Λίγο παραπάνω από μια εβδομάδα έχει περάσει από τότε που η τέταρτη σεζόν του πολυαγαπημένου Stranger Things έκανε την πρεμιέρα της στην πλατφόρμα του Netflix, με αυτό να μπορεί και επίσημα να κάνει λόγο πια για την πιο επιτυχημένη επιστροφή σειράς του στην ιστορία της υπηρεσίας (η τέταρτη σεζόν προβλήθηκε για 287 εκ. ώρες από τις 27 Μαΐου έως τις 29 Μαΐου μόνο, ξεπερνώντας τον προηγούμενο κάτοχο του ρεκόρ, τη δεύτερη σεζόν του Bridgerton και τις 193 εκ. ώρες που συγκέντρωσε στο πρώτο τριήμερο προβολών της). Και αυτή τη φορά μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι το παγκόσμιο buzz και ο ενθουσιασμός που προκάλεσε το πρώτο μέρος της τέταρτης σεζόν της σειράς είναι και απόλυτα δικαιολογημένα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Η τέταρτη σεζόν του Stranger Things εκκινεί το 1986 επί της άκρως συντηρητικής κυβέρνησης Reagan, έξι μήνες μετά την επική μάχη, αλλά και τα τραυματικά για την πόλη του Hawkins περιστατικά στο Starcourt mall, με τους ήρωές του να βιώνουν μια μεταβατική περίοδο όπου αυτά που επικρατούν δεν είναι άλλα από μετακομίσεις, αποχωρισμούς και ευάλωτες στιγμές, άμεσα συνδεδεμένες με το πένθος (βλ. θάνατο Billy και εξαφάνιση Hopper από την προηγούμενη σεζόν), αλλά και μια καλπάζουσα πλέον εφηβεία για τη συντριπτική πλειοψηφία των κεντρικών πρωταγωνιστών. Πιο συγκεκριμένα, η El έχει χάσει πλέον τις υπερδυνάμεις της και παράλληλα βιώνει εξαντλητικό bullying στο νέο της σχολείο, ο Will μοιάζει να δυσκολεύεται αρκετά να «μεγαλώσει» όσο οι φίλοι του και κλείνεται εντελώς στον εαυτό του, ενώ η Max υποφέρει από PTSD μετά τον βίαιο θάνατο του ετεροθαλούς αδερφού της.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μια νέα, σκοτεινή απειλή πρόκειται να κάνει την εμφάνισή της στο Hawkins, απειλή που αυτή τη φορά όμως ξεφεύγει από τον gore τρόμο των προηγούμενων σεζόν, για να εξελιχθεί σε πιο ώριμο, ψυχολογικής φύσης horror αυτή τη φορά, με τους δημιουργούς της σειράς, τους Duffer Brothers, να αντιλαμβάνονται ότι το κοινό της έχει μεγαλώσει και αυτό μαζί με τους πρωταγωνιστές της και ότι αυτό χρειάζεται μια διαφοροποίηση ως προς την προσέγγιση της υπόθεσης και το γενικότερο ύφος της.
Έτσι, ο νέος κακός του Stranger Things δεν είναι άλλος από τον Vecna, που αν και βγαλμένος από το δημοφιλές στα ‘80s παιχνίδι του Dungeons & Dragons, μοιάζει στην πραγματικότητα με έναν άλλο Freddy Krueger. Ο Vecna θα παίξει με το μυαλό των πρωταγωνιστών, φέρνοντάς τους αντιμέτωπους με τους μεγαλύτερους φόβους τους και δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα κλειστοφοβίας που έλειπε από τις προηγούμενες σεζόν του Stranger Things.
Και δεν είναι μόνο η ατμόσφαιρα αυτής της σεζόν που ξεχωρίζει, κάνοντάς την σαφέστατα καλύτερη από τη δεύτερη και την τρίτη, αλλά και το εμφανές character development που επιτυγχάνεται σε αυτήν, με πιο εμβληματικό αυτό της Max (που ερμηνεύει μια εξαιρετική Sadie Sink), που αυτή τη φορά λαμβάνει κεντρικό ρόλο ως προς την εξέλιξη της υπόθεσης, όσο έρχεται αντιμέτωπη με σφοδρά τραύματα του παρελθόντος τα οποία αντιμετωπίζει έχοντας το βλέμμα στραμμένο προς την κάθαρση. Ένα character development που πραγματοποιείται μεθοδικά και με περίσσεια άνεση, αν σκεφτεί κανείς ότι τα επεισόδια αυτής της σεζόν κυμαίνονται από 64 έως και 100 λεπτά, χαρίζοντας τον απαραίτητο χρόνο στους δημιουργούς της να έχουν σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες το δικό τους sub-plot, που αν και δεν είναι πάντοτε χρήσιμο για την εξέλιξη της ιστορίας, παραμένει αν μη τι άλλο απολαυστικό.
Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να μην αναφερθούμε και στο εξαιρετικό soundtrack της νέας αυτής σεζόν, με επιλογές εκείνης της περιόδου από τους Cramps και τους Journey, στους Talking Heads και τους Beach Boys. Η επιλογή κομματιού που βέβαια ξεχωρίζει δεν είναι άλλη από το έπος της Kate Bush, “Running Up That Hill (A Deal With God)”, ο ρόλος του οποίου ως προς την πλοκή είναι κομβικός και ως μουσική επένδυση της σειράς φαίνεται πως κέρδισε πραγματικά τους θαυμαστές της που έχουν εκτοξεύσει τις αναπαραγωγές του σε όλες τις πλατφόρμες streaming παγκοσμίως.
Αν υπάρχει ένα προβληματικό στοιχείο στο πρώτο μέρος του τέταρτου κεφαλαίου του Stranger Things, αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι οι όροι με τους οποίους οι πολιτισμικές αναφορές στο παρελθόν ενσωματώνονται σε αυτό. Και αυτό καθώς, ενώ στην πρώτη σεζόν αυτές υπήρξαν ουσιαστικό κομμάτι της δραματουργίας της, αυτή τη φορά μοιάζουν μερικές φορές επιτηδευμένες ή και αυτοσκοπός, ως ένας τρόπος να τραφεί ακόμη περισσότερο ένα nostalgia porn που καθόλου απαραίτητο δεν είναι, δεδομένης της έτσι κι αλλιώς εμπεδωμένης αγάπης του κοινού για τη σειρά.
Σε κάθε περίπτωση, αναλογιζόμενοι το πώς ξεκίνησε και πώς εξελίχθηκε μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια το Stranger Things, μάλλον μπορούμε να πούμε ότι το πρώτο τουλάχιστον μισό της τέταρτης σεζόν του είναι και το πιο σπουδαίο μέχρι στιγμής και σίγουρα δεν βλέπουμε την ώρα να δούμε το δεύτερο μισό, που θα ολοκληρώσει μια σειρά που αγαπήθηκε όσο λίγες από το κοινό όλων των ηλικιών. Υπομονή λοιπόν μέχρι και την 1η Ιουλίου που αυτό θα γίνει διαθέσιμο.
Δείτε το trailer της τέταρτης σεζόν:
https://www.youtube.com/watch?v=yQEondeGvKo
Ακούστε το soundtrack της τέταρτης σεζόν:
