Αποχαιρετισμός στην Τερψιχόρη Παπαστεφάνου και στον Γιώργο Ζήκα, που αμφότεροι πέθαναν αυτές τις μέρες

Με τα Χριστούγεννα να έρχονται και την παραμονή Πρωτοχρονιάς να είναι πια κοντά, ο κόσμος έχει αρχίσει να μπαίνει στην καθιερωμένη εορταστική διάθεση. Όμως το 2019 φεύγει τελικά με περαιτέρω απώλειες, που σκόρπισαν θλίψη μέσα στο Σαββατοκύριακο που μας πέρασε στους φίλους της ελληνικής μουσικής.

Πρώτη ήρθε η είδηση για τον ξαφνικό θάνατο του Θεσσαλονικιού συνθέτη Γιώργου Ζήκα, στα 70 του χρόνια, από ανακοπή καρδιάς. Ο Ζήκας μπήκε στα μουσικά πράγματα ακολουθώντας το ρεύμα των ροκ συγκροτημάτων στα μέσα της δεκαετίας του 1960, όταν έστησε με φίλους τους The Garrets (χωρίς παρουσία στη δισκογραφία). Θα επέστρεφε σε αυτά λίγο τυχαία και με διαφορετικές διαθέσεις, όταν στα 1979 έπεσε στα χέρια του ένα μπουζούκι -ως τότε δούλευε ως σχεδιαστής κοσμημάτων. Η ενασχόληση με τη μουσική έγινε από τότε σταθερή και το 1985 τον είδαμε να μπαίνει στη δισκογραφία με ώθηση του Διονύση Σαββόπουλου, κυκλοφορώντας το άλμπουμ Με Τα Φεγγάρια Χάνομαι, όπου κύριος ερμηνευτής ήταν ο Σταύρος Λογαρίδης.

Τις μεγαλύτερές του ωστόσο επιτυχίες ο Ζήκας θα τις απολάμβανε στη δεκαετία του 1990 με τον Κώστα Μακεδόνα που είπε τα "Μαργαριτάρια" το 1994 και με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη, στον δίσκο Μια Ζωή Στην Ίδια Τάξη (1996). Ο Ζήκας κηδεύτηκε χθες Κυριακή 22 Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, με πολύ κόσμο να τον συνοδεύει στο ύστατο χαίρε. Κατά τραγική ειρωνεία, μάλιστα, για χθες βράδυ ήταν προγραμματισμένη η παρουσίαση του 2ου βιβλίου του Εμπειρικά: Αυθαίρετα-Αυθόρμητα-Αυτονόητα, που κυκλοφόρησε φέτος από τις εκδόσεις Ιδιόχειρον.

{youtube}eM5yilDbFNQ{/youtube}

Το Σάββατο, κατόπιν, έγινε γνωστό ότι πέθανε η Τερψιχόρη Παπαστεφάνου στα 91 της χρόνια, από φυσικά αίτια. Ξεκινώντας από τον Βόλο, η Παπαστεφάνου στράφηκε από μικρή στη μουσική και πήρε δίπλωμα πιάνου και ανώτερων θεωρητικών. Το 1952 ο σημαντικός συνθέτης Μανώλης Καλομοίρης την έστειλε στα Τρίκαλα, ώστε να αναδιοργανώσει το εκεί παράρτημα του Εθνικού Ωδείου. Εκεί άφησε σημαντικότατο έργο, στήνοντας τη Χορωδία Τρικάλων, την οποία και διηύθυνε μάλιστα προσωπικά, βάζοντάς τη με επιτυχία και στη δισκογραφία, σε συζητημένα π.χ. άλμπουμ με χορωδιακές εκτελέσεις σε τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.

Την Παπαστεφάνου αποχαιρέτησε μάλιστα και επισήμως ο Δήμος Τρικκαίων, με μια ανακοίνωση που περιγράφει τη Χορωδία Τρικάλων ως «μυθική», σημειώνοντας ότι «συνέβαλε πολλαπλώς στην ανάδειξη, ενίσχυση και προώθηση της Μουσικής Παιδείας στα Τρίκαλα. Αποτέλεσε, επίσης, το έναυσμα για δημιουργικές ενασχολήσεις και σε άλλες πόλεις της χώρας μας».

{youtube}1E4fdEgjHfM{/youtube}