγοί ηλεκτρονικής μουσικής δημιουργούν με ποπ διαθέσεις και συναισθηματικά εφαλτήρια, σπουδαία –και μαζικά– πράγματα συμβαίνουν. Τέτοιες ζυμώσεις μάς χάρισαν το Overgrown (James Blake, 2013) ή το Our Love (Caribou, 2014), όμως η «ποποποιημένη» electronica στο υπέροχο ντεμπούτο του Jamie xx ξεπερνάει και τους δύο προαναφερθέντες δίσκους, όπως και την πλειονότητα των ηλεκτρονικών άλμπουμ των 2010s. Το In Colour έχει να επιδείξει μια tracklist εντυπωσιακά μεστή, πλούσια σε υπόγεια club bangers, μελωδικά down tempo στολίδια, ακόμα και mainstream υπαινιγμούς, απαύγασμα της δημιουργικής δραστηριότητας του Jamie xx κατά τα τελευταία 6 χρόνια. Με εφόδια την αδιαπραγμάτευτη αισθητική του υπεροχή και την απόλυτα ουσιαστική τραγουδοποιΐα του, ο δίσκος θα βρεθεί εγγυημένα σε όλες σχεδόν τις λίστες με τα καλύτερα του 2015.
{youtube}WjNssEVlB6M{/youtube}
Αξίζουν επίσης
Holly Herndon - Platform
Ένας πολύ δύσκολος, πλην όμως ξεχωριστός δίσκος. Η Holly Herndon, πρόσφατη μεταγραφή της 4AD, έχει γαλουχηθεί με επιρροές από την techno σκηνή του Βερολίνου, έχει σπουδάσει ηλεκτρονική μουσική και έχει πειραματιστεί αρκετά με μινιμαλιστική μουσική, βασισμένη σε φωνητικές ηχογραφήσεις. Γεμάτο με τέτοιες είναι και το Platform, το οποίο γρήγορα αναδεικνύεται στην πρώτη crossover κυκλοφορία της. Αυτό συμβαίνει αφενός επειδή είναι δίσκος πραγματικά ουσιαστικός και αφετέρου επειδή το κοινό έχει πρόσφατα εκτεθεί σε σχετικά συγγενικούς ήχους μέσα από τις (πολύ πιο προσιτές) δουλειές της FKA Twigs. Ένα avant-garde άκουσμα πολύ απαιτητικό, αλλά συγχρόνως ιδιαίτερα ανταποδοτικό, εφόσον ο ακροατής καταφέρει να βρει τη σωστή «οπτική γωνία», μέσα από την οποία θα μπορέσει να αντιληφθεί το καλλιτεχνικό όραμα της δημιουργού του.
{youtube}ybzSWlpgJOA{/youtube}
Hot Chip - Why Make Sense?
Το έκτο άλμπουμ των Hot Chip είναι δουλειά ημιτελής, με την έννοια ότι περιέχει αρκετό μέτριο υλικό ανάμεσα στις καλές του στιγμές. Οι στιγμές αυτές, όμως, αιχμαλωτίζουν όλη τη synth/funk μαγεία που ανέδειξε τους Hot Chip σε μεγάλο όνομα την εποχή κατά την οποία τα σύνθια ήταν σε θέση να συναγωνιστούν τις κιθάρες στη διεκδίκηση της indie πρωτοκαθεδρίας, επιβάλλοντας έτσι την παρουσία του Why Make Sense? στη στήλη αυτής της εβδομάδας. Δοκιμάστε το εκπληκτικό "Huarache Lights", για αρχή.
{youtube}9S0ONyRctyE{/youtube}
The Tallest Man On Earth - Dark Bird Is Home
Όσο φτωχή είναι η μουσική του Kristian Matsson σε ιδέες και προσωπικότητα, τόσο πλούσια είναι σε συναισθηματικό περιεχόμενο. Αφοπλιστικά γλυκές μελωδίες, τραγουδισμένες όπως πάντα με απαράμιλλη εκφραστικότητα και ηχογραφημένες με τρόπο που σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο ίδιο δωμάτιο, δίπλα του. Ένα ακόμη αξιαγάπητο indie folk γλύκισμα, απαραίτητη προσθήκη στο αρχείο κάθε φίλου του είδους.
{youtube}u0QIPpBV1D0{/youtube}
Blanck Mass - Dumb Flesh
Ένα από τα δυνατά χαρτιά της Sacred Bones για φέτος, ο δίσκος αυτός προέρχεται από το ένα δεύτερο των Fuck Buttons και κινείται λίγο πολύ στο ίδιο ύφος. Ωμό και σκοτεινό, θορυβώδες αλλά ευκρινές ως προς τη συλλογιστική του, πρόκειται για μια αξιόλογη πρόταση από τον χώρο της πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής.
{youtube}QXRJ3V7kFL4{/youtube}
Thee Oh Sees - Mutilator Defeated At Last
Το τσιτωμένο garage των πολυγράφων Thee Oh Sees λειτουργεί για μία ακόμη φορά, καλύτερα μάλιστα από πολλούς από τους προηγούμενους δίσκους τους. Ένα αγνό και ευθύβολο άλμπουμ, δίχως αξιώσεις για εμπορικά ανοίγματα, το οποίο δύσκολα θα δυσαρεστήσει τους φιλικά προσκείμενους στα αλλεπάλληλα κιθαριστικά ηλεκτροσόκ, αλλά και στα ανελέητα bass drum σφυροκοπήματα.
{youtube}FpakQW8-_zA{/youtube}
