Ο δίσκος της εβδομάδας
Cardi B – Invasion Οf Privacy
Κι εκεί που πατάς το play στο πλαίσιο μιας διεκπεραιωτικής ακρόασης του Invasion Οf Privacy, όπως οφείλεις ως μουσικός συντάκτης που θέλει να παρακολουθεί την επικαιρότητα, διαπιστώνεις με έκπληξη, στα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα του “Get Up 10”, ότι κάτι συμβαίνει. Πρόκειται για ένα άψογο μπάσιμο, το οποίο αν μη τι άλλο σε προετοιμάζει για κάτι πολύ ανώτερο ενός τυπικού hyped ντεμπούτο, σαν εκείνα που αναδύονται κάθε τόσο από τη δεξαμενή του mainstream.
Και η συνέχεια δεν απογοητεύει. Το εναρκτήριο κομμάτι αποτελεί την αρχή μόνο μιας διαδοχής ακαταμάχητα εθιστικών τραγουδιών, η οποία κρατάει μέχρι και το τέλος της tracklist, με ελάχιστες μονάχα «παραφωνίες» που θα μπορούσαν να έλειπαν.
Το Invasion Οf Privacy είναι απόλαυση σκέτη, ένοχη ή μη. Η παραγωγή σκίζει, το songwriting ισορροπεί επιτυχημένα ανάμεσα στις trap τάσεις και σε πιο παραδοσιακές hip hop φόρμες, τα bangers δίνουν και παίρνουν, οι γραμμές είναι συνήθως καλές –αν και δεν ξεφεύγουν από τα κλισέ του είδους, ούτε έχουν το βάθος που θα έστελνε τον δίσκο σε άλλο επίπεδο– ενώ η εκτέλεση από πλευράς Cardi B θερίζει κανονικά.
Έχει ψωμιά βέβαια να φάει η 25χρονη rapper για να φτάσει το status της Missy Elliott ή της Lil Kim. Μάλλον δεν έχει ούτε την ιδιαιτερότητα της πλέον συγκρίσιμης σύγχρονής της, της Nicki Minaj δηλαδή. Από την άλλη, η τελευταία ποτέ μέχρι σήμερα δεν κυκλοφόρησε ένα τόσο ολοκληρωμένο άλμπουμ όσο το Invasion Οf Privacy.
{youtube}cyskqwwBeNw{/youtube}
Ακούστε επίσης
Kali Uchis – Isolation
Ένα ακόμη high profile ντεμπούτο, από την μισή Αμερικανή και μισή Κολομβιανή Karly-Marina Loaiza, από τον χώρο του R'n'B και της soul αυτήν τη φορά. Αν και η Kali Uchis (όπως είναι το παρατσούκλι που της έδωσε ο πατέρας της) δεν είναι προικισμένη με κάποια ξεχωριστή φωνή (παράγοντας πολύ βασικός για τα «μαύρα» αυτά είδη), εντούτοις ο δίσκος της περιέχει σε γενικές γραμμές καλό υλικό, σε σημεία μάλιστα εξαιρετικό. Θα μπορούσε να είναι ο «δίσκος της εβδομάδας» στη θέση της Cardi B. Believe the hype, δεν αποκλείεται να ακολουθήσει την περσινή πορεία της SZA.
{youtube}9f5zD7ZSNpQ{/youtube}
Rival Consoles – Persona
Λένε ότι η ηλεκτρονική μουσική είναι δυσκολότερο να γεννήσει συναισθήματα, γιατί η συμμετοχή του ανθρώπινου παράγοντα στην αναπαραγωγή της είναι ελαχιστοποιημένη. Δίσκοι σαν το Persona του Ryan Lee West (ο οποίος βρίσκεται πίσω από το όνομα Rival Consoles), το διαψεύδουν. Πέρα από καλαίσθητη, η μουσική του είναι έμψυχη, συχνά μελωδική και πάντα εμπνευσμένη. Στις καλύτερες ηλεκτρονικές κυκλοφορίες του 2018, δίχως συζήτηση.
{youtube}5PaB8pDxuPQ{/youtube}
Saba – CARE FOR ME
Πολύ καλός hip hop δίσκος από τον Saba, ο οποίος μετράει αρκετά άλμπουμ και mixtapes, αλλά για πρώτη φορά λαμβάνει τόση προσοχή από τα music media. Άμεσα επηρεασμένος από τον Kendrick Lamar, τόσο στη στιχουργική προσέγγιση (αφηγήσεις) και στη θεματολογία (ghettos, κατάθλιψη κτλ.), όσο και στην παραγωγή (μπόλικα στοιχεία jazz και soul, πιάνο, πανομοιότυπα beats). Αν ακούσετε ένα κομμάτι μέσα από τον δίσκο, ας είναι το “PROM / KING”. Ολόκληρο.
{youtube}_6ZsSWlcEDo{/youtube}
Daniel Avery – Song For Alpha
Ο Daniel Avery παράγει electronica που κινείται ανάμεσα στο techno και στην ambient και στον δεύτερό του δίσκο παραδίδει 63 λεπτά μουσικής, μέσα στα οποία υπάρχουν αρκετές φλύαρες στιγμές, αλλά υπάρχουν και μικρά αριστουργήματα (ακούστε το “Sensation”, για παράδειγμα). Απαραίτητο για κάθε φίλο του είδους.
{youtube}0VwksvA1IJw{/youtube}
Jean Grae & Quelle Chris – Everything’s Fine
Ένας ακόμη στιβαρός hip hop δίσκος από τη σοδειά του 2018, η συνεργασία ανάμεσα στην Jean Grae και στον Quelle Chris. Μια σύμπραξη που γέννησε μερικές στιγμές ατόφιας έμπνευσης, ακολουθώντας μια εναλλακτική hip hop προσέγγιση η οποία λειτουργεί, παρά τις διαφορές στο στυλ των δύο ράπερ.
{youtube}wm00es3tKag{/youtube}
